کد خبر : 112362
تاریخ انتشار : دوشنبه 23 بهمن 1396 - 12:00
-

فوتسال چهره معصوم و آرامی که ورزش اول ایران است

فوتسال چهره معصوم و آرامی که ورزش اول ایران است

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران به نقل از روزنامه ایران ورزشی، دوازدهمین قهرمانی فوتسال ایران در آسیا شاید برای مخاطبان میلیونی این رشته تکراری وگاها بی‌اهمیت شده باشد اما به واقع چنین موقعیت رفیعی برخاسته از زحمات و مشقت‌های بسیاری است که در راه آماده‌سازی این تیم کشیده شده و نباید نتایج به دست

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران به نقل از روزنامه ایران ورزشی، دوازدهمین قهرمانی فوتسال ایران در آسیا شاید برای مخاطبان میلیونی این رشته تکراری وگاها بی‌اهمیت شده باشد اما به واقع چنین موقعیت رفیعی برخاسته از زحمات و مشقت‌های بسیاری است که در راه آماده‌سازی این تیم کشیده شده و نباید نتایج به دست آمده را ساده و اتفاقی بدانیم.

ظهر دیروز پس از برتری ۴ بر صفر فوتسال ایران مقابل ژاپن علاوه بر اهدای جام قهرمانی به تیم‌ملی فوتسال ایران، حسین طیبی و اصغر حسن‌زاده به‌ عنوان آقای گل و برترین بازیکن جام برگزیده شدند. افتخاراتی که نتیجه ماه‌ها تلاش در تمرین‌های سخت و طاقت‌فرسای تیم ملی فوتسال و حضور مداوم بازی‌های باشگاهی است.

باید توجه داشت که موفقیت‌ها در شرایطی به دست آمده که این ورزش جام‌گیر همواره مورد بی‌مهری و بی‌توجهی رسانه‌ای قرار گرفته و پردازش آنچنانی به آن نمی‌شود. مضاف بر آن در روزهایی که تیم‌ملی فوتسال در چین تایپه حضور داشت شرایط سخت غذایی بر اردوی تیم‌ملی سایه افکند و بسیاری از ملی‌پوشان به سبب تغذیه نامناسب با ضعف بدنی مواجه بودند. برگزاری بازی نیمه نهایی یک روز پس از بازی صعود به یک چهارم نهایی را هم باید از جمله دشواری‌های فوتسالیست‌های با اخلاق ایران در این دوره از رقابت‌ها دانست.

فوتسال ایران سال‌هاست در قاره آسیا حرف اول را می‌زند و به جز ۳ دوره که از رسیدن به جام قهرمانی بازماند، در دوازده دوره قهرمان شده که این تعداد قهرمانی در پانزده دوره برگزاری رقابت‌های آسیایی عملکرد فوق‌العادی محسوب می‌شود. حفظ این موقعیت و تکرار پی در پی قهرمانی‌ها کار دشواری است که به واسطه برگزاری منظم لیگ برتر فوتسال، غنای تکنیکی فوتسالیست‌های ایرانی و هزینه‌های مالی فدراسیون فوتبال به دست آمده است. در این میان نقش ناظم‌الشریعه را نیز نباید انکار کرد.

مربی ساده و بی‌آلایشی که راه مربیان قبلی و مردان بزرگی همچون حسین شمس را به خوبی پیمود و توانست به ‌عنوان یک هماهنگ کننده و مدیر نقش خود را به نحو احسن اجرا کند.

در عین حال نباید فراموش کرد که موقعیت امروز فوتسال ایران، برخورداری از محیطی آرام و بی‌حاشیه بوده و بازیکنان این تیم همواره کوشیده‌اند با دوری از مسائل بازدارنده به تمرین و آماده‌سازی بپردازند. شاید اگر حاشیه‌هایی که در فوتبال، کشتی و حتی والیبال وجود دارد، در فضای فوتسال هم حاکم بود، قهرمانی‌های مداوم در رقابت‌های آسیایی به دست نمی‌آمد اما به طور کلی روح فوتسال با حاشیه‌ها بیگانه است و مربیان ملی کوشیده‌اند بازیکنان خود را از ورود به این فضا دور نگه دارند.

وضعیتی که باید به یک الگوی کاری برای دیگر مربیان هم بدل شود. چه اکنون که ناظم‌الشریعه در راس کار است و با شخصیت مثال‌زدنی خود آرامش مطلق را بر تیم حاکم کرده و چه در گذشته که سکان هدایت تیم ملی در دستان حسین شمس بود هیچ‌گاه نمی‌دیدیم که فوتسال از دایره ادب خارج شود. در حقیقت چهره‌های معصومی که از بازیکنان باقی مانده و ما آنها را در قاب تصاویر می‌بینیم محصول این آموزه‌ها است. شاید یکی از دلایلی که موجب افزایش محبوبیت فوتسال در میان مردم شده نیز همین سادگی و متنانت باشد. ورزشی که پایه‌های آن از کوچه و خیابان ریخته و به سالن کشیده شد.

محبوبیت فوتسال در میان ایرانی‌ها به حدی است که بسیاری از ورزشکاران دیگر رشته‌ها نیز آن را تجربه کرده‌اند و کم ورزشکارانی هستند که لااقل یک بار پای‌شان به توپ فوتسال نخورده باشد یا فضای این بازی را در کوچه و خیابان تجربه نکرده باشند. فوتسال تنیده در تار و پود ما ایرانی‌هاست و به واقع می‌توان امروز ادعا کرد که نخستین ورزش در ایران محسوب می‌شود؛ ورزشی که مدارس، کارخانجات، ادارات، موسسات، نظامی‌ها و حتی طلاب را هم درگیر خود کرده است.

نویسنده: حمیدرضا عرب

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۱
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.

نام ... دوشنبه , ۲۳ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۳:۰۹

در صداوسیما یک عده هستند که می خواهند به زور تبلیغ چند تا ورزش خاص مثل والیبال و فوتبال بکنند
و فوتسال رو به حاشبه برانند نمی دونم چه دشمنی با فوتسال دارند
میلیاردرهای فوتبالیست چه گلی به سر کشور زده اند این همه هیاهو اخرش هم می روند بخاطر باخت با یک گل از ارژانتین جشن می گیرند
والیبال هم دیگه تحفه ای نیست