پایان دوران اسپانیایی‌ها؟

به گزارش پایگاه خبری فوتسال، با پایان مرحله یک‌هشتم نهایی جام‌جهانی ۲۰۲۴ و حذف تایلند به عنوان آخرین تیم آسیایی بازی‌ها، یک اتفاق تاریخی دیگر نیز رخ داد. اتفاقی که باید در آن تامل کرد و بیشتر به آن پرداخت. آن هم خروج تمامی تیم‌هایی بود که از سرمربیان و کادر فنی اسپانیایی بهره می‌بردند. در این جام ۵ سرمربی اسپانیایی حضور داشت که از لحاظ آماری بیشترین ملیت سرمربی‌ها را تشکیل می‌دادند. ریکاردو اینیگز کالابویگ تیم ملی لیبی، میگوئل آندرس مورنو تیم ملی هلند، فرانسیسکو پابلو ویدال مونتالدو تیم ملی اسپانیا، میگوئل خوزه رودریگو کونده سالازار تیم ملی تایلند و خوزه ونانسیو لوپز هیررو تیم ملی ازبکستان پنج اسپانیایی بودند که هدایت تیم‌های ملی کشورهای مختلف را بر عهده داشتند. موضوعی که با حذف این تیم‌های به ذهن می‌رسد شاید این نکته باشد: پایان عصر تفکرات اسپانیایی در فوتسال جهان. تفکری که فوتسال را منظم و ماشینی می‌خواهد در مقابل تفکرات برزیلی و ایرانی که فوتسال را همراه با حرکات فردی و جذاب می‌خواهد. اما آنچه امروزه کارایی دارد شاید مخلوطی از این دو تفکر باشد. چیزی که پرتغالی‌ها آن را اجرا می‌کنند. حرکات فردی در اختیار نظم تیمی.
اما نکته‌ای که این وسط وجود دارد آن‌هم حضور پررنگ تفکرات و مربیان اسپانیایی در تصمیم‌گیری‌های کلان آموزشی فیفا است. جایی که اکثریت مدرسان رسمی فیفا اسپانیایی هستند و برنامه‌های آموزشی این مدرسین در سطح کلان بازخورد دارد. و می‌توان رد پای این تفکرات را در لیگ‌های خودمان نیز دید جایی که اکثریت مدرسین و مربیان ایرانی از تاکتیک‌ها و درس‌های این مدرسین و مربیان استفاده می‌کنند. شاید باید برای رشد بیشتر فوتسال در این نوع تفکرات نیز بازنگری کرد.