کیفیت یک ستاره؛هیچ کس به اندازه او در سطح قاره ای و فردی جام نبرده است

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران ، قهرمانی تاسیسات دریایی در مسابقات جام باشگاه های آسیا با حضور وحید شمسایی به عنوان مربی و بازیکن بهانه ای شد تا فصلنامه AFC در جدیدترین شماره خود به سراغ او برود و مایکل چرچ، خبرنگار این روزنامه پای صحبت های کاپیتان سابق تیم ملی فوتسال ایران بنشیند.

متن کامل این مصاحبه را با عنوان “کیفیت یک ستاره” به نقل از فصلنامه AFC در زیر می خوانید:

وحید شمسایی را خیلی ها بهترین بازیکن تاریخ فوتسال آسیا و یکی از بهترین بازیکنان فوتبال سالنی دنیا می دانند. این بازیکن با تجربه حالا در پایان دوران فوتبالش اهداف بسیار متفاوتی را در ذهن دارد.

لیست افتخارات وحید شمسایی پایانی ندارند. هیچ کس به اندازه او در سطح قاره ای و فردی جام نبرده و هیچ کس بیشتر از این مرد تهرانی در زمین فوتسال گلزنی نکرده است. ۳۹۰ گل او در سطح بین المللی باعث شده تا تبدیل به یکی از بهترین گلزنان تاریخ فوتسال شود. حالا او در سن ۳۹ سالگی بی تردید به عنوان یکی از ستارگان فوتبال سالنی در یادها می ماند.

شمسایی هر جا که می رود اثرش را می گذارد و این را با قهرمانی در تیم تاسیسات دریایی در مسابقات جام باشگاه های فوتسال آسیا در ماه آگوست نشان داد. جدا از استعداد بی نظیر و موفقیت چشمگیری که کسب کرده برای شمسایی همیشه اراده ای که برای موفقیت در ورزش داشته نقشی کلیدی ایفا کرده است. طبیعتا کاهش وزن یکی از مسائلی است که ورزشکاران غیرحرفه ای با آن دخیل هستند هر چند که شمسایی باید بیشتر از چند کیلوگرم از وزنش کم می کرد.

شمسایی که از نظر بدنی سرحال به نظر می رسد می گوید:”در ۲۰ سالگی در دنیای تجارت بودم. در آن زمان وزنم ۱۰۶ کیلوگرم بود. خیلی چاق بودم. یک بار برای فوتسال بازی کردن به سالن رفته بودم. مربی بازی من را دید و پرسید:”تو کشتی گیری یا وزنه بردار؟” به همین خاطر باید وزنم را کم می کردم. در شش ماه بیش از ۳۰ کیلوگرم وزن کم کردم واز همان جا مسیرم را به سمت تبدیل شدن به بهترین بازیکن آسیا آغاز کردم. ”

شمسایی در ادامه گفت:”در آغاز کارم ۱۰۶ کیلوگرم وزن داشتم و شش ماه بعد وقتی در مسابقات تایلند در سال ۲۰۰۰ بازی کردم وزنم به ۷۳ کیلوگرم رسیده بود. در حال حاضر همیشه در طول مسابقات مراقب وزنم هستم. به همین خاطر روزی یک وعده غذا با کمترین کالری ممکن را صرف می کنم. در آن زمان کارم را از دست داده بودم و مشکلات زیادی داشتم. به دنبال راهکاری بودم تا استرسم کاهش پیدا کند. به همین خاطر فوتسال بازی کردن را آغاز کردم. همه چیز این گونه شروع شد. برادرم فوتسالیست بود و او به من کمک کرد تا مشکلاتی که در زندگی داشتم را فراموش کنم و از آن جا به بعد همیشه زندگی ام را درگیر فوتسال کرده ام.”

شمسایی همیشه اشتیاق بی نظیری برای موفقیت داشته است. دوران فوتسالش در سال ۱۹۹۹ آغاز شد و در سال ۲۰۰۰ به عضویت تیم ملی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا در بانکوک در آمد تا از قهرمانی دو سال قبلش در مسابقات جام ملت های آسیا در مالزی دفاع کند. او خیلی سریع جا پای خود را به عنوان یکی از بهترین های فوتسال جهان تثبیت کرد و در دوران فوتبالش با تیم ملی ایران هشت بار قهرمان آسیا شد. شمسایی دو بار بهترین بازیکن سال فوتسال آسیا شد و بارها عنوان بهترین بازیکن جام ملت ها را از آن خود کرد.

شمسایی به جز دوران حضورش در ایتالیا با لاتزیو و دورانی کوتاه در تیم شنژن نانلینگ در چین، اغلب دوران فوتبالش را در ایران سپری کرد و عملکرد بی نظیری که در دوران فوتبالش داشته نه تنها عطش او برای موفقیت بلکه تواضعش را در مقابل افتخاراتش نشان می دهد.

هواداران ایرانی به محض ورود شمسایی به زمین های فوتسال ، او را تشویق می کنند و نامش را فریاد می زنند. شمسایی با گلها و بازی درخشانش پاسخ این محبت ها را می دهد.خودش در این باره می گوید:” وقتی فوتسالم را آغاز کردم هیچ کس مرا نمی شناخت اما هواداران نقشی کلیدی در معروف شدنم داشتند. ایرانی های زیادی هستند که زندگی مشکلی داشته اند و من همه تلاشم را کرده ام تا انها را خوشحال کنم و بیشترین تلاشم را برای خوشحال کردنشان انجام می دهم. همین مسئله است که رابطه من با مردم ایران را تبدیل به یک رابطه خاص کرده است. انگیزه ای که دارم برایم خیلی مهم است و سعی می کنم در هر تورنمنت این انگیزه را حفظ کنم تا به مرحله بعدی برسم. همیشه به دنبال قهرمانی بوده ام . می خواهم به سمت جلو حرکت کنم و بهتر شوم.”

