کلاف سردرگم فوتسال ایران

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،تیم ملی فوتسال ایران بدترین دوران خود را پشت سر می‌گذارد. حتی زمانی که فدراسیون فوتبال ایران دوران انتقالی خود را پشت سر می‌گذاشت، تیم ملی فوتسال ایران سروسامان داشت. انتظار بر این بود که بعد از دو ناکامی پی‌درپی تیم ملی فوتسال ایران در مسابقات قهرمانی آسیا، فدراسیون فوتبال طرحی نو در اندازد و تیمی قدرتمند را روانه پیکارهای آسیایی کند، اما این انتظار هم مانند بسیاری از انتظارات از فدراسیون کفاشیان بیهوده بوده است.
فوتسال ملی ایران بهترین دوران آماده‌سازی خود را از دست داد و ماه‌هاست بازیکنان این تیم دور هم جمع نشده‌اند تا یک بازی دوستانه برگزار کنند، مثلاً با تیمی مثل برزیل یا اسپانیا یا حتی ایتالیا. اصلاً بازی با بزرگان فوتسال دنیا پیشکش، تیم ملی ما حتی با تیمی چون اسلوونی هم نمی‌تواند بازی کند. با این شرایط روی کاغذ شانسی برای موفقیت در مسابقات قهرمانی آسیا بعدی که زمستان امسال برگزار می‌شود، نمی‌توان قائل شد، مگر اینکه اتفاقی تازه رخ دهد که نه رئیس فدراسیون و نه مرئوسش در کمیته فوتسال توانایی بروز آن را ندارند.
اینکه نمی‌توان به کمیته فوتسال دل بست، دلیل دارد. به کمیته‌ای که ماه‌ها وقت خود را تلف می‌کند تا خسوس را مجاب به بازگشت به ایران کند،‌ آیا می‌توان دل بست؟ آنقدر برای خسوس رو بازی کردیم و برای پرداخت حق و حقوقش امروز و فردا کردیم که او چند کلاس مربیگری نصف و نیمه و البته کار در کارخانه کامیون‌سازی در کشورش را به بازگشت به ایران ترجیح می‌دهد. دیگر برای او مهم نیست که به هر نحوی در ایران باشد، حتی به عنوان مدیرفنی که در ورزش ایران بیشتر به کشک می‌ماند!
خسوس بعد از چند ماه این دست و آن دست کردن، امروز آب پاکی را روی دستان افتخاری ریخت تا او کلاف سر در گم فوتسال ایران را دوباره به دست بگیرد. وحید شمسایی، حسن شمس، ناظم‌الشریعه، ناصر صالح و … او نام‌ها روی وایت‌برد اتاق کارش نوشته و با آنها بازی می‌کند، از قضا روی هر کدام که دست می‌گذارد، پسوند سرمربی تیم ملی فوتسال به آن جور در نمی‌آید. در این بین افتخاری مقصر اصلی هم نیست. او رئیس یکی از کمیته‌های فدراسیونی است که پول ندارد، که اگر داشت اوکتاویو را از دست نمی‌داد، که اگر داشت خسوس برای هدایت تیم ملی فوتسالش کلاس نمی‌گذاشت و … .
خزانه فدراسیون خالی است و اگر پولی هم باشد، می‌رود به سمت تیم ملی فوتبال. عرف دنیا هم همین است، چون تیم ملی ویترین هر فدراسیون است و هرچه پر زرق و برق‌تر باشد، عملکرد فدراسیون بیشتر به چشم می‌آید. فوتسال در چند ماه اخیر فقط در فدراسیون بوده است که باشد، حالا اینکه تیم ملی در دو دوره گذشته مسابقات قهرمانی آسیا ناکام بوده است، خیلی مهم نیست، که اگر بود، تا به امروز سرمربی تیم ملی انتخاب شده و این تیم چند اردو را پشت سر گذاشته بود.
کمیته فوتسال نه پول دارد، خسوس را مجاب به بازگشت کند و نه اینکه وحید شمسایی را از زیر دین باشگاه تأسیسات دریایی خارج. وحید شمسایی هفتاد درصد از قراردادش را از باشگاه تأسیسات دریافت کرده و نمی‌خواهد آن را برگرداند و سرمربی تیم ملی فوتسال شود. در این بین هم شمسایی حق دارد و هم باشگاه تأسیسات و نباید به آنها خرده گرفت که شعار منافع ملی را سر داده و از حقوق حقه خود بگذرند. با این شرایط دو گزینه از دایره گزینه‌های افتخاری خارج شده‌اند، دو گزینه‌ای که او کاخ آرزوهای خود را روی آنها بنا کرده بود.
افتخاری همچنان به حضور شمسایی در تیم ملی فوتسال خوش‌بین است و اینکه ایمیلی از خسوس برسد و پاسخ مثبتی بدهد، اما تحقق این آرزوها هنوز عملی نشده و شاید هم اصلاً عملی نشود. افتخاری در انتخاب گزینه‌های دیگر برای هدایت تیم ملی هم ترس و تردید دارد، او فعلاً با خود می‌جنگد تا اینکه رئیس فدراسیون از هلند برگردد. شاید با آمدن کفاشیان و فشارهای کمیته فنی افتخاری تن به انتخاب گزینه‌ای دهد، خارج از گزینه‌های موردنظرش، شاید.