کد خبر : 115948
تاریخ انتشار : یکشنبه 30 اردیبهشت 1397 - 11:33
-

توسلی: فکر نمی‌کردم یک روز با عابدزاده مقایسه شوم/به خاطر او دروازه بان شدم

توسلی: فکر نمی‌کردم یک روز با عابدزاده مقایسه شوم/به خاطر او دروازه بان شدم

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،گفتگو با فرزانه توسلی دروازه بان تیم فوتسال بانوان را بخوانید: شما به عنوان دروازه بان تیم ملی بدون شک یکی از ستاره های تیم بودید. اول بگویید قهرمانی دوباره در آسیا چگونه به دست آمد؟ این قهرمانی حاصل اردوهای مستمر و شبانه روزی بود که بعد از اتمام لیگ،

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،گفتگو با فرزانه توسلی دروازه بان تیم فوتسال بانوان را بخوانید:

شما به عنوان دروازه بان تیم ملی بدون شک یکی از ستاره های تیم بودید. اول بگویید قهرمانی دوباره در آسیا چگونه به دست آمد؟
این قهرمانی حاصل اردوهای مستمر و شبانه روزی بود که بعد از اتمام لیگ، داشتیم و همه بازیکنان در اردوهای ملی بودند، حتی در روزهای تعطیلات عید، ما در اردوهای ۷، ۸ روزه ملی بودیم. تمام مسئولان فدراسیون و همه برای تیم ما زحمت کشیدند و فکر می کنم قهرمانی ما نتیجه زحمات بسیار زیادی بود که در این مدت کشیدیم. بعد از بازی های ترکمنستان دائما اردوهای مستمر داشتیم و به خاطر تلاش بسیارمان، قهرمانی مقتدرانه ای به دست آمد.
قهرمانی شما بازتاب زیادی داشت. به شخصه چه واکنش هایی از مردم دریافت کردید؟
سال ۲۰۱۵ هم که قهرمان شدیم، مردم لطف زیادی به ما داشتند. حمایت هایی که رسانه ها از تیم ما کردند یا ویدئوهایی که در شبکه های مجازی، منتشر شد همگی شامل پیام های محبت آمیز بود. ما هم خوشحالیم که توانستیم دل مردم را شاد کنیم. مردم همیشه حامی این تیم بودند و خدا را شکر قهرمانی ما مزید بر علت شد تا در این شرایط، لبخند به لبان مردم بیاید.
می گویند حفظ قهرمانی از قهرمان شدن سخت تر است. حالا همه از شما انتظار دارند هر دوره قهرمان شوید. چه می کنید تا این اتفاق بیفتد؟
دقیقا همه از تیم ما انتظار قهرمانی دارند. در ترکمنستان هم که مقام سوم را کسب کردیم، همه توقع قهرمانی داشتند. واقعا تکرار قهرمانی از خودِ قهرمانی خیلی سخت تر است. فوتبال در آسیا هر سال پیشرفت می کند، تیم ها خود را به سطح اول آسیا می رسانند و این موضوع، کار را برای ما سخت می کند. ویتنام که ۵ بر صفر شکستش دادیم و به فینال رسیدیم، تایلند به زور در خانه خودش توانست در ضربات پنالتی مغلوبش کند و سوم شد. واقعیت این است که سطح ما در حال حاضر نسبت به ژاپن و تایلند، بالاتر است و این قهرمانی مقتدرانه هم نتیجه زحماتی بود که بچه ها کشیدند.
حمایت ها از شما چگونه بود و البته امیدوار به ادامه حمایت ها هستید؟
امیدوارم حمایت های مسئولان ادامه دار باشد و این تیم رها نشود. آرزو دارم به قدری اردوها مستمر باشد و بازی های دوستانه مختلف برگزار شود تا بتوانیم حتی به سطح اول دنیا برسیم. الان دیگر باید دید ما جهانی باشد و فراتر از آسیا فکر کرد. با این قهرمانی فکر می کنم برنامه ریزی ها در این جهت باشد تا سکوهای اول تا سوم دنیا را تصاحب کنیم.
برخی معتقدند وقتی مدتی از قهرمانی بگذرد، دیگر فراموش می شوید…
متاسفانه همین طور است. سال بعد از قهرمانی در ۲۰۱۵ در اعزام ما به جام جهانی گواتمالا، داستان های زیادی پیش آمد، در شرایط بسیار بدی اعزام شدیم و اصلا نتوانستیم عملکرد خوبی داشته باشیم. امیدوارم حداقل این بار بعد از تکرار قهرمانی در آسیا، وضعیت متفاوتی رقم بخورد. شاید همه از بیرون نگاه کنند و بگویند این تیم دو بار قهرمان شده و کار آسانی در پیش دارد ولی واقعا سختی های زیادی برای دو قهرمانی پیاپی در قاره کشیده شد. همه جا بحث بر سر قهرمانی ماست ولی یک هفته که بگذرد همه یادشان می رود.
بعد از درخشش شما در فینال و مهار توپ های متعدد، شما را با القابی مانند «عقاب آسیا» خطاب کردند و حتی عکسی از شما کنار احمدرضا عابدزاده منتشر شد…
من در رستوران آقای عابدزاده در متل قو کنار او عکسی به یادگار گرفتم. یکی از دلایلی که دروازه بان شدم، علاقه شدیدی بود که به آقای عابدزاده داشتم. واقعا هیچ وقت فکر نمی کردم روزی در جایگاهی قرار بگیرم که با الگوی ورزشی دوران کودکی ام، مقایسه شوم یا لقب او را به من بدهند. به جرات می گویم این مسئله، کار من را خیلی سخت تر از قبل می کند. وظیفه ام سنگین تر از گذشته شده و امیدوارم لایق این قیاس و لقب باشم چون احمدرضا عابدزاده در دل همه مردم ایران جا دارد و الگوی ورزشکاران بسیاری از جمله من بوده است. امیدوارم من هم بتوانم راه او را ادامه بدهم.
در پایان چه صحبتی دارید؟
فقط می خواهم از کسانی که در این مدت برای تیم ملی فوتسال بانوان ایران زحمت کشیدند، تشکر کنم؛ از جمله کادر فنی، آقای علی صانعی (مربی تیم ملی) و آقای امیر فراشی (مربی دروازه بان های تیم ملی) که واقعا حضورشان روحیه زیادی به ما داد و قوت قلبی برای بچه ها بود. من ۱۵ سال است بازی می کنم و هیچ وقت مربی گلر اختصاصی نداشتم. متاسفانه نه در رده باشگاهی و نه در سطح تیم ملی چنین امکانی برایم فراهم نبود اما خوشبختانه امسال این معضل با آمدن آقای فراشی برطرف شد. او نقش پررنگی در عملکرد خوب من داشت و به همین خاطر می خواهم از او و تک تک اعضای کادر فنی تشکر کنم.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.