صانعی:بازیکنانم مقابل برزیل حالت عادی نداشتند/ چسبیده به فوتسال نیستم/ آنقدر پاداش ها را نداده اند که تعداد آن یادم رفته است!/با رفتنم پنج شغل ایجاد شده است

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،علی صانعی سرمربی تیم فوتسال نوجوانان ایران در مسابقات المپیک آرژانتین با این تیم در مرحله گروهی حذف شد و از رسیدن به جمع چهار تیم برتر بازماند. صانعی شرایط سخت تیمش را تشریح کرد و از بازیکنانی صحبت کرد که ۹۰ درصد آنها کارگر یا صافکار بوده اند و حتی دو نفر از آنها در بهزیستی پرورش یافته اند؛ بازیکنانی که قبل از المپیک نیاز داشتند با تیم های قدرتمند بازی کنند و نقاط ضعف و قوتشان بهتر دیده شود.

وی همچنین به انتقاداتی که از عملکردش می شود واکنش نشان داد.

بخش های برگزیده این مصاحبه مفصل و سپس مشروح گفتگو در ادامه می آید:

* شاید نگرانی شمس به این خاطر بود که جایش را در تیم بانوان گرفتم

* لوزانو گفت اختلاف ایران و برزیل ۴ گل نبود

* تیم امید برزیل می‌تواند با تیم ملی ایران بازی کند

* داور آنقدر به نفع آرژانتین گرفت که ما هم خجالت کشیدیم!

* حضور من برای یکسری ها تهدید است

* بعضی ها پای تخته سه قهرمانی در المپیک دارند!

* با رفتنم پنج شغل ایجاد کردم

* ان شاءالله که دیگر کسی سراغم نیاید

* به تدارکات تیم ملی هم کمک کرده ام

* به فوتسال چسبیده نیستم

* ترکیب کفاشیان، ترابیان و افتخاری ایده آل است

* بازیکنانم مقابل برزیل حالت عادی نداشتند

*  با اتفاقاتی که بعد از جام جهانی ۲۰۱۲ افتاد، چه شد که شما دوباره به فوتسال بازگشتید و حتی سرمربی تیم زیر ۲۰ سال و سپس تیم المپیک شدید؟

–  بعد از جام جهانی ۲۰۱۲ بود که از تیم ملی رفتم. آقای افتخاری رئیس وقت کمیته فوتسال وقتی می پرسید فلان کار را چه کسی در تیم انجام می داد، می گفتند صانعی. افتخاری می پرسید آن کار توسط چه کسی انجام می شد، می گفتند صانعی. برای افتخاری جالب بود که من این همه کار در تیم انجام می دادم. پیش از انتخاب آقای ناظم الشریعه انتخاب سرمربی تیم ملی یک مقدار پیچیده شد. ما مربیان خوبی در ایران داریم ولی آن موقع وضعیت جوری بود و نیاز بود که التهاب ایجاد شده فروکش کند. وقتی هم آقای ناظم الشریعه سرمربی شد، از من خواست تا در تیم ملی کمکش کنم.

قبل از آنکه به جام جهانی کلمبیا هم برویم، آقای افتخاری از بنده خواست تیم امید را تشکیل بدهیم. به او گفتم علاقه ای ندارم و با تیم ملی به جام جهانی می روم. ایشان اصرار کرد که بعد از بازگشت از کلمبیا این تیم را تشکیل بدهیم. بعد از جام جهانی سراغ تشکیل این تیم رفتیم و این کار انجام شد. با تیم زیر ۲۰ سال قهرمان آسیا شدیم و سهمیه المپیک را گرفتیم. مجددا از بنده خواستند که چون در شرایط تیم های پایه هستم و به وضعیت اشراف دارم، تیم زیر ۱۸ سال را تشکیل بدهیم و به المپیک برویم. نیاز بود که استعدادیابی گسترده ای صورت بگیرد و بازیکنان توانمند شناسایی شوند. من به عنوان سرمربی که نمی توانم از کف خیابان بازیکن پیدا کنم. بازیکن نیاز دارد که آموزش ببیند و مدام بازی کند. برای همین از طریق فدراسیون فوتبال به هیات هر استان نامه زدیم که دو استعدادیاب به ما معرفی کنند تا کار را اینطور جلو ببریم. از دو استعدادیاب، ما یک نفر را انتخاب می کردیم و مستقیم با آنها در ارتباط بودیم.

