کافی: فوتسال بانوان مس با اصالتی بومی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد/ ۱۶ رشته ورزشی را در مس کرمان مدیریت می‌کنیم

به گزارش پایگاه خبری فوتسال، محمدرضا کافی در خصوص تیمداری باشگاه مس کرمان در حوزه فوتسال بانوان گفت: این رشته هم به عنوان یکی از ۱۶رشته ورزشی مورد حمایت باشگاه اهمیت خاص به خود را دارد، خصوصا که ما در کرمان پتانسیل بالایی چه در بانوان و چه در آقایان داریم که آینده روشنی را می‌توان برای آن متصور بود.

مدیرعامل مس کرمان که سابقه زیادی در مدیریت فوتسال دارد، متذکر شد: در جلسه ابتدای فصل مدیران باشگاه‌های لیگ‌های بانوان حضور پیدا کردم و البته که صحبت‌ها برای ادغام سوپرلیگ و لیگ‌برتر در نهایت به جمع‌بندی نهایی نرسید. باشگاه مس کرمان همچنان با حضور در لیگ‌برتر بانوان، با برنامه‌ریزی بهتر به کارش ادامه خواهد داد چون اصل مهم برای ما ایجاد زیرساخت‌هایی است که این باشگاه را در آینده تبدیل به برند فوتسال بانوان ایران خواهد کرد.

او افزود: تیم‌های فوتسال بانوان و آقایان ما در کرمان کاملا بومی هستند و برنامه استراتژیک ما برای توسعه فوتسال در همه ابعاد استعدادیابی، آموزش و … است تا بتوانیم همچون سایر رشته‌های دیگر خود، در فوتسال بانوان و آقایان هم حرف برای گفتن در ورزش کشور داشته باشیم. مسئول پرورش و شکوفایی استعدادهای بومی استان هستیم و در این راه با برنامه مدون جلو خواهیم رفت.

کافی در رابطه مشکلات تیم‌داری در ورزش نیز گفت: هزینه‌های باشگاه‌داری واقعاً سرسام‌آور است. شما ببینید در لیگ‌برتر، تیم‌های بزرگ حتی در مدیریت مالی یک تیم فوتبال درمانده شده‌اند اما اینجا ما باید ۱۶ رشته ورزشی را مدیریت کنیم. بسیار خوشحالم که کرمان این همه استعداد در رشته‌های مختلف دارد اما به هرحال بدهی‌های پیشین، برخی شکایات و پیگیری طلبکاران فشار زیادی را به من و همکارانم وارد می‌کند، این موضوع ان‌شاالله با حمایت مدیران ارشد شرکت ملی صنایع مس و البته مدیریت درون باشگاه حل خواهد شد. دنبال حذف رشته ورزشی نیستیم، با مدیرکل محترم ورزش و جوانان جلساتی برای ساماندهی رشته‌ها برگزار کردیم که امیدوارم در نهایت خروجی آن به سود ورزش کرمان شود.

او در خصوص میزان بدهی باشگاه مس کرمان نیز اظهار داشت: طلبکارانی وجود دارند که پیگیر مطالبات خود هستند. من مدیر تازه‌کاری نیستم، در چند استان کار کرده‌ام و تجربه‌هایی اینچنینی دارم، با علم به وجود چالش‌ها این مأموریت را پذیرفتم. شاید رفتار مصلحت‌اندیشانه این بود که در تهران می‌ماندم و این مأموریت را نمی‌پذیرفتم؛ اما به‌واسطه رفتار پر از مهر مردم کرمان در ۱۰سال پیش که اینجا خدمتشان بودم این را یک ادای دین می‌دانم. کار دشوار است؛ اما بالاخره باید ایستاد و به سمت جلو حرکت کرد.