بررسی علل ناکامی تیم ملی در جام جهانی/۲-شمسایی به خاطر اصولی، اصول هایش را زیر پا گذاشت؛ایرادهایی که گفته شد اما گوش شنوایی نبود

پایگاه خبری فوتسال، در قسمت اول بررسی علل ناکامی تیم ملی، به مدیریت ضعیف کمیته فوتسال در ساماندهی و آماده سازی تیم ملی فوتسال پرداختیم (اینجا) و حالا مشکلات تیم ملی را از بعد فنی بررسی می کنیم که اینها بخش هایی از آنهاست و قطعا موارد دیگری نیز وجود دارد که هم از دید کادرفنی تیم ملی بیرون نمانده و هم کارشناسان به آنها اشاره خواهند کرد.

تیم ملی در شرایطی روانه جام جهانی ۲۰۲۴ شد که با وجود قهرمانی در جام ملت های آسیا ۲۰۲۴ اکثریت کارشناسان ماه هاست که دو ایراد مهم را به شمسایی می گیرند؛ یکی ضعف کادر فنی این تیم که نیاز به تقویت داشت و دیگری ضعف تاکتیکی تیم به خصوص در ساختار دفاعی.در ادامه به صورت مورد به مورد موارد فنی که بعضا از سوی کارشناسان و اهالی فوتسال هم گفته شده را مرور می کنیم:

*در بحث کادرفنی به نظر می رسد با وجود انتقاداتی که نسبت به حضور برخی از مربیان در کادرفنی بود شمسایی لجبازانه از کادر خود دفاع کرد در حالی که مشخص بود برخی از آنها در قواره تیم ملی و رقابت های جهانی نیستند. شمسایی البته در برهه ای برای استخدام مربی خارجی نیز اقدام کرد اما تعلل کمیته فوتسال و بی میلی آنها برای تقویت کادرفنی عملا باعث شد شمسایی نتواند به تقویت کادرفنی بپردازد.

*تیم ملی بازی تدارکاتی مناسبی برای این رقابت ها نداشت. گرچه مثال نقضی به نام ازبکستان وجود دارد که با وجود بیش از ۲۰ بازی دوستانه با قدرت های جهان و امتیاز میزبانی تنها یک امتیاز در جام جهانی گرفت، اما ایران با کمترین آماده سازی روانه مسابقات شد. 

*شمسایی در سال های مربیگری اش مربی ای به شدت معتقد و اصول مدار معروف بود اما در مدت حضورش در تیم ملی تقریبا روی تمامی اصول خود پای گذاشت. اگر به یاد داشته باشد شمسایی در اولین اردویی که برای تیم ملی تشکیل داد احمد اسماعیل پور و بهروز عظیمی را به دلیل چندین دقیقه تاخیر در ورود به اردو خط زد تا نشان دهد چقدر به اصول و مقررات پایبند است اما همین وحید شمسایی دروازه بان تیم ملی فوتسال را پس از اینکه از تیم ملی خداحافظی کرد بدون سرو صدا به اردو اضافه کرد یا در مقابل بازیکنانی که در ال کلاسیکوی فوتسال بی انضباطی کرده بودند نه تنها واکنش نشان نداد بلکه از آنها دفاع هم کرد. شمسایی در قبال دیر پرداخت شدن مبالغ قرارداد کادرفنی، پرداخت نشدن یا دیر پرداخت شدن پاداش بازیکنان تیم ملی، تاخیر در بستن قرارداد، عدم برگزاری اردو ها و بازی های تدارکاتی مناسب و موارد دیگر آماده سازی تیم ملی، کاملا سکوت کرد و حتی در مصاحبه هایش از فدراسیون فوتبال به خاطر اینکه همه چیز را برای آنها فراهم کرده تشکر کرد. شاید سکوت او به معنای وارد نشدن حاشیه به تیم باشد اما عملا این سکوت منجر به نتیجه گیری برای تیم ملی نشد.

* انفعال در برخورد با برخی بازیکنان باعث شده بود به صورت مشخص در بازی ها به خصوص بازی با مراکش شاهد اعتراض بازیکنان به تعویض ها باشیم. شاید به نحوی کادرفنی ضعیف شمسایی هم در این مهم دخیل بود.

*با وجود تاکید و تذکر زیاد بابت مشکلات دفاعی تیم ملی، هیچ تدبیری از سوی کادرفنی برای رفع آنها اتخاذ نشد و در تمامی دیدارها (به جز بازی نمایشی با فرانسه) خط دفاعی تیم ملی آسیب پذیر نشان داد.