قرار بود هر استان ۵ بازیکن برتر به ما معرفی کنند ولی باور کنید بعضی از استانها حتی ۱۵ بازیکن هم انتخاب و معرفی کردند چون پتانسیل شهرهایشان بالا بود مثل آذربایجان شرقی، مازندران، قم و غیره. در مجموع ۱۵۰ بازیکن را انتخاب کردیم و هفته ای سه روز اردو تشکیل دادیم تا تعداد بازیکنان را به تدریج و در هر مرحله از اردو، کمتر کردیم. بازی های تدارکاتی با اوکراین انجام دادیم و سپس با ۱۵ بازیکن راهی ایتالیا شدیم تا ۱۰ بازیکن نهایی را برای المپیک انتخاب کنیم. واقعا انتخاب بازیکنان نهایی کار سختی بود و تفاوت زیادی بین بازیکنان وجود نداشت.

* چرا اردوهای این تیم را هر هفته تشکیل می دادید و به عنوان مثال یک یا دو دوره هفت روزه برگزار نکردید؟

– برای ما هم بهتر بود که اردوها را یکباره تشکیل بدهیم چون اینطور وقتمان زیاد گرفته می شد. ما هر هفته در کمپ بودیم و بازیکنان را زیر نظر داشتیم. از یک نظر خوب بود. با این کار تغذیه بازیکنان را زیر نظر گرفتیم. یکی از نکاتی که در تست های پزشکی مشخص شد این بود که بازیکنان در این رده سنی از نظر ویتامین مشکل داشتند و اکثر آنها از این نظر زیر خط استاندارد بودند. دوست دارم با بازیکنان هم صحبت کنید. شاید یکی دو نفر از آنها وضعیت مالی تقریبا خوبی داشتند. بقیه از قشر ضعیف بودند و ۸۰ درصدشان صافکار و کارگر بودند. برای همین از نظر تغذیه مشکلاتی داشتند و سعی داشتیم در این اردوها این مشکل را در آنها برطرف کنیم. خوشبختانه در المپیک هم مصدوم آنچنانی نداشتیم که یکی از دلایلش همین تغذیه خوب بازیکنان در اردوها بود.

* اما در نهایت به هدفتان که قرار گرفتن روی سکوی المپیک بود دست نیافتید.

– نمی گویم نتایجمان در المپیک خیلی خوب بوده است ولی ما با تیم هایی همگروه بودیم و به تیم هایی باختیم که قهرمان و نایب قهرمان شدند. همان روز اول گفته بودم برزیل قهرمان می شود چون یک سر و گردن از تمام تیم ها بالاتر بود. واقعا برزیل یک تیم استثنایی بود و بازیکنانش نسل طلایی فوتسال برزیل را در سالهای آینده رقم خواهند زد. این تیم با دو سه تغییر راحت می تواند با تیم ملی بزرگسالان ما بازی کند.

 به روسیه هم در لحظات پایانی باختیم. در همان یک دقیقه پایانی یک فرصت خوب گلزنی داشتیم که بازیکن ما از دست داد. خب؛ به بازیکنم چه می توانم بگویم؟ آنها جوان هستند و در حال یادگیری و تجربه اندوزی. وقتی برای بازی با برزیل وارد زمین شدیم، بازیکنانم از استرس حالت عادی نداشتند. برای همین در این مسابقه دو بار توپ را به تیرک و طاق دروازه زدیم ولی برزیل از موقعیت های کم خود به گل رسید.

* آیا از این تیم برزیل یک «فالکائو» به فوتسال جهان معرفی می شود؟

– برزیل یک بازیکن راس داشت که واقعا فوق العاده بود. او از نظر فیزیکی حتی از مهدی جاوید ما هم بزرگتر بود ولی سرعت زیادی داشت و در مهارت توپ هم حرف نداشت. به قول بازیکنان ما، اگر با «کاتیوشا» هم به این بازیکن پاس می دادند می توانست آنرا راحت مهار کند. چرخش ها، استپ ها، شوت ها و در کل تمام مهارت های فردی این بازیکن عالی بود.

* برزیل چطور توانست از پس آرژانتین میزبان بر بیاید؟

– باور کنید داوری این مسابقه در مرحله نیمه نهایی المپیک آنقدر به نفع آرژانتین بود که حتی ما هم از روی سکوها خجالت کشیدیم! داوری ها ۸۰ به ۲۰ به نفع آرژانتین بود. یعنی داوران همه کار برای میزبان کردند. بازیکنان آرژانتین علنا به برزیلی ها لگد می زدند ولی داوران رویشان را آنطرف می کردند. مطمئنا هر تیمی به جز برزیل در نیمه نهایی به آرژانتین می خورد با این ناداوری شکست می خورد.

