عبدالله‌نژاد : گیتی پسند بازیکنانش راه می روند قهرمان می شوند/مردم فوتسال را با شمسایی و حیدریان می شناسند/ با هر شهری می توانیم، قهرمان آسیا شویم

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،سعید عبدالله‌نژاد، بازیکن اسبق تیم ملی فوتسال ایران درباره موضوعات مختلف صحبت کرد.

*عبدالله‌نژاد را شاید نسل جدید زیاد نشناسند، لطفا خودتان را در ابتدا معرفی کنید.

متولد ۱۵ آبان ۱۳۵۱ در خانواده ورزشی به دنیا آمدم آقای حمید درخشان دایی من هستند و منوچهر عبداللهی که الان مربی امیدهای پرسپولیس هستند عموی بنده هستند. ما در یک خانواده پرجمعیت ولی فوتبالی به دنیا آمدیم و زندگی متوسطی داشتیم. با کمک آقای محمد صلاحی به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم و با آقای لارودی و شاهرودی و… بازی کردم. در ۱۰-۱۲ سالی که در آن رده بودم یک سفر به سوریه داشتم. زیر نظر آقای پروین فوتبال و فوتسال را جدا کردم و آن زمان بازیکنان فوتبال و فوتسال می‌توانستنددر زمین چمنی و سالن بازی کنند اما بعدها فوتسال را جدا کردند، همان سالی بود که آقای مایلی کهن تیم را چهارم کردند و فوتسال خوب شد و زمانی که آقای شمس ما را به تیم ملی دعوت کرد گفتند که باید یا فوتبال را انتخاب کنی یا فوتسال و من فوتسال را انتخاب کردم.

*چرا فوتسال را انتخاب کردید؟

زیرا در چمن دیدم شرایط خیلی خوب نیست از نظر بازی کردن سخت نبود و خوب بازی می کردم چون آقای حمید درخشان دایی بنده بود یک مقدار آن راهم را می بست هر جا می رفتم می گفتند که داییش این را آورده و خود ایشان هم دوست نداشت که من فوتبال بازی کنم و می گفت که درس بخوان. یک چیز مهمتر این بود که هر بازیکنی آرزو دارد برای تیم بزرگتر بازی کند حالا هر تیمی و مدال طلا بیاورد این ها مهم بود و من هم فوتسال را انتخاب کردم و احساس کردم که زودتر به تیم ملی می رسم و مهمتر از همه این که فوتسال برایم سخت بود زیرا بدن درشتی داشتم و قدم ۱۹۰ بود خیلی سخت است در فوتسال بازی کردن ولی انتخاب کردم و با یک اسطوره انتخاب کردم خدا روحش را شاد کند مرحوم بابک معصومی که ایشان به من خیلی کمک کرد که من در فوتسال بمانم.

*فوتسال را از چه تیمی آغاز کردید؟

من فوتسال را از تیم فرید کرج که یک تیم خیلی کوچکی بودم شروع کردم با ۶ بازیکن قهرمان ایران شدیم و ۳ نفر به تیم ملی دعوت شدند ابراهیم صادقی، مجید رییسی و سعید عبدالله نژاد و من رفتم تیم ملی آقای شمس و آن تیم ملی ۸ سال پشت سر هم قهرمان آسیا شد که ۵ سال من بودم و بهترین بازیکن سال ۲۰۰۳ آسیا شدم جام جهانی رفتیم با همان تیم ملی و فکر می کنم یک تیم ملی که در خاطره مردم ماند آن تیم ملی با حضور آقای شمسایی و آقای حیدریان آقای اصغر قهرمانی، احمد پری آذر، کاظم محمدی، مجتبی معینی و… خیلی بازیکنان خوبی بودند و خود ما هم خوب شدیم و آن تیم فوتسال خورد به تیم فوتبالی که آقای دایی و خداداد عزیزی و باقری و… بودند ۱۹۹۶ آن تیم ملی با تیم فوتسال به گونه ای شد که بازی ها بهم خورد و بازی ها را با هم می رفتیم مسافرت و در یک اردو بودیم و تیم فوتسال خوب نتیجه می گرفت مثلا من به عنوان یک بازیکن ملی پوش می رفتم دماوند و شمران بازی می کردم و در یک بازی دوستانه ۱۰ هزار تماشاچی در یک سالن بودند و فقط هزار نفر جا می شدند ولی الان فوتسال به گونه ای شده که قهرمانان بزرگ فوتسال ما را اگر جایی بروند کسی نمی شناسد.

