ناظم الشریعه:در این بازی ها جوان ها دستمان را نگرفتند/ قهرمان شدیم اما ضعف هایی داریم/با بازیکنان ناراحت صحبت می کنم

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،سید محمد ناظم الشریعه به چهارمین افتخار جدی خود با تیم ملی رسید. او یک بار قهرمانی آسیا، یکبار قهرمانی داخل سالن آسیا و یک بار هم سومی در جام جهانی را تحربه کرده بود و حالا برای دومین بار قهرمانی آسیا با تیم ملی را تجربه کرد. با او در مورد تیم ملی از زوایای مختلف گفتگو کردیم:

تیم ملی تدارکات مناسبی نداشت و زمان آماده سازی هم کم بود. به نظر شما تیم با آمادگی کامل به بازی ها رفت؟

اصلا. تیم آمادگی صد در صد نداشت.دلیلش هم این بود که ما ۱۵ روز بیشتر وقت نداشتیم و از همه بدتر فشاری که روی تیم بود. هر کاری می کردیم بازیکنان مصدوم می شدند.در طول اردو یا بازیها ها حسن زاده، اسماعیل پور و احمدی مصدوم شدند که در نهایت احمدی را از دست دادیم و اسماعیل پور هم مجبور شدیم از آذربایجان برگردانیم تا شرایطش بهتر شود.این شیوه برگزاری لیگ به ضرر ما بود و باعث می شد بازیکنان راحت مصدم شوند.با این حال همه بازیکنان مایه گذاشتند و دستشان درد نکند.

نمی شد بخشی از لیگ را بعد از بازیهای آسیایی برگزار کرد؟

اتفاقا این را پیشنها دادیم و برخی اعضای هیات رئیسه هم موفق بودند اما درنهایت این تصمیم عملی نشد.این طور فشار کمتری به بازیکنان وارد می شد و لیگ هم اینقدر فشرده برگزار نمی شد.

ما در بازی های گروهی دو بازی اول مشکلی نداشتیم اما جلوی عراق انگار به سختی به پیروزی رسیدیم؟

ما مقابل عراق هم مشکلی نداشتیم.آنها از خدایشان بود تا دوم شوند تا مسیر دشواری که ما طی کردیم را نروند. ما هم بیشتر فکر بازیکنان بودیم. عراق خشن بازی می کرد و ممکن بود بازیکنان ما مصدوم شوند به خصوص که برخی تا حدودی مصدمیت هم داشتند.وقتی گل اول را خوردیم استرس به تیم وارد شد و کارمان سخت شد اما عراق تیمی نبود که ما را ببرد.البته این تیم در سالهای اخیر رشد زیادی کرده و در آینده هم حرفهای زیادی برای گفتن دارد.

بازی با تایلند چطور بود؟ما این تیم را با نتیجه پرگل شکست دادیم؟

این همان تیمی بود که در بازی های داخل سالن آسیا هم بودند و ۱۰ گل از ما خوردند. با توجه به اینکه در فینال جام باشگاه های آسیا برای بازیکنان گیتی پسند که چندتایی در تیم ملی بودند کری خوانده بودند باز هم بازی برای ما حساس بود. وقتی گل اول را در ثانیه های ابتدایی زدیم کارشان تمام شد.بعد از سه دقیقه ۳ گل زدیم و تیمشان از لحاظ روحی روانی افت کرد.البته کادرفنی ما هم به خوبی تایلند را آنالیز کرده بودند و بچه ها هم به خوبی نکات را گوش کردند البته در ارنج تیم هم تغییراتی ایجاد کردیم وتیم قوی تری را به میدان فرستادیم.

مقابل ازبستان هم مشکلی برای پیروزی نداشتیم و برد قاطعی کسب کردیم؟

این همان ازبکی بود که به بازیهای داخل سالن آسیا آمده بود.آنها سه ماه در اردو بودند و مصدومی هم نداشتند.البته چند بازیکن جوان اضافه کرده بودند اما ضعفهای آنها را می دانستیم.این تیم نسبت به تیمی که در فینال ۲۰۱۶ با آنها بازی کردیم ضعیف تر بود و شاید دلیلش به تماشاچی های دوره قبل که میزبان بودند برگردد.