* آیا قبول دارید برای صعود آرژانتین، قرعه این تیم را آسانتر برداشتند و تعمدی در کار بوده است؟

– نمی توان چنین چیزی را ثابت کرد. بنده خودم برای قرعه کشی آنجا بودم و اتفاق مشکوکی رخ نداد که بشود اینرا گفت. به هر حال یک طرف آرژانتین بود. شاید اگر ایتالیا هم به این مسابقات می آمد، قرعه آن گروه هم سخت می شد. ایتالیا تصمیم گرفت به جای فوتسال رشته دیگری را اعزام کند. برای همین اسلواکی تیم رزرو اروپا جایگزین شد. گروه ما واقعا سخت بود و همانطور که دیدید برزیل و روسیه به فینال رسیدند. ما هم می توانستیم به فینال برویم. چیزی از شایستگی بچه های ما کم نشد. هدف ما کسب مدال در المپیک بود. الان هم اگر باز به گذشته برگردم می گویم هدف ما کسب مدال المپیک است.

* اما به تعداد برگزاری بازی های تدارکاتی تیم المپیک هم انتقاد است و نتوانستیم برنامه مسابقات دوستانه را کامل پیاده کنیم.

– بله همینطور است. در برنامه هایم بازی با تیم های گردن کلفت و خوب دنیا قرار داشت تا بتوانیم نقاط ضعف و قوت بازیکنان را تشخیص بدهیم. این اتفاق می توانست در بازی با تیم های بزرگ مثل اسپانیا، برزیل یا روسیه بیافتد. البته بدشانسی ما این بود که با برزیل و روسیه همگروه شدیم. در مراسم قرعه کشی مسابقات المپیک با مدیر تیم روسیه صحبت کردم و آنها هم مایل به برگزاری بازی تدارکاتی با ایران بودند اما وقتی قرعه کشی انجام شد، نه ما و نه روسیه دیگر تمایلی به بازی دوستانه نداشت. نمی توان همه تقصیرات را هم گردن فدراسیون فوتبال انداخت. فدراسیون مثل تمام بخش های جامعه مشکلات اقتصادی هم دارد و باید این مسئله را هم درک کرد.

* امکان اینکه بازی با تیم هایی مثل برزیل را شبیه سازی کنید وجود نداشت؟

– جالب است بدانید قبل از سفر تیم به آرژانتین همین کار را کردیم. در سالن کمپ تیم های ملی، بازی با برزیل را با پخش صداهایی از مسابقه شبیه سازی کردیم ولی این شبیه سازی کجا و خود بازی کجا. مثل این است که شما پشت یک سیمیلاتور بنشینید و خلبانی کنید. تفاوت این کار با وقتی که شما پشت یک هواپیمای واقعی بنشینید خیلی زیاد است ولی خب انجام دادن آن بهتر از انجام ندادنش است.

* حسین شمس یکی از منتقدان نتایج تیم المپیک بود. شمس می گوید صانعی با یک دست پنج هندوانه برداشته است و اینکه دو بازی اول المپیک می توانست برای تیم ایران بازی تدارکاتی باشد.

– شاید یکی از نگرانی ها و دلخوری های آقای شمس به این خاطر باشد که بنده به جای ایشان مدیرفنی تیم بانوان شدم. اول می خواهم یک موضوع را در این ارتباط بگویم. بنده هیچ علاقه ای به کار در تیم بانوان نداشتم. حتی وقتی از من خواستند مدیر فنی این تیم شوم، به کمیته فوتسال گفتم گزینه های دیگری هم هستند و کمیته فوتسال هم تقریبا با یکی دو گزینه تمام کرده بود اما خانم شهرزاد مظفر سرمربی تیم بانوان با بنده ۲۰ بار تماس گرفت. می توانید از خود ایشان هم بپرسید. من علاقه ای نداشتم با تیم بانوان بروم و فقط به خاطر تماس های زیاد و اصرار مسئولان تیم بانوان بود.

