این فوتسال‌ خروشان/ از شمسایی تا طیبی

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، درخشش خیره‌کننده فوتسال ایران در جام جهانی چندی پیش در کلمبیا همانطور که پیش‌بینی می‌شد، موجی تازه از توجه‌ها را به سوی بازیکنان ایرانی جاری ساخته است.

در یکی از اولین امواج این توجه حسین طیبی یکی از مردان اول باشگاه تاسیسات دریایی تهران جذب تیم «غیرت» شده که هر چند قزاقستانی است اما با انبوه خارجی‌هایش چندی پیش قهرمان باشگاه‌های اروپا شد و همین باشگاه در یک موج تازه و در راستای تقویت افزون‌تر خود برای لیگ قزاقستان چهار بازیکن دیگر ایرانی را هم در مرکز توجه خود قرار داده که ملی‌پوشان پرفروغ فوتسال ما در سال‌های اخیر بوده‌اند. آنها مهدی جاوید، اصغر حسن زاده، فرهاد توکلی و محمدرضا سنگ‌سفیدی هستند و با اینکه گفته می‌شود جاوید و حسن‌زاده جواب منفی داده‌اند اما انتقال احتمالی دو نفر دیگر به خارج و حتی مطرح شدن صرف این پیشنهادات نشانگر فضای تازه فوتسال کشور است. فوتسالی که پس از درخشش عظیم در جام جهانی ۲۰۰۸ قدری رو به خاموشی رفت و دوران‌های کم ثمری را با مربیگری ژوراندیروی برزیلی، خسوس کاندلاس اسپانیایی و علی صانعی تجربه کرده و حالا با هدایت محمد ناظم‌الشریعه تیمی نشان می‌دهد که می‌تواند شانه به شانه بالاترین سطح فوتسال جهان باشد.

جوانگرایی‌های پرثمر
برخی معتقدند جوانگرایی‌ها از عصر ۳ ساله زمامداری کاندلاس شدت گرفت و ادغام آنها با میانسالان سرانجام ثمر خود را آشکار ساخته و اینک تیمی را در اختیار داریم که هم به لحاظ فردی در سطحی بالا است و هم برخلاف ۱۵ سال پیش فقط بر غرایز فردی و مهارت‌های فنی تکیه نمی‌کند. در عصر درخشان وحید شمسایی و محمدرضا حیدریان این ایراد – درست یا غلط – به تیم ملی گرفته می‌شد که بیش از حد به این ستاره‌ها متکی و محصول عملکرد تک ستاره‌ها است و نه یک کار تیمی و امروز این اتهام و ایراد گرفتن‌ها مجال مطرح شدن ندارند و مهارت بین تمامی نفرات تیم پخش شده و در هر لحظه از هر مسابقه‌ای هر یک از نفرت ما قادر به گلزنی نشان می‌دهند.

حتی اگر کم توجهی شود
حالا هر سه بازیکن کاندیدای عنوان فوتسالیست برتر سال (۲۰۱۶) آسیا، ایرانی (حسن‌زاده، اسماعیل‌پور و توکلی) هستند و یک ایرانی (اسماعیل‌پور) به رتبه شامخ سومین بازیکن برتر جام جهانی کلمبیا دست یافته است. همین بازیکن می‌گوید مقام‌های ذیربط به قول‌های خود در خصوص اهدای پاداش‌های جام جهانی آنطور که انتظار می‌رفت عمل نکرده‌اند و اگر روند جذب مجدد ایرانی‌ها به لیگ‌های خارجی را محصول این کم توجهی بدانیم، باید متذکر شویم که حتی قبل از این مسائل هم بازیکنان ایرانی در گسیل به تیم‌های خارجی ید طولایی داشتند و طیبی و حسن‌زاده حدود دو سال در لیگ فوتسال روسیه توپ می‌زدند و سالها پیش شمسایی به ایتالیا رفت و بازیگر لیگ آنجا شد و اگر ماندنی نشد، به سبب علایق خلل‌ناپذیرش به فرهنگ و نوع زندگی ایرانی بود.

وسایل کارساز
فوتسال ایران می‌تواند از همین موج تازه به وجود آمده و عضویت برخی نفراتش در لیگ‌های خارجی وسایل کارساز برای پیشرفت بیشتر و بهتر خود بسازد و مجموعه‌ای را دایر کند که در جام جهانی ۲۰۲۰ به مقام سوم نیز رضایت ندهد و بیش از آن را بخواهد و داشتن لیگی پر محتواتر و کم حاشیه‌تر قدم بلندی در این راه خواهد بود و قدم دیگر تقویت واقعی و هرچه بیشتر تیم ملی است که ذاتا تیم توانمندی است. اینکه نهادی با هدایت علی کفاشیان توان انجام این کارها را داشته باشد، در مظان تردید قرار دارد اما اگر از توان‌های بالقوه موجود در فوتسال به درستی بهره‌گیری شود حتی ضعف‌های تشکیلاتی و مدیریتی که در دوره زمامداری رضا افتخاری هم در فوتسال به چشم می‌خورد، جلودار این فوتسال خروشان نخواهد بود.

منبع:ایران ورزشی