*در دروازه تیم ملی ثبات همیشگی را نداشتیم. در تمامی دیدارها دروازه بان های ما یک نیمه ای بازی کردند و تعویض شدند که این سیستم در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست و نشان می دهد درون دروازه نیز آرامشی را شاهد نبودیم.

*اوج ضعف تیم ملی به اتخاد تصمیماتی برای بازی با فرانسه بر می گردد. شمسایی که پیش از این حتی در نشست خبری پیش از اعزام به ازبکستان یکی از کارشناسان را مورد تمسخر قرار داد که از قرعه ایران در مرحله بعد مطلع نیست خودش تا زمان بازی ها می گفت در صورت دوم شدن به پرتغال می خوریم و مشخص بود که تا زمان حضور در ازبکستان تدبیری در این زمینه وجود نداشت و تازه متوجه شدند که بین اولی و دومی در گروه تفاوت زیادی است. ایران اگر دوست داشت تیم دوم گروه شود تا به قرعه معقول تری بخورد باید در هر سه بازی استراتژی درستی را پیاده می کرد نه اینکه پیش از بازی با فرانسه یاد این اتفاق بیفتد. تشویق بازیکنان به بازی نکردن و حتی باختن امری نکوهیده در هر رشته ورزشی و هر کجای جهان است و ضمن محکومیت شدید کاری که فرانسوی ها کردند، این روحیه در ایران بازیکنان را برای باخت عادی انگاری کرد و قابل پذیرش نیست. این اتفاق عملا تیم ملی را با روحیه ای پایین وترس از شکست مقابل مراکش به میدان یک هشتم نهایی فرستاد تا ۴ گلی که بیشتر روی مسائل روحی روانی و نه فنی بودند را پذیرا باشیم.

*شمسایی در شرایطی که ۸ سال پیش با تیم تاسیسات دریایی شهاب سفال منش را نیز به عنوان دستیار خود در جام باشگاه های آسیا در تایلند همراه داشت، دو پنالتی نقطه اول را به سعید احمد عباسی در بازی با ناگویا سپرد تا با گل نشدن هردوی این پنالتی ها، تاسیسات را به اولین تیم باشگاهی تاریخ ایران تبدیل کند که در مرحله یک چهارم نهایی جام باشگاه های آسیا حذف می شود. در آن زمان بازیکنان بزرگتر و بهتری در تیم تاسیسات بودند که آن پنالتی ها را بزنند و سعید احمدعباسی تازه در ابتدای راه قرار داشت و خیلی ها به این تصمیم شمسایی ایراد گرفتند. حالا اما در کمال ناباوری با گذشت ۸ سال این اشتباه تکرار شد و حساس ترین پنالتی عمر مربیگری شمسایی را به کم تجربه ترین بازیکن تیم یعنی سجاد یوسف خواه سپردند. در حالی که بازیکنان بزرگ دیگری هم بودند که پشت این توپ بایستند، بوسف خواه فداکارانه این ضربه را زد و به تیرک خورد تا آه و افسوس برای ایران باقی بماند.

*تیم ملی دوبار مقابل مراکش شکست خورده یک بار مقابل تیم اصلی و یک بار مقابل تیم زیر ۲۳ سال این کشور و هر دوشکست با وحید شمسایی بوده است اما پس از این دو شکست در مهمترین تقابل نتوانستیم این تیم را شکست دهیم. پس کادرفنی تیم ملی از این دو تقابل چه آنالیزی داشتند که نتوانستند راه شکست این تیم آفریقایی را پیدا کنند؟

*هر ۱۴ بازیکن تیم ملی قابل احترام هستند اما شنیده می شود در دورهمی های کادرفنی تیم ملی برخی بازیکنان نه به خاطر مسائل فنی بلکه به خاطر مسائلی دیگر از تیم ملی خط خوردند مثلا شنیده می شود برای دعوت از یک بازیکن استخاره بد آمده و به تیم ملی دعوت نشده است! در نهایت هم تیمی عازم ازبکستان شد که پنجمین تیم پیر مسابقات بود و جوانگرایی صرف را شاهد نبودیم هر چند به اعتقاد نگارنده تیم اعزامی یکی از کامل ترین و بی ایراد ترین تیم هایی بود که شمسایی می توانست تشکیل دهد.

*وحید شمسایی باید تکلیف خود با تیم ملی را روشن کند؛ اگر بنا ماندن او یا نگه داشتن اوست باید دست از لجبازی برداشته و در برخی سیاست ها و تصمیم گیری های خود تجدید نظر کرده و دست به یک ریکاوری فنی بزند و اگر بناست که از تیم ملی برود از مدیریت کنونی فوتسال که انتظار نمی رود گزینه مناسبی برای تیم ملی پیدا کند و باید تصمیمی خردمندانه و با خردجمعی گرفت.