*به نظر شما فوتسال ایران نسبت به گذشته پیشرفتی داشته است؟

اگر به همان شکل ادامه می دادیم الان تیم ملی ما قهرمان جهان بود تیم ما خیلی خوب کار کرد ولی تیم های دیگر هم خوب نبودند مثل برزیل الان از خود بازیکنان تیم ملی هم بپرسید وقتی تیمی از برزیل سه-یک عقب بیفتد خیلی سخت است که به آن برسد و رسیدیم و بردیم و بعد از آن بازی فالکائو خداحافظی کرد و اگر آقای وحید شمسایی الان بیاید در تیم ملی بازی کند خیلی تأثیر دارد پس این فوتسال پیشرفت نکرده که ما بتوانیم بازیکنی جایگزین شمسایی کنیم جایگزین حیدریان کنیم و این ها خیلی مهم است. آقای ناظم الشریعه یکی از دوستان خوب من هستند و خیلی هم برای فوتسال زحمت کشیده اند ولی فوتسال دنیا ضعیف شده است و ما باید از این ضعیف بودن استفاده می کردیم و قهرمان جهان می شدیم.

*جوانگرایی در تیم ملی فوتسال خوب بود یا خیر؟

بازیکن پیر که نداشتیم ولی یک زمانی در تیم ملی یک بازیکن ۳۵ ساله هنوز بازی می کند. حیدریان، شمسایی و رضا ناصری و سن ها بالا رفت و بازی کردند ولی تیم ملی ما الان جوانگرایی بسیار خوب است ولی نمی شود کسی را جای مهدی جاوید گذاشت زیرا نابغه است مثلا آقای اسماعیلی درست است سابقه بازی در تیم ملی زیاد دارد ولی پیر نیست و جوانان باتجربه ای هستند و اینکه جوانگرایی می شود برای تیم ایران خوب است و همیشه همه جا گفتم ما از هر شهر ایران می توانیم ۵ ماه یک تیم را تمرین دهیم و قهرمان آسیا شویم و پتانسیل فوتسال ما بسیار قوی است.

*ارزیابی شما از عملکرد کادرفنی تیم ملی ایران چیست؟

آقای ناظم الشریعه پسر خوبی است و محمد هاشم زاده بازیکن خوبی بوده ولی ما بالاخره از این فوتسال چیزی می خواهیم و قهرمانی آسیا برای مردم ایران عادی شده است و شاید از اینکه قهرمان آسیا شوند خوشحال نمی شوند با اینکه سخت شده قهرمان آسیا شدن و تیم قطر و ویتنام تیم هایی بودند شب بازی داشتند خودشان در هتل می گفتند که آقا ۲۰ تا نزنید لطفا ما می خواهیم برگردیم به کشورمان و رفتیم انگلیس در یک نیمه ۲۷ تا به انگلیس زدیم، انگلیس نیمه دوم نیامد و رفتند و شاید نیروی فوتسال قوی نداشته باشد ولی مهد فوتبال دنیاست. کادر فنی تیم ملی خوب است ولی با این بازیکنان و سبقه ای که فوتسال ما دارد باید قهرمان جهان شویم وقتی نمی شویم یعنی کادر فنی چیز جدیدی برای تیم ملی مان ندارد و به نظرم باید کادر فنی حتما تقویت شود روسای کمیته فوتسال بهتر می دانند که باید به سرمربی کمک شود و این ها مهم است.