درباره اینکه آقای شمس گفته اند بازی های اول در المپیک می تواند بازی تدارکاتی باشد باید بگویم در مسابقاتی در این سطح، چنین چیزی امکان ندارد. در جام جهانی یا المپیک، اولین اشتباه شما می تواند آخرین اشتباهتان باشد. در این مسابقات آنقدر سطح تیم ها بالا هست که نتوان روی آن به عنوان بازی تدارکاتی حساب کرد. شاید اگر مسابقات آسیایی باشد و سطح شما با تیم های همگروه بسیار زیاد باشد، شما بتوانید از مسابقات مرحله گروهی به عنوان بازی تدارکاتی نام ببرید. در المپیک و جام جهانی اینطور نیست چون همان اشتباه اول ممکن است یقه شما را بگیرد. اتفاقی که برای تیم عراق در المپیک افتاد و این تیم به خاطر تفاضل گل حذف شد و به نیمه نهایی نرسید.

اگر در این مدت هم با تیم های مختلف کار کردم فقط به خاطر اصرار و خواهش فدراسیون یا تیم هایی بود که از من می خواستند با آنها کار کنم. هیچ کدام از این سمت هایم هم همزمان نبود و با یکدیگری تداخلی نداشت.

* البته به نحوه برگزاری بازی های المپیک هم انتقاد وارد است. آیا تیم ها نسبت به برگزاری دوره ای بازی ها اعتراض نکردند؟

– یکی از مشکلات اصلی این مسابقات همین بود که بازی های مرحله اول، دوره ای برگزار می شد و احتمال تبانی یا مسائل دیگر بود. البته نه تبانی به آن معنا. مثلا تیم عراق در بازی با پاناما مساوی کرد ولی آرژانتین چون به تفاضل گل نیاز داشت، در آخرین مسابقه خود یک روز بعد از آخرین بازی عراق، با فشار تماشاگرانش توانست ۱۲ گل به پاناما بزند. این در شرایطی بود که آرژانتین با تفاضل گل صعود کرد و کاری هم از دست عراق بر نمی آمد.

مشکل دیگر این مسابقات هم برای ما و عراق بود. ما سهمیه المپیک را با تیم زیر ۲۰ سال گرفتیم ولی سایر کشورها، قبل از المپیک تیم زیر ۱۷ سال تشکیل داده بودند و با همان تیم به المپیک رسیدند. برای همین بازیکنانشان کاملا با هم هماهنگ بودند و نزدیک به یکسال کنار هم در مسابقات مختلف بازی می کردند. ما هم اگر این شرایط را داشتیم قطعا بهتر نتیجه می گرفتیم. البته از آقای کفاشیان که در AFC مسئول فوتسا است خواستیم تا برای این کار برنامه ریزی داشته باشد و ما هم مثل سایر کشورها با تیم زیر ۱۷ سال در مسابقات کسب سهمیه المپیک شرکت کنیم.

* تحلیل کارشناسان فیفا از عملکرد تیم فوتسال المپیک ایران چه بود؟

– خاویر لوزانو به عنوان کارشناس فیفا در این مسابقات حضور داشت و بعد از مسابقات، کارگاه هایی را تشکیل می داد. بعد از بازی با روسیه هم کارگاهی تشکیل شد و صحنه بازی ایران و روسیه که در آن بازیکن ما در دقیقه آخر موقعیت گل را از دست داد، نشان داد و گفت این بازیکن نیاز به تجربه دارد. طبق گفته لوزانو، فوتسال بازی کردن مثل رانندگی است. او مثال جالبی زد و گفت بازیکن ایران در دیدار با برزیل مثل فردی بود که در ابتدای یادگیری رانندگی است و فرمان را محکم می گیرد. لوزانو می گفت بازیکن شما در یک صحنه چنان توپ را به تیرک دروازه برزیل زد که می خواست تیرک را بشکند چون تجربه کافی نداشت.

البته لوزانو گفت اختلاف تیم برزیل با ایران ۴ گل نبود. آنها دو موقعیت را به تیرک زدند و فرصت های بیشتری از ایران داشتند ولی بازیکنان ایران به خاطر استرس و نداشتن تجربه این موقعیت ها را از دست دادند. اگر ما بحث بازی تدارکاتی بزرگ را داشتیم فقط به این خاطر بود که بازیکنان بدانند برزیلی ها هم عین خودشان هستند. نیاز بود که بازیکنان ما قبل از المپیک با تیم های بزرگ تنه به تنه بشوند.

