مسئولان شهروند فقط دروغ گفتند/ همه بازیکنان معترضند/ سرمربی در شهروند هیچ‌کاره بود/ نجاریان تیم را به کسانی داده که چیزی از فوتسال نمی‌دانند/ بازیکنان با مربی درگیر می‌شدند

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، تیم شهروند ساری باوجود هزینه زیاد و جذب مهره های تاثیرگذار در لیگ ۹۶ بازهم انتظار هوادارانش را برآورده نکرد و در رتبه نهم جدول چهارده تیمی قرار گرفت. حال با اتمام فصل، بسیاری از بازیکنان کلیدی ساز جدایی کوک کرده اند. دلیل رفتن بازیکنان از شهروند، حواشی بسیار این تیم و بدقولی مدیرانش در پرداخت مطالبات است.

حال یکی از بازیکنان شهروند تصمیم به افشاگری گرفته و درباره اتفاقات یک سال اخیر شهروند، صحبت های جنجالی مطرح کرد.

گفت و گوی fut5al با حمید سالاری بازیکن ساروی تیم شهروند را در ادامه می خوانید:

آقای سالاری، از شهروند ساری بگویید.
شهر ما، ساری مسئولان خاصی ندارد. فقط آقای نجاریان است؛اما کنار او آدم هایی هستند که نه فوتسالی هستند و نه به درد این کار میخورند و خوبی‌های آقای نجاریان را هم زیر سوال بردند. آقای نجاریان به خاطر کارهای شخصی و سیاسی که دارد، زیاد وقت نمی‌کند به تیم سر بزند؛ به همین خاطر تیم را به دست آدم هایی داده که چیزی از فوتسال نمی‌دانند. آدم هایی که هنگام ورود بازیکن به زمین می گویند برو با خدا باش. خب این خیلی بد است.

منظورتان از آدم های کنار تیم، چه کسانی هستند؟
آدم هایی هستند که از فوتسال سر رشته ندارند. به همین خاطر تیم شهرمان روز به روز شرایطش بدتر می شود. چرا ما نباید با این همه تماشاگر خوب و سایر امکانات به قهرمانی و بالای جدول فکر نکنیم. چرا نباید تماشاگری که الان ٢٠سال به عشق ما به سالن می آید، یک سال برای قهرمانی و بالای جدول به سالن نیاید؟ چرا باید پول بازیکن هایی مثل حمید سالاری داده نشود. ولی بازیکنی داشتیم به خاطر هفت درصد از قراردادش، یک بازی را با تیم نیامد. چرا کسی در تیم جواب مرا نمیدهد.

کسی از مسئولان با شما مشکل شخصی دارد؟

چه مشکل شخصی؟ آزارم به مورچه هم نمی‌رسد. این اطمینان را به شما می‌دهم؛ از همه بازیکنان تیم هم می‌توانید سوال کنید؛ اینکه همه کار با من کردند ولی من هیچ وقت هیچ حرفی نزدم. به تمرینم تا روز آخر ادامه دادم و تمام.

سعید نجاریان هم پاسخ شما را نمی دهد؟

ای بابا. آقای نحاریان را یک بار در طول سال می‌دیدم. آن هم سر بازی ها در سالن سید رسول. اطرافیان او نیز ظلم بزرگی در حق تیم شهرمان می‌کنند.

اما شما که ابتدای صحبت هایتان حسابی از او تعریف کردید.

آقای نجاریان تعریف دارد. او تیم را روی دوشش گرفته و کسی هم کمکش نمیکند. اطرافیان آقای نجاریان از او سواستفاده میکنند. چطور یک فرد بازنشست شده، هر سال اتوموبیل عوض می‌کند و زیر پای پسرش ماشین ٢٠٠ میلونی است؟ چطور یک نفر میتواند در عرض دو سال ماشین شاسی بلند سوار شود؟ در حالی که تا ٢ سال پیش یک کاپشن داشت با یک کتانی آدیداس!

این درست نیست کسی که با شما قرارداد می‌بندد موقع پول دادن شما را بین خودشان پاسکاری کنند. من حمید سالاری یا هر بازیکن دیگری شخصیت داریم؛ دارای خانواده هستیم. دوست ندارم با من اینطور رفتار شود. من جوانی‌ام را در این تیم دادم. الان حاضرم کل پولی که گرفتم در این ١٠ سال را برگردانم ولی فقط جوانی‌ام برگردد.

