سنگ سفیدی: شیرین‌ترین کارت زندگی‌ام را گرفتم/ پول خرید آب‌میوه هم نداشتیم!/ خوشحالی رهبر انگیزه‌ام را ۲ چندان کرد

به‌ گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، تیم ملی فوتسال ایران در هشتمین دوره رقابت‌های جام جهانی با درخشش ۱۴ ملی‌پوشش توانست عنوان سومی جهان را از آن خود کند. محمدرضا سنگ‌سفیدی جوان‌ترین بازیکن ایران در این دوره از رقابت‌ها بود که عملکرد بسیار خوبی هم در اولین دوره حضورش در جام جهانی، از خود به نمایش گذاشت.

سنگ‌سفیدی که دوستی نزدیکی با حسین طیبی دارد، به سوالات مختلفی در مورد شرایط تیم ملی و کسب این عنوان پاسخ داد. این بازیکن ۲۶ ساله صحبت‌های جالبی در مورد شرایط تیم ملی انجام داد که در زیر می‌خوانید:

* رویایم حضور در جام جهانی بود

اولین جام جهانی خود را تجربه کردی و تیم ملی توانست افتخارآفرینی کسب کند.

به‌هرحال آرزوی هر ورزشکاری است که در بالاترین سطح مسابقات رشته‌اش شرکت کند. من هم فکر و خیال و رویایم این بود که روزی بتوانم در جام جهانی بازی کنم. خوشبختانه لطف خدا شامل حال من شد و جزء ۱۴ بازیکن نهایی جام جهانی بودم. حضور در مسابقات با آن چیزی که در تلویزیون می‌بینیم، خیلی متفاوت است. خدا را شکر بزرگان تیم آن‌قدر به ما انگیزه می‌دادند که فکر می‌کردیم بازی مانند سایر دیدارها داریم.

* ۴ سال پیش به فوتسال آمدم

 ۲۶ سال داری و هنوز جا برای موفقیت و افتخارآفرینی وجود دارد.

به‌هرحال باید ببینیم خدا چه می‌خواهد. امیدوارم خداوند کمک کند تا بتوانم جام‌های جهانی بعدی را هم تجربه کنم. من ۴ سال است که فوتسال را شروع کرده‌ام، در سال دومی که بازی می‌کردم به تیم ملی دعوت شدم، اما این دعوت تداوم نداشت و بعضی مواقع خط می‌خوردم. پس‌از آن در تیم ملی ثابت شدم و خوشبختانه در سال چهارم توانستیم تاریخ‌سازی کنیم.

به‌عنوان جوان‌ترین بازیکن ایران در جام جهانی حضور داشتی.

بله، آن‌قدر بزرگان تیم خوب برخورد می‌کردند که انگار در خانواده‌‌ام حضور دارم. خیلی با آنها راحت بودم و اگر مشکلی، مسئله‌ای وجود داشت، با آنها درد دل می‌کردم. برخورد آنها به‌گونه‌ای نبود که یک‌ذره احساس کنی شرایط نامناسب است. واقعاً برایم لذت‌بخش بود.

* اجازه نمی‌دانند احساس تنهایی کنم

اما به‌هرحال وقتی به‌عنوان جوان‌ترین بازیکن در میدان حاضر می‌شوی، برخی فشارها رویت وجود دارد که نکند اشتباهی انجام بدهی تا باعث شود تیم شکست بخورد.

دقیقاً به همه این مسائل فکر می‌کردم، اینکه جوان هستم، اینکه اولین تجربه جام جهانی‌ام است، اینکه اگر خدای‌ناکرده اشتباهی کنم، چه اتفاقی می‌افتد، به‌هرحال یک مملکت در انتظار نتیجه گرفتن تیم بودند. از کشاورز کاپیتان تیم گرفته تا حسین طیبی که هم‌اتاقی من بود، همیشه با من حرف می‌زدند تا بتوانم با انگیزه در میدان حاضر شوم. یک درصد هم اجازه نمی‌دادند فکر کنم تنها هستم، در موقع ضربات پنالتی هم کاپیتان کشاورز صحبت‌هایی کرد که یک دنیا روحیه و انگیزه بود.