* یکی دیگر از انتقاداتی که مطرح شد این بود که شما با بازیکنانی به آرژانتین رفتید که در تورنمنت ایتالیا حضور نداشتند.

– این حرف هم درست نیست و می تواند سیاه نمایی باشد. واقعا بر اساس چه مدرکی این حرف را می زنند؟ تمام مدارک و مستندات سفر به ایتالیا و آرژانتین را دارم و در کمیته فوتسال هم موجود است. ما برای ایتالیا اسامی ۱۶ بازیکن را رد کردیم ولی ویزای مهدی زاده به موقع نیامد. مهدی زاده رضایت یکی از اولیایش را نبرده بود و ما هم روز آخر متوجه این موضوع شدیم. البته ویزای این بازیکن صادر شد ولی دو سه روز بعد از آنکه تیم رفت. برای همین این بازیکن را با خودمان به ایتالیا نبردیم ولی به خاطر شرایطی که داشت او را در لیست آرژانتین قرار دادیم. دیگر هیچ بازیکنی در لیست المپیک نبود که در ایتالیا هم حضور نداشته باشد. متاسفانه این بحث هایی که مطرح می شود دور از واقعیت است.

* به جز برزیل چه تیم دیگری در المپیک بود که می تواند در آینده سالهای درخشانی در فوتسال بسازد؟

– تیم دختران ژاپن هم یک تیم فوق العاده بود. من با آنالیزور این تیم رفیق هستم. فرصتی دست داد تا یکی از بازی های ژاپن را برای دقایقی تماشا کنم و همانجا گفتم که این تیم فینالیست می شود. آنالیزورشان هم همین نظر را داشت چون این تیم به خوبی آماده شده بود و توانست فینالیست هم بشود. باید این نکته را در نظر بگیریم که فقط ما نیستیم که در حال کار و تمرینیم. تمام تیم ها کار و پیشرفت می کنند و ما هم نباید از این قافله عقب بمانیم.

البته آنالیزور ژاپن جمله جالبی به من گفت. او گفت تیم دختران ما خیلی تیم خوبی است ولی تیم پسران شما از ژاپن یک گام جلوتر است. وقتی علت این حرفش را پرسیدم گفت شما در المپیک با برزیل و روسیه بازی کردید در حالی که ما برای بازی با این تیم ها باید هزینه زیادی انجام بدهید. او معتقد بود ایران بدون پرداخت هزینه ای با دو تیم خوب دنیا بازی کرده و تجربه کسب کرده است. در واقع آنالیزور ژاپنی نیمه پر لیوان را دیده بود که من حتی خودم به آن توجه نکرده بودم!

* آیا در مدت حضورتان در آرژانتین علی کفاشیان سرپرست کمیته فوتسال با شما تماس گرفتند؟

– خیر، با بنده که تماسی نداشتند. ولی آقای ساکت دبیر فدراسیون فوتبال با آقای پرهیزکار سرپرست تیم در ارتباط بود.

* الان سرنوشت این تیم زیر ۱۸ سال چه می شود؟ آیا قرار است بازیکنان این تیم مثل بازیکنان زیر ۲۰ سال که قهرمان آسیا شدند به امان خدا رها شوند؟

– شرایط سنی بعضی از بازیکنان زیر ۲۰ سال طوری است که می توانند حتی سال آینده هم در مسابقات قهرمانی آسیا بازی کنند. از تیم زیر ۱۸ سال هم هستند بازیکنانی که می توانند در تیم جوانان بازی کنند. این تیم باید حفظ شود چون زحمات زیادی برای آنها کشیده شده است. هر بازیکن پروفایل خودش را دارد و کادر فنی بعدی تیم جوانان می تواند به راحتی این اطلاعات را در اختیار بگیرد. برای تیم زیر ۲۰ سال هم بعد از قهرمانی در آسیا نامه ای به کمیته فوتسال زدم تا یک تیم زیر ۲۳ سال تشکیل بدهند و این بازیکنان را حفظ کنند تا تیم ملی در سالهای آینده دچار خلاء نشود. برای این بازیکنان سرمایه گذاری شده بود و نباید آنها را رها کرد. این نفرات می توانستند در تیم زیر ۲۳ سال در کنار تیم ملی در تورنمنت های مختلف شرکت کنند و باتجربه شوند.