چرا هر کسی می‌آید ولی آقایان همیشه هستند. حتما سود خوبی برایشان دارد. از آقای نجاریان خواهش می‌کنم، تقاضا دارم، بازیکنان زیادی بودند و هستند که می‌توانند به تیم کمک کنند. خواهش می‌کنم برای یک سال هم که شده این بازیکنان را در تیم جمع کند.

گفتید اطرافیان نجاریان، ظلم بزرگی در حق شهروند می‌کنند. دقیق‌تر توضیح می‌دهید؟
ظلمی بزرگتر از این نیست که حق بازیکن را ندهند. این حرف کل بچه‌ها هم می‌تواند باشد. بازیکن زحمت می‌کشد که که حقش را بگیرد ولی این ظلم است که حقش را ندهند. بازیکن‌های زیادی آمدند و رفتند که همه آن‌ها ناراضی هستند. من دلم برای هواداران می‌سوزد که با عشق هر سال وارد سالن می‌شوند ولی هر سال هیچ چیزی تغییر نمی‌کند؛ هوادار هر سال به دنبال تغییر است ولی چیزی احساس نمی‌کند. با این حال بازهم به عشق شهرش به سالن می‌آید.

شهروند در سالی که گذشت حاشیه‌های زیادی هم داشت که رسانه‌ای نشد.
بله همینطور است. ما در تیم درگیری بین بازیکن و مربی داشتیم. البته باید بگویم سرمربی یک نفر دیگر بود که در کار تی دخالت می‌کرد. یک نفر دیگر لیست ١٢ نفره می‌داد و تایم‌اوت می‌گرفت. من فقط برایم سوال بود که چرا آقای نجاریان از اتفاق‌هایی که سر تمرین می‌افتاد خبردار نمی‌شد؟ اتفاق‌هایی مثل درگیری و کنار گذاشتن بازیکنان بزرگی مثل عظیمایی، منتظر و …

جا دارد از آقای علی رعدی هم برای سیستم‌های سال قبلش تشکر کنم که شماتیک تیم بسیار عالی بود. شهروند در فصل ۹۶ نه تیم سیستم داشت و نه تمرین؛ به همین خاطر از علی آقای رعدی تشکر می‌‌کنم که سال قبلش سیستم را خوب کار کرد و شماتیک تیم حفظ شده بود.

ماجرای درگیری در تمرین چه بود؟
به هر حال دعواهایی داشتیم و در هر خانواده‌ای دعوا پیش می‌آید؛ ولی مهم این است، کسی که سرمربی است، حرف بزند. ولی سرمربی(محمد اسماعیل‌پور) وقت هیچ کاری نداشت چون هیچ کاری از دستش بر نمی‌آمد. بنابراین چون خودش کار انجام نمی‌داد، کس دیگری تصمیم می‌گرفت.

با این اوضاع پس چرا در با شهروند قرارداد بستید؟

هر بازیکنی دوست دارد در کنار خانواده خودش باشد. مسئولان شهروند نیز قول‌هایی به من دادند که عملی نشد. ‌‌‌آن‌ها فقط و فقط دروغ گفتند.

آیا فصل بعدی نیز در شهروند می‌مانید؟
من یک سال دیگر با شهروند قرارداد دارم و حاضرم به خاطر خانواده‌ام و مردم ساری بدون دریافت هیچ حقوقی برای تیم شهرم سربازی کنم. من جوانی‌ام را برای این تیم گذاشتم. از سال ٨۶ در این تیم هستم. در این ١٠ سال بالای ١٠٠میلون تومان هم نگرفتم؛ حاضرم بدون هیچ پولی برای تیم شهرم بازی کنم چون جوانی‌ام را گذاشتم. حس خیلی خوبی است که کنار مردم شهرت بازی کنی. همیشه به آن‌ها افتخار می‌کنم و تا جایی که بتوانم برایشان سربازی می‌کنم.

و حرف پایانی…

من همه این حرف‌ها را زدم تا اتفاق جدیدی بیفتد و این همه هواداری که به سالن می‌آیند برای یک سال هم که شده، تیم شهرشان را برای قهرمانی تشویق کنند. همچنین کسانی که که خیلی‌ها دوست ندارند ‌آن‌ها را در کنار تیم ببینید، به خودشان بیایند و بدانند پول جوانانی مثل من خوردن ندارد. خواهشی هم که از آقای نجاریان دارم این است که به تیم بشتر سر بزند و وقت بیشتری بگذارد. از مردم ساری نیز تشکر می‌کنم و به آن‌ها می‌گویم دوستتان دارم.