*آیا فدراسیون تاکنون از تجربه‌ها و مشاوره شما استفاده‌ای کرد؟

سوال خوبی بود و خیلی ها از من می پرسند اول این را بگویم که این مردم ما خیلی آدم های عزیزی هستند بزرگ هستند من الان نزدیک ۱۵ و ۱۶ سال است که از فوتسال کنار رفته ام ولی سعید عبدالله نژاد را دوست دارند و عکس می گیرند و این افتخار است ولی من خیلی ناراحتم از فوتسال این مملکت از زمانی که آقای درودگر رفتند دیگر فوتسال فراموش کرد که بازیکنانی داشت که ۵-۶ سال قهرمان آسیا بودند نه با این امکانات و با شرایط سخت قهرمان شدند و من الان ۱۲ سال است که یک تیم کارمندی دارم و تمام جهان فوتسال همان تیم است و افتخار می کنم که با آنها کار می کنم چون آن عشق به من و فوتسال و مربیگری را آنجا به من می دهند ولی فوتسال با ما بد کرد حال من به لطف شما دوستان همین تیم کارمندی سعید عبدالله نژاد هستند ولی خیلی از دوستان من اصلا کسی سراغی از آنها نمی گیرد.

*چرا امثال شما از فدراسیون دوری می‌کنید؟

یک اتفاقی می افتد مثلا فکر کنید که شما الان با سبقه خبرنگاری می روید به یک خبرگزاری همه شما را می شناسند و مدیر آنجا می گوید خوب است ولی اگر یک مقدار کار کنی می توانی خبرنگار شوی، به شمار برمی خورد شما می گویید که من ۲۰ سال عمرم را گذاشته ام چرا یک مدیر فدراسیون من را نشناسد و بگوید تجربه کسب کنی مربی خوبی می شوی این برای رضا حیدریان سنگین بود. شما نمی توانید از رضا حیدریان و وحید شمسایی بگذرید از سعید عبدالله نژاد می شود ولی از این دوتا نمی شود. وحید شمسایی بعد بازیش را تماشا می کنید وقتی در کنارش بازی می کنی احساس می کنیم تیم شما ۱۰ نفر است و تیم دیگر ۴ نفر، رضا حیدریان به همین شکل علی سامنی نیز به همین شکل خیلی بازیکن سیامک داداشی و احمد ولیزاده و…. این ها افتخارات زیادی برای مملکت کرده اند.الان نسل ما که به لطف شما می گویید نسل طلایی بود از این نسل طلایی چه کسی سرمربی است؟ چه کسی مربی است؟ حتی مدیرفنی هم استفاده نمی کنند حتما باید آقای شمس مربی بزرگ استاد همه ما برود یک تیم بگیرد و ۴ تا را بگذارد مربی ۳ تا بگذارد مدیر فنی زیرا می بیند که چاره ای نیست که تیم به این بچه ها دهد و خود حسین آقا یک تیم می گیرد و ۴ تا مربی ومدیر فنی می گذارد و کارهای الکی می دهد ولی دوست دارد که این بچه ها باشند به جای کمیته فوتسال که قبلا بود آقای انصاری فر که الان شمسایی به آن کمک می کند آن کارها را استاد شمس می کرد صادق درودگر و استاد فهیمی می کرد.

*در صورتی که می‌شود از شما در رده تیم امید نونهالان استفاده کرد چرا استفاده‌ای نمی‌کنند؟

اصلا تمام دنیا همین است شما مثلا وحید شمسایی که یک دفعه وحید شمسایی نشده است و رضا حیدریان نیز به همین شکل این ها خوب کار کردند و مربی های خوبی داشتند حالا در فوتسال حتی در همین فوتبال و این ها را تربیت کردند و هنرشان را در فوتسال نشان دادند. الان چه اشکالی دارد من با سه تا از دوستان خودم آمدیم تیم نونهالان اصلا تیم ۸ ساله دست ما باشد از ۵۰ نفر ۸ ساله یکی نفر مثل وحید شمسایی در بیاید یک عمر افتخار است و ما می توانیم درست کنیم و دوستانی که الان هستند تیم دو میلیاردی خودشان را نمی توانند درست کند شما الان وضعیت فوتسال را ببینید، گیتی پسند بازیکنانش راه می روند قهرمان می شوند چون تیم های دیگر چیزی ندارند که ببرند اگر شما مربی شدی که توانستی به طور مثال با تیم پارسه و ساوه و ساری توانستی بیای در فینال در بین ۴ تیم بجنگی آن درست است و سوهان محمدی قم وقتی می آید با آن جوانان و مربی قهرمان می شود این مربی باید قابل احترام باشد وگرنه رضا لک دوست خوب من و مربی فنی من است ولی دیگر جاوید و حسن زاده و کشاورز مربی نمی خواهند آنها می روند در زمین کارشان را انجام می دهند و مربی سوهان قم مربی طراز اول است که با ۴ جوان و امکانات کم و بدون پول، پول نمی گیرند وقتی شما زمینه و پول بازیکنان و سفرها فراهم باشد همه جا با هواپیما و بهترین هتل باشد بازیکنان نیز خوب کار می کنند ولی تیمی که پول ندارد حتی پول ناهار خوردن در یک هتل خوب را ندارد و می آید جزو ۴ تا تیم آن را باید مربیش را بزرگ کرد و الان از من بزرگتر در لیک دارد مربیگری می کند ولی شما بگردید هم سابقه فوتسالی از آن پیدا نمی کنید مثلا می شود یکی مثل مورینیو بدون بازی می شود یک مربی خوب ولی حتما گواردیولا بهتر است زیرا هم بازی کرده و هم درسش را خوانده و موقعیت ایشان را در آن لحظه می فهمد بعد شما این را بدان اگر بازیکنی با مربیگری وحید شمسایی و سعید عبداله نژاد بازی کند بیشتر قبول می کنند تا با کسی که اصلا فوتبال بازی نکرده است. چون می گویند این مربی همه افتخارات راد دارد بزرگ است علمش را هم دارد چه اشکالی می توانیم بگیرم همه تیم هایی که الان دارند بازی می کنند در سطح بالا بازی کرده اند.