* آیا همچنان روی تصمیم خود برای کناره گیری از تیم های ملی فوتسال مُصر هستید؟

– بله بنده فعلا می خواهم استراحت کنم. چهار سال پیاپی کارم این بود که از یک تورنمنت به تورنمنت دیگر و از یک اردو به اردوی دیگر می رفتم. گاهی اوقات از یک هواپیما پیاده می شدم و سوار هوپیمای دیگری می شدم تا به مسابقات برویم. باور کنید وقتی از جام ملتهای چین تایپه بازگشتیم مستقیم سه روز به اردو رفتم و سپس به خانه ام رفتم! مدت زیادی می شد که حتی بچه هایم مرا نمی دیدند چون هر موقع از خانه بیرون می آمدم و بر می گشتم خواب بودند. الان نیاز به استراحت و ریکاوری دارم.

همانطور که گفته بودم اسفندماه گذشته به کمیته فوتسال نامه زدم و اعلام کردم برای تیم جوانان کادر جدیدی را معرفی کنند. بنده تصمیم احساسی نگرفته بودم. من با یک پزشک هم صحبت می کردم و می گفت سبک زندگی ات بسیار پرریسک و پراسترس است و بهتر است مدتی از فضای قهرمانی فاصله بگیرم. در فوتسال هم که برای همه جا هست. بنده معلم هستم و درآمدم هم از این طریق است. اگر هم بخواهم در فوتسال باشم می توانم در یک باشگاه کار کنم و یا مدرسه فوتبال یا آکادمی بزنم. اینطور هم استرسش کمتر است و هم درآمدش بهتر. کار کردن در باشگاه و لیگ به مراتب راحت تر از تیم ملی است چون در باشگاه فقط به مدیر جوابگو هستید. به هر حال بنده قصد استراحت دارم و اگر در آینده بخواهند و کمکی از دستم بر بیاید به خاطر فوتسال انجام می دهم.

* بعضی ها عنوان می کنند که شما در فوتسال «نفر دوم» خوبی هستید. نظرتان در این خصوص چیست؟

– یکسری ها حضور مرا در فوتسال برای خودشان تهدید می دانند. می دانم منشا این صحبتها از کجاست. اصلا من نفر دهم و نفر آخر هستم. اگر برایم این چیزها مهم بود که اصلا به تیم فوتسال بانوان کمک نمی کردم و یا هدایت تیم جوانان و المپیک را نمی پذیرفتم. بنده از آدم های بزرگ در فوتسال و فوتبال یاد گرفته ام که حتی اگر از کارشان کنار کشیده اند، هر کمکی از دستشان بر بیاید انجام می دهند. در فوتسال نمونه های زیادی داریم مثل مندز که سال ۲۰۰۰ سرمربی برزیل بود ولی چند سال بعد دستیار شاگرد خودش شد. الان آقای ونانسیو لوپز با آن عظمتش در تیم بانوان اسپانیا دستیار یک خانم شده است. مگر اینها کسر شان است؟ اصلا مگر این مسائل برای فوتسال باید مهم باشد؟ به هیچ عنوان به چنین مسائلی فکر نمی کنم و هدفم رشد پیشرفت فوتسال است.

می دانم این مسائل از کجا آب می خورد. بنده چسبیده به فوتسال نیستم که اگر بودم الان خودم به این راحتی تصمیم نمی گرفتم کنار بروم. همیشه هم از انتقاد استقبال کرده ام چون معقتدم کسانی که انتقاد می کنند، چون در فضای احساسی نیستند مطالب و نکاتی را می بینند که افراد درگیر در ورزش نمی توانند ببینند. یک موقع آدمی مثل حسین شمس حرفهایی می زند و می گوید صانعی با یک دست پنج هندوانه و خربزه بلند کرده است. من به این حرفها عادت کرده ام و البته شمس خودش هم در فوتسال زیاد کار کرده است ولی یکسری ها دنبال تخریب و ایجاد هجمه هستند. یکسری ها پای تخته سه قهرمانی در المپیک دارند ولی در عمل هیچ کاری برای فوتسال نکرده اند. الان هم از تیم های ملی کناره گیری کرده ام و ان شاءالله که کسی هم سراغم نیاید.