* پنالتی دوم را انتخاب کردم تا جای جبران داشته باشیم

در بازی مقابل برزیل پنالتی دوم تیم را زدی و فکر می‌کنم شرایط سختی را تحمل کردی. آیا خودت برای پشت توپ قرار گرفتن داوطلب شدی؟

دوست داشتم در موفقیت تیم ملی سهیم باشم، آن‌طور که کشاورز انگیزه داد با خود گفتم پشت توپ قرار بگیرم و خداوند هم کمک خواهد کرد. پنالتی دوم را هم انتخاب کردم که اگر خدای‌ناکرده اتفاقی افتاد، فرصت جبران وجود داشته باشد. قبل از اینکه در پشت توپ قرار بگیرم، ۱۳ بازیکن دیگر آن‌قدر به من انگیزه دادند که می‌دانستم اگر حتی پنالتی خراب هم بشود، هیچ اتفاقی نمی‌افتد. برای همین با آرامش پشت توپ قرار گرفتم.

بازیکنان می‌گفتند ضربات پنالتی را خود بازیکنان انتخاب می‌کردند که پشت توپ قرار بگیرند، خودت انتخاب کردی که پشت توپ قرار بگیری؟

روز قبل از بازی تمرین کرده بودیم و در هنگامی‌که بازی به ضربات پنالتی کشیده شد، هر کسی که روحیه بیش‌تری داشت، پشت ضربه قرار می‌گرفت.

* به دنبال این بودم که بازی مقابل پرتغال را فیزیکی کنم

در بازی مقابل پرتغال اخراجی شدی که به نفع تیم تمام شد و توانستیم گل بزنیم.

هنگامی‌که ما دو گل دریافت کردیم، کنار کشاورز نشسته بودم و به او گفتم چگونه می‌توانیم جریان بازی را عوض کنیم. فکرم این بود که جریان بازی را عوض کنم، به فکر اخراج نبودم، با خود می‌گفتم بازی فیزیکی انجام بدهیم تا آنها به هم بریزند که خوشبختانه خدا راهش را جلوی پایم گذاشت و باعث شد که جفت بازیکنان از زمین مسابقه اخراج شوند.

* بهترین کارت زندگی‌ام را در دیدار پرتغال گرفتم

واقعاً عصبی هم بودی؟!

بله، من کلاً باید کارت بگیرم (با خنده)، در این جام جهانی کارت نمی‌گرفتم و دائم ناراحت بودم، با خودم کلنجار می‌رفتم که چرا کارت نمی‌گیرم. در بازی آخر گفتم که تلافی همه بازی‌ها را دربیاورم (با خنده)‌، خدا را شکر بهترین و شیرین‌ترین کارت زندگی‌ام را هم گرفتم.

* بازیکنان سایر تیم‌ها رویشان نشد به ما پیراهن بدهند

شاید اگر به فینال مسابقات راه پیدا می‌کردیم، سایر تیم‌ها تعجب می‌کردند که چگونه ما بدون امکانات توانسته‌ایم دست به این کار بزنیم.

آنها نمی‌دانند که ما چه شرایطی داریم، اگر آنها روی‌شان می‌شد به ما لباس می‌دادند (با خنده). ما در مجموع تاریخ‌سازی زیاد داشتیم، مثلاً بدون بازی سوم دنیا شدیم. بدون لباس روی سکو رفتیم، با ۲۵۰ دلار در جمع ۴ تیم قرار گرفتیم، اینها همه تاریخ‌سازی است. ۲۰ روز فقط ماهی خوردیم!

* ۲۰ روز فقط ماهی خوردیم

یعنی غذای دیگری برای شما نمی‌گرفتند؟!

قرار نبود ما به جمع ۴ تیم برویم، قرار بود حذف شویم! این تاریخی است که ۲۰ روز بازیکن ظهر ماهی قرمز بخورد و شب ماهی سفید! تنوع غذایی ما این بود که ماهی با نوشابه می‌خوردیم، یک‌بار دیگر ماهی با آب می‌خوردیم و بار دیگر ماهی با آب‌میوه! این مسئله نشان می‌دهد که بازیکنان ایران پتانسیل بالایی دارند. اینکه ۳۶ ساعت پرواز باشد و انگار در اتوبوس نشسته‌ایم، نشان از پتانسیل بالای بازیکنان دارد که می‌توانند سوم جهان شوند. این مسائل می‌تواند برای سایر تیم‌ها هم الگو باشد؛ چراکه نشان می‌دهد با این وضعیت هم می‌تواند تیم سوم جهان شود (با خنده). ما سالن برای تمرین نداشتیم، مگر می‌شود تیم ملی بدون سالن خود را آماده مسابقات کند؟! وقتی زودتر در سالن تمرینات حاضر می‌شویم، اجازه نمی‌دهند که وارد سالن بشویم و می‌گویند باید فقط در همان یک ساعت و نیمی که سالن گرفته شده، حاضر شوید. کولر و برق‌ها همان زمانی روشن می‌شود که تیم ملی کارش را آغاز می‌کند، مثلاً اگر تمرین ما ساعت ۶ شروع می‌شود، همان ساعت تازه کولر را روشن می‌کنند که ساعت ۷ و ۱۵ دقیقه هوای سالن خنک می‌شود که ما هم ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه تمرین‌مان به اتمام می‌رسد. کف‌پوش سالن، کف‌پوشی است که ۴ سال است که در آن دیگر بازی نمی‌کنند. ژاپن که در جام جهانی حضور نداشت، توپ جام جهانی داشت، اما ما نداشتیم، فکر می‌کنم آنها می‌خرند.