*ارزیابی شما از وضعیت لیگ برتر فوتسال چیست؟

فوتسال سال به سال وضعیتش دارد بهتر می شود و من اعتقادم این است که این فوتسال جذابیتی ندارد و همه دعوا و ترافیک است و مثلا ایران ۱۵ تا به کویت می زد و از گل ها خوشتان می آید ولی الان این اتفاقات در فوتسال نمی افتد هیچ تیمی این کار را نمی کند همه شده تاکتیک بچرخ پاس بده و آن جذابیت گرفته شده مخصوصا در فوتسال ما حتی یک نفر که می خواهد دریپ بزند ۲۰ نفر با صندلی می ریزند داخل و شما باید به بازیکنتان اجازه بازی خوشگل را بگیرید و دلبری کند در فوتسال وقتی آن کار را کند تماشاچی می آید و بازی سخت می شود الان پلی آف ۴ بازی آخر را دیدید هیچ اتفاق خاصی نیفتاد و ۴ تیمی که باید می برند بردند و دعوا بیشتر شد و بازی گیتی پسند و شهرستان ساری بود که دعوا شد و نمی دانم یعنی چی که ۳ بازیکن یکی دست و پا و دماغش می شکند و می روند در بیمارستان خط و نشان می کشند که ما می کشیم و آن بازیکن دست و پایش می لرزد چگونه بازی کند و بازیکن ما در بازی استقلال و پرسپولیس در آزادی ۳۰ هزار تماشاچی می نشست و لذت می بردند فوتسال الان ضعیف شده است. در خود برزیل و اسپانیا هم خوب بازی نمی‌کنند، یعنی بریزیلی و اسپانیایی بازی نمی‌کنند. شما اگر از کسی فوتبال و فوتسال را کم بشناسد بپرسید، آقای دایی و باقری را برای فوتبال و حیدریان و شمسایی را برای فوتسال یادشان است. سر سفره افطار جام رمضان داشتیم و مردم تماشا می‌کردند. الان پیر شدیم و وقتی جایی می‌رویم می‌گوییم عبدالله‌ نژاد ، می‌گوید آن عبدلله نژاد کاپیتان پرسپولیس؟ بعد از پانزده شانزده سال یادشان است و این برای ما خیلی خوب است. خیلی از خانواده‌ها آن زمان انگیزه می‌گرفتند و می‌خواستند بچه‌هایشان فوتسال و فوتبال بازی کند. بعد سطح فوتسال پایین آمد و پخس مستقیم را گرفتند و خانواده‌ها یادشان رفت و یک ورزش جذاب، خوب و هنرمندانه از بین رفت. الان جذابیت بازی‌های والیبال تیم‌های سطح پایین هم برای مردم از فوتسال جذاب تر است و تماشاگران بیشتری دارد و تماشاچیان فوتسال حاشیه‌ای هستند. این خوب نیست. ما در هیچ رده ملی تیمی آنقدر خوب نمی‌توانیم به قهرمانی برسیم. آرزوی ما در فوتبال این بود که به مقدماتی جام جهانی برویم. چه افتخاری بود که از آن گروه بالا برویم و از اسپانیا باختیم و در خیابان‌ها خوشحالی کردیم. ولی ما با فوتسال اسپانیا، برزیل و همه دنیا را بردیم. با فوتسال می‌شود زودتر قهرمان جهان شویم، مگر سوم جهان نشدیم؟ می‌توانیم قهرمان جهان شویم و چندین سال قهرمان جهان بمانیم و این افتخار مملکت است. وقتی مدال طلا روی گردن کشور ما باشد، با فوتسال با وزنه‌برداری و … چه اشکالی دارد که فوتسال برای مردم افتخار شود؟ مردم این فوتسال را دوست دارند و نشان دادند که دوست دارند.