در واقع با این کارم به گفته آقایان اشتغالزایی کرده ام چون پنج شغل ایجاد شده است! هرکسی هم که دوست دارد می تواند در تیم های ملی کار کند. من سال ۲۰۱۲ هم از تیم ملی خداحافظی کردم ولی آن موقع خیلی زحمت کشیده بودم. وقتی هم از تیم ملی کنار رفتم، خانواده ام یک نفس کشید و معنی زندگی را تازه آن موقع متوجه شدیم. یکسری ها جوری از فوتسال و قهرمانی در آن حرف می زنند که انگار «آتاری» بازی می کنند. درآمد من از فوتسال نیست و از نظر مالی به این رشته وابسته نیستم. در این چند سال به من عناوین مختلفی مثل مدیر فنی، دستیار، مربی، نفر دوم و غیره دادند. جالب است بدانید در جام جهانی کلمبیا بعضی از کارهای سرپرست تیم را هم انجام می دادم. آن موقع سرپرست تیم اولین تجربه اش در جام جهانی را داشت و من به او کمک می کردم و می گفتم به عنوان مثال لباس ها را چه موقع و کجا قرار بدهد. اگر عنوان و سمت برایم مهم بود این کارها را نمی کردم. هدف من خدمت و پیشرفت فوتسال است نه چیز دیگری. بنده با یک قرارداد در فدراسیون کار می کنم. حالا دوست دارم این قرارداد را بین پنج نفر تقسیم کنند تا ببینم آیا حاضرند با این پول کار کنند یا خیر.

* آیا پاداش های قبلی خود را از فدراسیون دریافت کرده اید؟ چند پاداش طلب دارید؟

– آنقدر پاداش ها را نداده اند که تعداد آن یادم رفته است! همانطور که گفتم خوشبختانه از نظر درآمد به فوتسال و فوتبال وابسته نیستم. ولی امیدوارم فدراسیون نسبت به پرداخت پاداش ها اقدام کند. البته اگر حقوق ما و اعضای کادر فنی را هم بدهد راضی هستیم!

* زمانی که شما در آرژانتین بودید اعلام شد بازی با برزیل لغو شده است و حتی علی کفاشیان اعلام کرد برزیل ارزش هزینه کردن نداشته است. آیا با این دیدگاه موافق هستید؟

– آقای کفاشیان از نظر مالی این بحث را مطرح کرده است. بدون شک هیچ چیزی نمی تواند جای بازی با تیم هایی مثل برزیل را بگیرد ولی فدراسیون هم از نظر مالی مشکلاتی دارد که باید این شرایط را درک کرد.

* یعنی شما هم موافق برگزار نشدن این مسابقه هستید؟

– خیر. ما برای حضور در جام جهانی ۲۰۲۰ نیاز به بازی های تدارکاتی بزرگ داریم و به فاصله دو سال مانده به جام جهانی باید این برنامه ریزی را انجام بدهیم. در واقع از همین حالا برای سال آینده و دو سال بعد باید برنامه ریزی کنیم که چه زمانی لیگ شروع و تمام شود و با چه تیم هایی بازی کنیم. فکر می کنم با شرایط سنی تیم ملی فوتسال، ۵۰ تا ۴۰ درصد بازیکنان برای جام جهانی ۲۰۲۰ نسبت به جام جهانی کلمبیا عوض شوند. خب بازیکنان جدید و جوانتر نیاز دارند که بازی های تدارکاتی خوبی داشته باشند. اگر ما در جام جهانی کلمبیا سوم شدیم یکی از دلایلش بازی های تدارکاتی بسیار خوبی بود که برگزار کردیم. تیم ملی هم به برزیل رفت و در گرندپریکس با چند تیم گردن کلفت بازی کرد، هم با روسیه و ایتالیا دیدار داشت و هم در تورنمنتی در تایلند حاضر شد. آن سال یکی از بهترین تدارکات ممکن را داشتیم. حالا هم اگر می خواهیم برای جام جهانی بعدی موفق باشیم باید برای ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ بازی های تدارکاتی بزرگ را شروع کنیم. تیم های دیگر بیکار ننشسته اند و آنها هم کار می کنند.

* شما در فوتسال با سه رئیس مختلف یعنی عباس ترابیان، علی کفاشیان و سیدرضا افتخاری کار کرده اید. کدام یک از این مدیران برای فوتسال ایده آل‌تر هستند؟

– هر کدام از این مدیران در یک حوزه قوی هستند و به نظرم ترکیب آنها می توانست به فوتسال کمک زیادی کند. آقای ترابیان در ارتباطات بین الملل، آقای افتخاری در بحث اقتصادی و آقای کفاشیان هم از نظر حضورش در فوتسال AFC قوی هستند.

منبع:مهر