شریفیِ فرگوسن!

پایگاه خبری فوتسال ایران – امیرحسین صالحی

شاید معدود فوتسال دوستی در قم باشد که او را نشناسد. مردی که سال هاست در فوتسال استان قم فعالیت دارد؛ تاجایی که او حتی خودش را بنیان گذار فوتسال در ایران می داند!

از فرگوسن صحبت می کنیم. ببخشید… شریفیِ فرگوسن. همان حاج ناصرخودمان.

شاید بزرگترین افتخار ناصر شریفی در سال ۹۱ اتفاق افتاده باشد؛ زمانی که تیم کاملا بومی صبای قم با سرپرستی وی در هفته آخر علی رغم شایستگی قهرمانی را از دست داد و دوم شد.

البته شریفی فقط اسما سرپرست بود در حالی که بسیاری از کارها توسط او و یا تحت نظر وی صورت می گرفت.

فصل ۹۲ شاهد ورود بخش خصوصی در قم بودیم که در نهایت امتیاز صبای قم به ماهان تندیس واگذار شد که نتیجه آن تغییر در کل ساختار مدیریتی و فنی تیم بود که آغاز افول و روزهای بد تیم را در پی داشت.

اختلافات درونی و دست های پشت پرده کار را برای ماهان تندیس بسیار سخت کرد و این تیم نتایج ضعیفی می گرفت تا جلالی به ناچار مجبور به استفاده از کادر قبلی و بازگشت محسن حسن زاده و شریفی شود.

وقتی ناصر شریفی به فوتسال بازگشت مثل سنوات گذشته راه را برای حضور فرزندان خود نیز باز کرد تا به این ترتیب علی شریفی به جمع بازیکنان بپیوندد و مصطفی شریفی معاون اجرایی ماهان تندیس شود.

ماهان در ادامه راه وضعیت بهتری کسب کرد و فصل اول را توانست با قهرمانی در جام حذفی به پایان برساند تا نوید حضوری قدرتمند در فصل آینده را بدهد.

در ادامه راه، جلالی به دلیل مشغله های فراوان در فصل دوم شریفی را به عنوان مدیرعامل باشگاه و جانشین خود منصوب کرد. پس از انتخاب شریفی به عنوان مدیرعامل، اتفاقاتی در تیم افتاد که صدای هواداران را درآورد. از برکناری محسن حسن زاده مربی محبوب و بومی استان که با آمدنش تیم نتایج درخشانی را کسب کرده بود و عملکرد فوق العاده ضعیف در فصل نقل و انتقالات که خروج محمد دهقان، مسعود دانشور، محمد کوهستانی و محمد وزیر زاده چهار ستاره ماهان می توان نام برد.

اما با وجود تمام مشکلات، تیم ماهان تندیس با پشتوانه بازیکنان بومی و قدیمی خود توانست فصل را طوفانی شروع کند و هفت دیدار نخست خود را با رهبری امیر شمسایی به پیروزی برسد تا شانس اول قهرمانی لقب گیرد.

اما مدیریت ضعیف شریفی باعث بروز اختلافات داخلی شد تا باز هم نماینده قم وارد حاشیه شود که نتیجه آن هم پاره شدن نوار پیروزی ها و شکست مقابل قعرنشینان و جدایی شمسایی بود.

ماهان تندیس به امید بهبود شرایط، نیم فصل را بدون سرمربی به اتمام رساند اما هنوز داستان اشتباهات شریفی به پایان نرسید و او رعدی را که با وجود قابلیت ها هیچ گاه در لیگ برتر موفق نبوده به عنوان سرمربی انتخاب کرد.

ماهان که از کمبود بازیکن رنج می برد، علاوه بر اینکه هیچ یاری جذب نکرد تنها خرید فصل خود یعنی ایلانلو را نیز به منصوری هدیه کرد. تیم در نیم فصل دوم نتایج عجیبی کسب کرد؛ گاهی در ثانیه پایانی در قم مقابل تیم های ضعیف امتیاز می گرفت؛ گاهی هم در خانه مدعیان پیروز می شد.

اما هفته های آخر دیگر خبری از همان بردهای دقیقه چهلی هم نبود و علی شریفی هم که به اعتقاد همه از سطح فنی پایینی برخوردار است بازیکن اصلی و جزو چهار نفر ترکیب اصلی به میدان می رفت و در بازی های مختلف یکی پس از دیگری موقیعت ها را به هدر می داد تا کاسه صبر هواداران لبریز شود.

بعد از اتمام بازی با مقاومت که ماهان در خانه عاجز از پیروزی بود تماشاگران شعارهایی را علیه مدیریت شریفی سر دادند اما شریفی که همیشه خود را با سابقه دوران جوانی اش معرفی می کرد، به جان هواداران افتاد تا این گونه میزان نقد پذیری خود را نشان دهد!

اما این پایان حرکات ناشایست خانواده شریفی نبود و در اواسط بازی با فرش آرا (آخرین بازی خانگی ماهان) تماشاگران که از تحقیر تیم شهرشان در اصفهان و خوردن هشت گل از این تیم عصبانی بودند، این بار یک صدا علیه شریفی و رعدی شعار دادند و خواستار برکناری این دو شدند. اما به دنبال این شعارها علی شریفی(فرزند مدیرعامل و بازیکن تیم) طاقت نیاورد و با فحاشی و به کار بردن الفاظ رکیک جواب هواداران را داد که این عمل باعث ایجاد درگیری های شدیدی شد و دخالت پلیس و استفاده از اسپری فلفل را در پی داشت و بازی هم برای دقایق طولانی متوقف شد.

بازی هم با تحقیر ماهان در خانه و باختن اخلاق توسط شریفی ها به پایان رسید اما هواداران دست از شعار و پرسش سوال های بی جواب بر نداشتند.

پرسش هایی که می توان پاسخ های آن را در لابلای صحبت های امیر شمسایی جستجو کرد. فایل صوتی صحبت های شمسایی در نشست خبری یک ماه قبل گویای همه مسائل خواهد بود.