*ارزیابی شما از عملکرد تیم ملی فوتسال بانوان چیست؟

من وضعیت فوتسال بانوان را می‌دانم، بازیکنان خوبی دارند و فوتسالیست‌های خوبی دارند، مثل خانم کریمی و… دروازه‌بانشان خیلی خوب گلری می‌کند و فکر می‌کنم این دوره به عنوان بهترین دروازه‌بان جهان هم انتخاب شده بود؟ اما امکانات ندارند و می‌دانم که استقلال ساری امسال تیم جمع کردند اما حتی پول لباسشان را خودشان دادند. بازی‌هایشان را دنبال می‌‌کنم و دوست دارم چون خیلی جالب است که این خانم‌ها انقدر تکنیکی هستند، صنعت نفتشان یک بازیکن چپ پا دارند که اگر در آقایان هم بازی کند راحت دریبل می‌کند و آن تکنیک را می‌زنند. ما در مردها این تکنیک را دیگر نمی‌زنیم اما خانم‌ها انقدر قشنگ این تکنیک را می‌زنند و دریبل می‌کنند لذت می‌بریم وقتی بازی را می‌بینیم. فقط خدا کند که این اتفاقاتی که در فوتسال بیفتد ختم به خیر شود که ما به آن دوران طلایی برگردیم و این خانم‌های محترم دوران طلایی‌شان را ادامه دهند. الان آقای انصاری فر تشریف آوردند و من در جریان نیستم. وحید هم دارد به آقای انصاری فر کمک می‌کند. ما سرپرست داریم و هنوز رئیس کمیته فوتسال نداریم. آقای انصاری فر وقتی مدیرعامل پرسپولیس بودند من برایشان بازی می‌کردم و وقتی سرمربی تیم ملی بودند من برایشان بازی می‌کردم. انتظاراتی داشتم اما الان دیگر ندارم چون همان اول باید برای ما کاری می‌کردند. دوست داشتم من را دعوت می‌کرد و با من صحبت می‌کرد چون من هم برای این فوتسال زحمت کشیدم. این راه را هم دارد اشتباه می‌رود. نه فقط به خاطر من بلکه می‌دانم خیلی از دوستانم هم این طور هستند. امیدوارم ختم به خیر شود. حسین شمس آدم بسیار بزرگی است. با تیم ناشنوایان قهرمان آسیا شده و ژاپن را دو بار برده. ناشنوایان را قهرمان کردن بسیار سخت است چون نمی‌توانید در آن لحظه صحبت کنید و باید با اشاره به بازیکنان تکنیک یاد بدهید. آقای شمس، درودگر، فهیمی، عمادی و… خیلی مربیان و بزرگان دیگر که می‌شود از آنها استفاده کرد.

*کلام آخر.

من دلگیرم. شما از پدر مادرتان هم می‌توانید دلگیر شود. من دوست دارم به فوتسال این مملکت کمک کنم. من زحمت کشیدم و این مملکت برای من هزینه کرده است. من در تیم ملی این مملکت و باشگاه بزرگ پرسپولیس بازی کردم و برای این مملکت افتخار آوردم. این مردم برای من هزینه کردند، با درخشش من خوشحالی کردند و در خیابان تماشاچیان جلوی من را گرفتند و برای برد تیم گریه کردند ولی الان دیگر خیلی بد است که در یاد مردم هستیم و در یاد فوتسالی‌ها نیستیم.