طیبی: بیشتر افسوس جایزه نکونام را خوردم!

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، ستاره جوان این روزهای تیم ملی ایران که در بازی با روسیه باز هم خودی نشان داد، کسی نبود جز حسین طیبی جوان که با گل دیدنی خود در بازی اول یزدی ها را در سالن شاهدیه این شهر به آسمان فرستاد. بازیکن مشهدی باشگاه نوریل نیکل روسیه و تیم ملی ایران که امسال کاندیدای عنوان برترین بازیکن سال آسیا بود اما مثل سایر کاندیداهای ایرانی این عنوان را از کف داد، برای بازی با روسیه به ایران آمده تا بهانه ای باشد برای گفتگوی ما در رابطه با تمام سئوالات این روزهای اهالی فوتسال ایران که در ادامه می خوانید؛

*آقای طیبی تبریک! گلی که از زاویه بسته و چیپ به روسیه زدی به نظر یکی از شگردهای خیابانی بازهای ایرانی بود!

(با خنده) به هر حال فوتسالیست های ایرانی هنرهای زیادی دارند. ای کاش شب های ماه مبارک به محله های پایین شهر در شهرستان های مختلف سری بزنید و ببینید آن هایی که حتی پول سالن ندارند، چطور بازی می کنند. این گل یک چشمه کوچک از هنر بچه های ایرانی است که زدم و آن را تقدیم به همه فوتسالیست های خیابانی ایران می کنم. معتقدم هنوز هم استعدادهای این بازیکنان به هدر می رود. اما در خصوص بازی باید بگویم که بعد از مدت ها جلوی هموطنانم بازی کردم و از فوتسال در مملکت خودم حسابی لذت بردم.

*هر طور محاسبه می کنیم گل کردن توپ از زاویه بسته آن هم چیپ سخت است، ریسک نکردی؟!

فقط یک مکث به توپ دادم و چون سه بار جلوی این گلر تیم ملی روسیه در بازی های باشگاهی بازی کرده بودم، می دانستم حتما جلو می آید، بنابراین سریع ضربه را چیپ زدم و شکر خدا گل هم شد. بنده خدا کلا هر چه گل قشنگ بوده از من خورده است! دو گل از گل های دیگری هم که در لیگ روسیه زده ام و در ذهن هواداران نوریل مانده را هم اتفاقا به همین گلر زده ام. یکی از پشت نقطه دوم به سه جاف دروازه اش بود و دیگری هم دریبلش کردم که بدجور جاماند و یادگاری شد.

*چطور باشگاه شما اجازه داد برای یک بازی دوستانه به ایران بیایید؟!

چون بازی دوستانه با تیم ملی آنها بود باشگاه نوریل اجازه داد که ما هم بیاییم والا هیچ باشگاهی در دنیا اجازه حضور در بازی های دوستانه ملی را به بازیکنانش را نمی دهد. بالاخره هر لحظه احتمال مصدومیت بازیکن می رود و دودش به چشم باشگاه می رود.

*نترسیدند دوباره مثل گرندپری انگشتت بشکند و دوباره مصدوم شوی؟

حقیقتا بازی های گرندپری هم به خاطر اینکه تیم ملی خودشان شرکت کرده بود و لیگشان را تعطیل کرده بودند اجازه دادند ما بیاییم. اما وقتی دستم شکست چیزی به من نگفتند چراکه رابطه ما با باشگاه بسیار نزدیک و دوستانه است. ۴هفته به خاطر همین شکستگی برایشان بازی نکردم و تازه هفته قبل خیلی نرم بازی کردم و باور کنید هنوز دستم اذیت است.

*پس چطور در این بازی های دوستانه ملی شرکت کردی؟!

هنوز پیم درون انگشتم است و اگر دوباره بشکند این بار عمل سنگین تری باید انجام دهم. اما باشگاه نوریل فقط از من خواست که با احتیاط بازی کنم. بازی کردن برای تیم ملی برای من افتخار است. الان هم نظری و حسن زاده با تیم ملی روسیه به مسکو باز می گردند اما باشگاه به من اجازه داده تا پس از نشان دادن انگشتم به دکترم در روز چهارشنبه بازگردم. انشاالله اگر انگشتم خوب شده باشد پیم ها را در می آورم. به خاطر این همکاری ها واقعا از مسئولان باشگاه نوریل نیکل تشکر می کنم.

