اهدافی که برآورده نشد/لک؛موفق و ناکام!

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران ،حاشیه داشتن لیگ برتر فوتسال انگار یک مساله عادی و حتی ضروری شده و حوادث هفته‌های پایانی فصل ۱۳۹۵ این مسابقات نشانگر همین مساله بود و گیتی‌پسند در شرایطی قهرمان شد که تصورهایش در نیم فصل دوم سبب شد چندین و چند تیم برایش مدعی شوند و بساط حادی دایر گردد که به چشم دیدیم. وقتی گیتی‌پسند هر ۱۰ بازی اول خود را برد و صدرنشین مطلق لیگ شد، خیلی‌ها گمان بردند کار تمام است اما در ۱۶ هفته باقیمانده از رقابت‌ها این تیم اصفهانی که مجموعه‌ای پرتعداد از ملی‌پوشان را در اختیار دارد بارها لغزید به طوری که در آستانه هفته آخر مسابقات، سه تیم دیگر نیز شانس قهرمانی را ولو با درجات و احتمالی کمتر داشتند که مس سونگون، دبیری تبریز و حفاری اهواز بودند. به رغم تمامی توضیحات ارائه شده هنوز کسی نمی‌داند چرا یاسین پیشرو قم در هفته آخر و در شرایطی که مسابقه‌اش برابر گیتی‌پسند برای این تیم و سایر مدعیان سرنوشت‌ساز شده بود، از ترکیب دوم خود سود جست و ۶ بازیکن اصلی خود را به میدان نفرستاد اما این مساله مشخص کرد که برخی بد رفتاری‌ها و کلام‌های تند از صحنه لیگ فوتسال ما پاک نشدنی است و انگار دوستان مایل نیستند لیگی داشته باشیم که در آن فقط مهارت‌های فنی حرف بزند و فقط کار گروهی و اصولی فوتسالی باعث رده‌بندی تیم‌ها شود.

موفق و ناکام
رضا لک سرمربی تیم گیتی‌پسند را باید موفق و ناکام نامید. موفق از آن رو که تیمش را سرانجام قهرمان کرد و ناکام از آن بابت که با داشتن کلکسیونی از ستاره‌ها هر چه لیگ به روزهای پایانی‌اش بیشتر نزدیک شد، تیم وی نیز لغزش‌های فزون‌تری را متحمل گشت. از تیمی که محمد کشاورز، احمد اسماعیل‌پور و اصغر حسن‌زاده را در اختیار دارد و آقای گل لیگ امسال را نیز معرفی کرد (که همانا مهدی جاوید بود) توقع‌ها بیش از آنی بود که ملاحظه کردیم و به نظر می‌رسید که مدیریت و اداره فنی این تیم در ماه‌های پایانی لیگ با مشکلات آشکاری توأم است.

وقت برای تجدیدنظر
گیتی‌پسند چند ماه وقت دارد تا خودش را مهیای دوره بعدی فوتسال جام باشگاه‌های آسیا کند و این مسابقه‌ای است که سال‌پیش «تاسیسات دریایی» در آن ناکام ماند و نتوانست قهرمانی قبلی‌اش را تکرار کند. سران فوتسال هم وقت دارند با رفع معایب سنتی شده لیگ مسابقاتی را برای فصل بعد تدارک ببینند که به فراخور کشور صاحب عنوان سوم در جام جهانی این رشته باشد. در روزگاری که بهترین‌های فوتسال ایران طعم لژیونر شدن را هم چشیده و برخی به آن سوی مرزها رفته و بازگشته‌اند، فوتسال ایران باید با استهلاک کمتر و رفتارهای بهتر و برنامه‌ریزی اصولی‌تر حرکت کند و موارد ابهام‌برانگیز آن اندک‌تر باشد و تیم‌ها فقط بر پایه توان فنی خود به مسابقه و رقابت بپردازند و حاشیه‌ها به حداقل برسد. اینها اهداف و مواردی است که لیگ اخیرا پایان یافته سال ۱۳۹۵ نیز به وضوح برآورده نکرد.
نویسنده:علیرضا خوانساری