پیشرفت‌های شخصیتی شمسایی

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،متفاوت‌تر از همه دوران می‌بینمش. در چهل سالگی نه فقط از بعد فنی بلکه به لحاظ شخصیتی نیز به اوج پختگی رسیده است. وقتی با پرسش‌هایی درباره آینده کاری‌اش در فوتسال ایران بخصوص سرمربیگری تیم ملی مواجه می‌شود، می‌کوشد جانب احترام را پیش بگیرد و حرفی به زبان نیاورد که باعث سلب آسایش و آرامش تیم ملی شود. گرچه نمی‌تواند دلخوری‌هایش از رییس کمیته فوتسال را نهان کند اما او در اوج ناراحتی نیز خودداری‌هایی به سبک خودش دارد. شمسایی از طرفی به نیکی ازنسل کنونی فوتسال ایران یاد می‌کند تا بر خلاف فوتبالی‌هایی که این روزها ادعا می‌کنند بعد از رفتن‌شان دیگر نسلی درخشان ظهور نمی‌کند و جملاتی همچون «مرگ فوتبال» را به زبان می‌آورند، آینده‌ای روشن را از این رشته جذاب پیش‌رویمان قرار دهد.
با همین تصویرسازی‌ها بازیکنانی که اکنون در فوتبال ایران متبلور شده‌اند را آینده‌های فوتسال ایران می‌داند و اعتقاد دارد اگر به لحاظ سخت افزاری امکانات افزایش یابد، اگر در باشگاه‌های فوتسال همچون باشگاه‌های اروپایی به جزییات توجه شود، حتی قهرمانی در جهان نیز دور از ذهن نیست. باور دارد گرچه اکنون رسیدن به چنین جایگاهی به واسطه فقدان امکانات کافی رویا است اما چنانچه برنامه‌ریزی‌های زیرساختی مکفی وجود داشته باشد فوتسال ایران نیز پیشرفت‌هایی بزرگ را خواهد داشت. کاپیتان سابق تیم ملی ایران بی‌آنکه بخواهد آینده تیم ملی را در غیاب خودش سیاه جلوه دهد، بی‌آنکه تحلیل‌های بی‌خردانه و احساسی داشته باشد، فردا را متعلق به نسل کنونی فوتسال ایران می‌داند. آنقدر مناعت طبع و عزت نفس دارد که فوتسال ایران را در جایگاهی بهتر از آنچه دیدیم، ‌می‌بیند. این وحید شمسایی است. مردی با تفاوت‌های بسیار نسبت به آن روزها که بازیکنی بود بس بی‌تجربه و ناپخته. وحید برای بزرگی چه از درجه فنی که در دوران بازیگری به آن رسیده و در مربیگری هم قابلیت‌هایش را دارد و چه از منظر اخلاقی چیزی کم ندارد. او برخلاف بسیاری از همقطاران فوتبالی و فوتسالی‌اش که قدر موهبت‌ها و داشته‌هایشان را ندانستند، می‌کوشد از مجال به دست آمده به بهترین شکل ممکن بهره بگیرد.
شمسایی را بی‌گمان روزی در کسوت سرمربی تیم ملی خواهیم دید هر چند که اکنون فوتسال ایران سرمربی‌اش را می‌شناسد. برای وحید فوتسال ایران اما می‌شود روزهای باشکوه‌تری را پیش‌بینی کرد. وحید ظرفیت دستیابی به موقعیت‌های رفیع‌تری را هم در دوران مربیگری خواهد داشت. او قدم‌های نخست را بسیار امیدوارکننده آغاز کرده است. قهرمانی‌های تازه‌ای که در ویترین مملو از افتخاراتش چیده شده در واقع اولین قدم‌های او در راه موفقیت‌های دوران مربیگری است…