شمسایی دیگر در تیم ملی فوتسال ایران بازی نمی کند اما در حالی که برای روزی که کفش هایش را می آویزد آماده می شود همچنان مزه موفقیت را حس می کند. او می گوید:” نسل جدیدی به تیم ملی اضافه شده اند.”

روی کاغذ، امیر شمسایی به عنوان سرمربی تاسیسات در مسابقات جام باشگاه های آسیا معرفی شده بود اما در حقیقت این وحید بود که هدایت تیم را در مسیر قهرمانی در لیگ فوتسال ایران و جام باشگاه های آسیا به عهده داشت. شمسایی نه تنها مغز متفکر تیمش در این قهرمانی بود بلکه عنوان آقای گل و بهترین بازیکن مسابقات جام باشگاه های آسیا را برای دومین بار از آن خود کرد.

افزایش سن روی عملکرد شمسایی تاثیر گذاشته اما او با عملکردی که در اصفهان ارائه داد ثابت کرد که همچنان این قدرت را دارد تا چه با استفاده از توانایی اش در کار با توپ چه دانش تاکتیکی و تکنیکی اش بازی را به نفع تیمش تغییر دهد. همچنان هیچ کس نمی داند که او تا چه زمانی به بازی کردن ادامه می دهد اما تردیدی نیست که تحت هر شرایطی شمسایی در ایران یا هر جای دیگری با فوتسال در ارتباط خواهد بود.

او می گوید :” همیشه تلاش کرده ام تا خودم را در طول تورنمنت ها در بهترین سطح نگه دارم اما مسلما هر چقدر سنم بالاتر می رود شرایطم مشکل تر می شود. همیشه تلاش می کنم تا بهترین عملکردم را ارائه دهم. وقتی جوان هستی فعالیت بالایی داری اما وقتی سنت بالا می رود باید عادت کنی تا از کارهایی که قبلا می کردی تقلید کنی. من همچنان از بازی کردن لذت می برم و تلاش می کنم تا گام درست را برای اینده ام بردارم. همچنان به شرایطم فکر می کنم. تلاش می کنم تا احساسات و تجربه ام را به نسل جدید منتقل کنم و به آنها نشان بدهم که چطور می توانند بهتر شوند. همیشه برایم مهم بوده که در این موضوع نقش داشته باشم.”

یکی از بازیکنانی که شمسایی زیر بال و پرش را گرفته ، محمد رضا سنگ سفیدی، بازیکن تاسیسات دریایی است که نه تنها با این تیم قهرمان مسابقات جام باشگاه های آسیا شد بلکه با کمک شمسایی به ترکیب تیم ملی ایران رسید.

شمسایی در این باره توضیح می دهد:” سنگ سفیدی دو سال با من تمرین می کرد و می دانستم که چه استعدادی دارد. وقتی مربیگری را شروع کردم او را به تیم خودم فراخواندم و به او اعتماد کردم. ما به او زمان دادیم و حالا توانایی ایش را می بینیم. او به لیست تیم ملی دعوت شده و یکی از بهترین های فوتسال ایران است. فوتسال در ایران از فوتبال در خیابان ها آغاز می شود و وقتی که به گذشته نگاه می کنیم، می بینیم که فوتسالیست های ما قبلا در خیابان و با دروازه های کوچک بازی می کرده اند. این بازی متعلق به قشر ضعیف جامعه ایران بوده است. اگر دور ایران بگردید استعدادهای زیادی را پیدا می کنید که می توانند این گونه بازی کنند. در خیابان ها یا مدارس ایران می توان استعدادهای زیادی را کشف کرد.”

وی در ادامه صحبت هایش گفت:” نسل جدید بین فوتبال و فوتسال فاصله زیادی ایجاد می کند فوتسال گاهی اوقات از نظر فنی شباهت هایی به فوتبال دارد اما به نظر من در حال حاضر فاصله این دو خیلی زیاد است و اگر بازیکنی در ابتدا فوتسال را انتخاب کند قطعا دوران کاری متفاوتی نسبت به یک فوتبالیست خواهد داشت.”

شمسایی که در روزهای پایانی دوران بازیگری خود بسر می برد در نظر دارد که در آینده نقش مهمتری در فوتسال ایران ایفا کند و دوست دارد که ایران را به سطحی برساند که از بخت های اصلی قهرمانی جهان باشد. او می گوید:” بازیکنان جوان و توانمند زیادی داریم. این بازیکنان باید به خوبی مدیریت شوند و به همین شکل بهتر شوند. اگر در مسیر درستی قرار گیریم نه تنها در آسیا بلکه در کل دنیا می توانیم یکی از بهترین ها باشیم. اما در ابتدا باید مسیر درست را انتخاب کنیم. باید برنامه های بلندمدت بیشتری داشته باشیم. گاهی فقط روی برنامه های کوتاه مدت تمرکز می کنیم اما باید تلاش بیشتری انجام دهیم. من یک برنامه ویژه دارم. ایرانی ها همیشه به نتیجه بیشتر از هر چیزی اهمیت می دهند اما این تفکر باید تغییر کند. وقتی می خواهی تغییر ایجاد کنی باید چالش ها را به جان بخری و من می خواهم همین کار را انجام بدهم. مشکل است اما من باید این کار را انجام دهم. می خواهم دست به کار مهمی بزنم اما به تنهایی موفق نمی شوم. دوست دارم دست به کارهای مشکل بزنم و ریسک چالش ها را می پذیرم.”