*ما نوشتیم شکست دادن روسیه در خاک ایران، گرفتن انتقام آن شکست تلخ در نیمه نهایی گرندپری۲۰۱۳ بود…

ما به چشم انتقام به این بازی نگاه نکردیم. تیم ملی ما پس از اتفاقی که برای بازیکنان گیتی پسند رخ داد با نفرات کاملش به برزیل نرفته بود اما این بار با تمام قوا برابر آنها قرار گرفتیم و تیمی به مراتب جان دار تر و باتجربه تر بودیم. روسیه هم خیلی قوی بود و بازیکنان برزیلی چون “پولا” و “سریلو” داشت. بازی ما در لیگ روسیه، شناخت ما از آنها و نوع بازی شان هم قطعا بی تاثیر نبود ضمن اینکه آنها هم از ما شناخت داشتند اما بهتر استفاده کردیم.

*شکست دادن تیم ملی آنها در ایران، برای شما در لیگ روسیه بد نمی شود؟!

(با خنده) این قبیل چیزها فقط در فوتسال ایران معنی دارد والا در اروپا که تفکرات صددرصد حرفه ای است اصلا چنین چیزهایی وجود خارجی ندارد. من مطمئنم سرمربی ام از گلی که به روسیه زدم الان بسیار خوشحال است.

*حسین طیبی پس از شماره۹ ای که در آسیا بر تن کرد، دوباره پیراهن۱۵ سنتی اش را در تیم ملی پوشید، علت خاصی داشت؟

واقعیت این است که من از روز اول حضورم در تیم ملی همیشه ۱۵ پوشیده ام و به این شماره عشق می ورزم اما اگر در جام ملت های آسیا ۹ بر تن کردم، به خاطر این بود که AFC آنجا فقط مجوز شماره های ۱ تا ۱۴ را داده بود و نمی شد پیراهن خودم را بر تن کنم.

*منتظر بودیم یک تیپ منشوری از تو در بازگشت به ایران ببینیم اما انگار ایرانی های نوریل، بچه مثبت تر از قبل شده اند؟!

(با خنده) لطف دارید. ما از اولش هم بچه مثبت بودیم! اگر می بینید که سرمای روسیه و دوری و … را به جان خریده ایم فقط برای این است که در روسیه به چیزی جز پیشرفت فکر نکرده ایم، مابقی اش هم دست خداست.

*به سرمای روسیه اشاره کردی، با زمستان مسکو چه می کنید؟

به نظر من واژه سرمای استخوان سوز را برای فصل سرد مسکو درست کرده اند که آدم دلش می خواهد فقط از سرما فرار کند. زمستان و برف شروع شده و ما فقط داریم می سوزیم و می سازیم. باور کنید همین هفته قبل از باشگاه خواهش کردیم اجازه بدهند ما با شلوار در سالن بازی کنیم اما قبول نکردند. (با خنده)

*مگر داخل سالن ها هم سرد است؟!

سرد که نه اما گرم هم نیست. آنجا به دلیل علاقه زیاد به بازی هاکی و اسکیت روی یخ کف تمام سالن ها یخ است و تنها موقع مسابقه یک پارکت بر روی آن پهن می کنند. به همین خاطر کف فوق العاده سرد است و جان می دهد برای تکل زدن (باخنده).

*برسیم به انتخاب نشدن به عنوان برترین بازیکن سال فوتسال آسیا؛ انتخاب نشدی چه حالی داشتی؟

طبیعتا ناراحت شدم چراکه سال خیلی خوبی داشتم و خیلی هم امیدوار بودم. اما همان جا که در آخرین دقیقه بازی فینال جام باشگاه های آسیا با چونبوری گل مساوی را خوردیم این عنوان از دستم افتاد و خودم هم فهمیدم. اشکالی ندارد، الان انگیزه ام برای جایزه سال آینده صد برابر شده. در عین حال من بیشتر از خودم افسوس جایزه ای که حق آقای نکونام بود و به ایشان نداند را خوردم.

*چطور؟

به هر حال تیم ملی فوتبال به جام جهانی رفته بود و نکونام هم بهترین نمایش را در سال۲۰۱۳ داشت و حق ایشان بود که این عنوان را بگیرد. من با خودم می گفتم امسال اگر در هیچ قسمتی جایزه را نگیریم، حداقل جایزه مرد سال فوتبال را که توسط آقای نکونام که خواهیم گرفت اما نشد.

*و صحبتی اگر باقیمانده …

من از خانواده ام و تمام کسانی که کمکم کرده اند تا امروز حسین طیبی فوتسال شوم بینهایت سپاسگزارم. با خسوس هم رابطه خوبی دارم و انشاالله تا زمانی که از من بخواهد آماده ام تا به پیراهن ملی کشورم خدمت کنم.

انتهای پیام