* اگر افتخاری نمی‌آمد معلوم نبود چه بلایی سر کشاورز می‌آید

فکر می‌کنی چه‌کاری برای بهبود این شرایط باید انجام داد؟

به نظرم باید فوتسال از فوتبال مستقل شود، هم‌اکنون زیر سایه فوتبال هستیم و اصلاً به چشم نمی‌آید، وقتی مستقل باشند اسپانسر و پخش زنده هم وجود خواهد داشت و شرایط در مجموع بهتر خواهد شد. باز خدا پدر افتخاری را بیامرزد که در کلمبیا حاضر شد و هزار و ۴۰۰ دلار که نمی‌دانم از جیب خودش بود یا از جای دیگر، به ما داد. اگر او نمی‌آمد، نمی‌دانم کشاورز که مسئول شده بود چه بلایی سرش می‌آمد.

* پول نبود آب‌میوه بخریم!

علی کفاشیان در اردوی شما حاضر نشد …

مثل‌اینکه مسیر او دور بوده است و هزار و ۵۰۰ کیلومتر راه بوده، نمی‌دانم با چه چیزی می‌خواست بیاید. فکر می‌کنم با هواپیما فقط یک ساعت راه باشد، به‌هرحال به ما گفتند مسیر دور بوده و آقای ناظم‌الشریعه هم در جریان است، ما دوست داشتیم آقای کفاشیان را در اردو می‌دیدیم؛ چراکه روحیه‌ای برایمان بود. وقتی کشاورز مصدوم شد فشارش افتاده بود و او حتی پول نداشت آب‌میوه بخرد. مسئولان ۱۰۰ دلار به کشاورز دادند و به او گفتند خود را با این پول خوب کند، مگر می‌شود چنین اتفاقی بیفتد؟! کسی که با ما به‌عنوان راهنما بود، رفت و از جیب خودش برای کشاورز آب‌میوه خرید.

* علت شکست پرتغال

در دیدار مقابل پرتغال در شرایط حساس بازی، هنگامی که تایم‌اوت گرفته شد در نیمکت ما تمام بازیکنان صحبت می‌کردند، اما در نیمکت پرتغال فقط سرمربی تیم صحبت می‌کرد.

همین موضوع هم باعث شد که آنها شکست بخورند؛ چراکه سرمربی تیم‌شان حرف زد (با خنده)، ما یک تیم بودیم، در بازی برخی مسائل به بازیکنان مربوط می‌شود، مثلاً می‌خواهیم اوتی بزنیم و بازیکنان با یکدیگر هماهنگ می‌کنند.

* خوشحالی رهبر انگیزه‌ام را ۲ برابر کرد

در مورد اهدای مدالت به مقام معظم رهبری هم صحبت کن.

وقتی ما خوشحالی مقام معظم رهبری را با کسب مدال به دست می‌آوریم، بالاترین چیزی است که در دنیا می‌توانیم از آنِ خود کنیم. هنگامی که رهبر معظم انقلاب با پیام خود اعلام کردند که از کسب مدال المپیکی‌ها خوشحال شده‌اند، انگیزه‌ام دوچندان شد؛ چراکه سعی کردم با کسب مدال و قرار گرفتن روی سکو من هم در خوشحالی ایشان سهمی داشته باشم، اینکه آقا حواس‌شان به ما است، اندازه یک دنیا برایم ارزش دارد و از همه چیز بالاتر است. آرزو داشتم تا با رهبر دیداری داشته باشم و اگر این اتفاق رخ بدهد که منتی بر سر من نهاده‌اند.

منبع: فارس