بازی فینال مقابل ژاپن اما ما یک نیمه به مشکل خوردیم و در ثانیه های پایانی نیمه اول بود که گل زدیم.مشکل کجا بود؟

با توجه به اینکه ما در همه بازی ها زود به گل رسیده بودیم جلسات قبل از بازی با ژاپن به بازیکن گفتم که ممکن است دیر به گل برسم و دچار استرس شوید اما همین اتفاق افتاد و بازیکنان استرس گرفتند.البته ما می توانستیم با ۴ بازیکن فشار بیاوریم اما نگران ضد حمله بودیم و ناچار بودیم مواظب این قضیه باشیم.خدارا شکر از حملات آنها توانستیم به گل برسیم و فشار کم شد. با گلی که زدیم تاکتیک راعوض کردیم و با گلی که فرهاد توکلی زد تقریبا خیالمان راحت شد.ژاپن البته تیم خوبی بود. جوان و با تجربه بودند و به نظرم اگر بازیکنان قدیمی شان را اضافه نمی کردند تیمشان بهتر هم می شد چون آنها تیم را کند کرده بودند.

تیم ملی در این دوره چه ضعفی داشت؟

در هر صورت ضعف هایی هست که نباید پشت قهرمانی گم شود.ما باید روی جوان های تیم بیشتر کار کنیم.به نظرم بار تیم هنوز هم روی دوش باتجربه هاست و بازیکنان جوان ما نتوانستند در شرایط حساس دست مارا بگیرند. به نظر این اتفاق خوبی نیست.برنامه هایی دارم تا در چند وقت آینده به جوان ها بیشتر بها بدهیم تا تا فشار از روی بازیکنان باتجربه برداشته شود.

تیم ملی در چین تایپه با دو چالش غذا و زلزله همراه بود. در این باره توضیح می دهید؟

می دانستیم که وضعیت غذا در چین تایپه خوب نیست و با خودمان کنسرو آورده بودیم اما خود این کنسرو هم چون مواد نگه دارنده دارد چندان خوب نیست.این کنسرو خوردن ها باعث ضعف خودم شد و حتی کار اولاد قباد به بیمارستان کشید.سه چهار روز گذشته بود که یکی از تماشاگران را پیدا کردیم که گفت اینجا رستوران داشته و می تواند غذای ایرانی برای ما فراهم کند. با هماهنگی هایی که سرپرست تیم انجام داد در نهایت روزی یک وعده غذای ایرانی داشتیم که شرایط تا حدودی بهتر شد.متاسفانه آنجا غذای حلال نبود و حتی تیم های عربی هم اعتراض کردند.مشکل ذائقه هم داشتیم که اصلا غذای آنها به ذائقه ما نمی خورد.گوشت حلال بعد از چند روز آوردند اما پختش بد بود و نتوانستیم بخوریم.

و زلزله؟

واقعا وحشتناک بود. در آنجا برای مردمشان عادی بود اما بازیکنان ما حسابی ترسیدند.لرزش های شدیدی بود.یکی از بازرسان کنفدراسیون فوتبال آسیا که حتی از ترس رنگش مثل گچ شده بود و سه چهار روز با این چالش روبرو بودیم.

برخی بازیکنان بعد از قهرمانی به نوعی ناراحتی خود را از مسئله ای اعلام کردند. مثل توکلی یا مهدی جاوید. شما در این باره چیزی می دانید؟

فرهاد مشکلاتی دارد که شخصی است و ربطی به تیم ملی ندارد.حمید احمدی این دوره غایب بود و فرهاد جور او را کشید و از خوب های ما بود اما باید با او صحبت کنم تا مشکلش برطرف شود.مهدی جاوید هم بازیکن تاثیرگذاری است.خیلی در تیم زحمت می کشد. من هر حرفی بزنم خوب نیست.باید بگذاریم کمی زمان بگذرد و این فشار از روی بازیکنان برداشته شد و بعد با آنها صحبت کنیم.

انتقاداتی به حضور تاج،کفاشیان و ترابیان در جشن قهرمانی مطرح شد.چه نظری در این باره دارید؟

این قضیه کلا به من ارتباطی ندارد اما یکی از این سه نفر رئیس فدراسیون،یکی رئیس کمیته فوتسال ایران و آسیا و دیگری سرپرست کاروان اعزامی بوده و حضورشان مشکلی نداشته است.

برنامه آینده تیم ملی چیست؟

امسال که برنامه ای نداریم اما با یکسری از هماهنگی ها از اردیبهشت سال آینده اردوهایی خواهیم داشت و بازیکان جوان را دعوت می کنیم.در بازی های آسیایی جوان ها دستمان را نگرفتند و باید کاری کنیم آنها بیشتر در تیم موثر باشند.