شمسایی از الان توقعات را بالا برده است/حساب و کتاب او برای آینده چیست؟

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،حالا در یکقدمی لیگ برتر فوتسال، وقتی چشم به جدول می‌اندازیم، تیمی را می‌بینیم که با مربیگری شمسایی فقط یک قدم (یک تساوی) تا قهرمانی فاصله دارد. شمسایی حالا در قامت مربی – بازیکن هم نشان داده که مثل دوران اوج و بازیگری‌اش پتانسیلی قابل توجه دارد.
شمسایی ما را به یاد یک اسطوره دیگر می‌اندازد. وقتی می‌بینیم شرایط امروز او در فوتسال شباهت بسیاری به زمان حضور علی دایی به عنوان مربی – بازیکن در سایپا دارد. دایی با سایپا به عنوان بازیکن – مربی قهرمان شد و از آن روز تا امروز فقط دو قهرمانی با پرسپولیس در جام حذفی به دست آورد. دایی ناکامی‌هایی هم داشت که مهم‌ترین آن باخت به عربستان در تهران با تیم ملی بود که منجر به برکناری‌اش شد. شاید تصور گروهی که آن روزها مدعی بودند نباید با سپردن تیم ملی به علی دایی به نوعی مهره‌سوزی کنیم درست بود. قطعا دایی باید تجربه بیشتری در مربیگری کسب می‌کرد و پس از آن روی نیمکت تیم ملی می‌نشست. حالا می‌توان با یادآوری علی دایی کمی نگران وحید شمسایی شد. باید از وحید شمسایی پرسید که برای آینده‌اش چه حساب و کتابی کرده است؟ شمسایی از همین حالا توقعات را در مورد خودش بالا برده است. وحید با توجه به سوابقی که در فوتسال به دست آورده در هر تیمی انتظار موفقیت از خودش را بالا می‌برد. طی دو هفته گذشته اتفاقات و مصاحبه‌هایی انجام شد که نشان از اهمیت بسیار بالای قهرمانی برای وحید شمسایی داشت. اگرچه او برای کم کردن فشار روحی – روانی و استرس میان بچه‌های تیمش، گیتی‌پسند را قهرمان لیگ معرفی می‌کرد اما یادمان نرفته که او وقتی در بازی با گیتی‌پسند مصدوم شد خیلی‌ها از پارگی رباط صلیبی‌اش حرف می‌زدند. حتی شمسایی در مصاحبه‌ای مدعی شد که اگر بازی‌ها همینطور ادامه پیدا کند تیم او به خاطر مصدومانش باید تک به پنج بازی کند. شمسایی حتی شانس بازی کردنش مقابل مس سونگون (تیم حسین شمس) را به اندازه یک ثانیه هم از نظر عقلی اشتباه می‌دانست و در حقیقت داشت یک نوع بازی روانی را راه می‌انداخت. وحید جوان خوب داشت از اندک تجربه‌هایش استفاده می‌کرد. اتفاقی که به شدت برای آینده امیدوارمان کرد. وحید نشان می‌داد که بیرون از زمین به خوبی از هوش ذاتی‌اش استفاده می‌کند. او حتی وقتی شنید حسین شمس در مصاحبه‌ای مدعی شده که تیم شمسایی شانس اول قهرمانی است هم در مقام پاسخگویی برنیامد اما وحید شمسایی در بازی مقابل تیم حسین شمس ترجیح داد روی مین راه برود. او بازی کردن در این بازی را به راه رفتن روی مین تشبیه کرده بود! وحید روی مین راه رفت، گل زد و پاس گل داد. همه اینها ثابت می‌کند که چقدر برای او شکست دادن تیم شمس و قهرمان شدن به عنوان مربی – بازیکن برنامه و اهمیت داشته.
باید از وحید شمسایی متوقع بود. وحید نه متعلق به یک باشگاه و نه متعلق به خود وحید شمسایی یا یک خانواده است. او را می‌توان تعلق یافته به کلیت فوتسال ایران دانست؛ فردی که هر چند با حواشی‌اش هنوز دست و پنجه نرم می‌کند اما اگر همین انگیزه‌ها و ظرفیت‌ها و زیرکی‌ها را در طی سال‌های آینده حفظ کند، مهره‌ای قابل اتکا برای مربیگری فوتسال ایران خواهد شد و در غیر این‌صورت باید او را هم کنار یک اسطوره دیگر دید. آیا یک علی دایی دیگر این‌بار در فوتسال ساخته می‌شود؟!
منبع:ایران ورزشی

نویسنده:جعفر برزگر