سوپـــراستـــار!

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،این از نهایت بداقبالی و شاید هم نابسامانی‌ها در فوتسال است که قهرمانی تیم تاسیسات دریایی با هدایت و درخشش وسیع و مجدد وحید شمسایی در مسابقات تازه پایان یافته فوتسال باشگاه‌های آسیا مصادف با این بحث و جدل شده که آیا وی برای هدایت تیم ملی این رشته شایسته‌تر است یا خسوس کاندلاس اسپانیایی که پس از ماه‌ها ترک ایران به کشورمان بازگشته است و به نظر می‌رسد که تیم ملی را هم در مسابقات فوتسال قهرمانی آسیا ۲۰۱۶ (بهمن ماه امسال) همراهی می‌کند و هم در جام جهانی ۲۰۱۶ که سه تیم برتر پیکارهای آسیایی در آن به میدان خواهند آمد و زمان برپایی‌اش اوایل پاییز سال آینده است.هم سیدرضا افتخاری که در دوران دوری (و شاید هم قهر) طولانی کاندلاس در پی جانشینی برای او بود و هم عباس ترابیان که پیشینه‌اش در کارهای اجرایی فوتسال از همه بیشتر است، معتقدند اگر شمسایی همین حالا و بدون پشتوانه و طول مدت لازم در حرفه مربیگری هدایت تیم ملی را در دست گیرد، «سوخت» خواهد شد و در صورت قبول چند شکست، سرخورده و شاید برای همیشه از کورس رهبری تیم ملی خارج شود.

همان بلا
باور این دو مقام که یکی رییس کمیته فوتسال ایران است و دیگری مسوول کمیته فنی فوتسال، این است که شمسایی در صورت انتصاب به این سمت در حال حاضر به همان بلایی دچار می‌شود که پیشتر بر سر علی دایی و امیر قلعه‌نویی در تیم ملی فوتبال رفت و چون آنها زودتر از موعد و بدون یک پشتوانه مثلا ۱۰ ساله در کار مربیگری هدایت تیم ملی را در دست گرفتند، با اولین شکست‌ها در سطح ملی ضربات جبران‌ناپذیری را متحمل شدند و کارشان به ویرانی رسید و دیگر برای هدایت مجدد تیم ملی انتخاب نشدند حال آنکه اگر در به کارگیری آنها در سطح ملی تسریع و عجله نمی‌شد و بیش از آنچه دیدیم در سطح باشگاهی پخته می‌شدند، می‌توانستند در سال‌های بعدی مربیان ماندگارتری برای تیم ملی باشند. افتخاری به واقع حرف اولیه‌اش را عوض کرد زیرا او در ماه‌های غیبت کاندلاس به وضوح گفت که شمسایی را برای هدایت تیم ملی برگزیده و کارنامه موفق او در هر مکانی که کار کرده بود، این انتصاب را منطقی جلوه می‌داد اما این مقام بعدا تغییر رویه داد و انتصاب شمسایی در کش و قوس کارهای اداری فدراسیون و اینکه علی کفاشیان باید بر آن مهر تایید می‌زد، ماند و حالا که کاندلاس برگشته طبعا کار شمسایی بیش از هر زمانی به ایام بعد از جام جهانی ۲۰۱۶ ارجاع شده است.

وقت و بی‌وقت
همین مساله وحید را که طی سال‌های اخیر کشمکش‌های ‌آشکار و پنهانی با کاندلاس و افتخاری داشته، جری‌تر کرده و او همزمان با برپایی مسابقات اخیر فوتسال باشگاه‌های آسیا در اصفهان وقت و بی‌وقت به آنها می‌تاخت و زمانی که افتخاری صحبت از سیاستمدار بودن خود در بازگرداندن کاندلاس به کشور کرد و این موضوع را به تبعات توافق هسته‌ای ربط داد، شمسایی بیش از پیش به وی تاخت و حتی از ترابیان هم که در اصل و ذات مخالف با به کارگیری مجدد کاندلاس است انتقاد کرد و او را نیز همانند افتخاری دانست.

نمونه پروین هم هست
اینکه چه زمانی برای شروع مربیگری شمسایی در تیم ملی مناسب است، بر ما نیز پوشیده است اما دو مساله روشن و فاقد ابهام است. یکی اینکه در بسیاری از کشورها سرمربی تیم‌های موفق باشگاهی را به سرمربیگری تیم ملی منصوب می‌کنند زیرا آن مربی روح و فرمول موفقیت را یافته است و کارش را یاد گرفته و احتمال انتقال موفقیت‌آمیز آن فرمول‌ها به سطح ملی نیز وجود دارد و  اگر نمونه‌های ناموفق دایی و قلعه‌نویی در کشورمان نفی‌کننده این باور است، ما نمونه موفق علی پروین را هم داریم که آنقدر با پرسپولیس جام برد که وی را سرمربی تیم ملی کردند و او نیز با آن تیم بلافاصله قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ شد و هر چند در قدم‌های بعدی ناموفق ماند اما نمونه «یک مربی موفق باشگاهی ناکام‌مانده در سطح ملی» نیز جلوه نکرد.

یکی از ۲۰ مرد نخست فوتسال جهان
مساله دوم انکارناپذیر بودن وجوه عظیم کاری وحید شمسایی در فوتسال است و او را باید بدون هیچ شکی سوپراستار این ورزش دانست و نه فقط در سطح ایران در رتبه اول نشاند بلکه متذکر شد که در ۲۰ سال اخیر در سطح جهان نیز کم همتا بوده و شاید نام او جزو ۲۰ مرد اول این ورزش در دو دهه اخیر بیاید و قدر مسلم اینکه بهترین گلزن «ملی» فوتسال تاریخ بوده است. او در همین پیکارهای اخیر آسیایی اصفهان با ۴۰ سال سن باز هم آقای گل شد و پاس‌های گل متعددی را هم به یارانش داد و چند ترکیب تیم تاسیسات با جذب چندین و چند ملی‌پوش بسیار متفاوت با تاسیساتی بود که چندی پیش لیگ فوتسال کشور را فتح کرد اما از در و دیوار سایر تیم‌های آوردگاه اصفهان هم مهره‌های خارجی و ملی‌پوش بالا می‌رفتند.

گناه نابخشودنی
شمسایی در این زمینه به قدری حساس و صاحب ادعا بود که بارها گفت سطح این مسابقات از فوتسال قهرمانی جام ملت‌های آسیا هم بالاتر است زیرا در جام ملت‌ها نمی‌توان از ستاره‌های ملیت‌های مختلف استفاده کرد اما در جام باشگاه‌های آسیا می‌توان این کار را کرد. از دیدگاه شمسایی گناه نابخشودنی کاندلاس این است که سال پیش در میدان به زعم وی آسانتر جام ملت‌های آسیا فقط به رتبه دوم رسید و قهرمانی را به ژاپن واگذار کرد و به اعتقاد او این اسپانیایی به قدری ضعیف عمل کرده که حفظ او اسباب حیرت است و وحید حتی تا به حدی پیش رفت که چند روز پیش گفت بازگشت بدون اعلام قبلی کاندلاس به ایران و آمدن این اسپانیایی به سالن اصفهان نشانگر علاقه‌مند بودن مخالفان وی به ناکامی تیم وی است و آنها دوست ندارند تاسیسات قهرمان شود.

کدام یک بدتر است؟
اینکه حقیقت چیست را به خوانندگان این سطور می‌سپاریم اما قهرمان شدن هر تیمی که شمسایی به آن پا می‌گذارد (جدیدترین نمونه‌ها: دبیری تبریز در سه فصل پیش و تاسیسات دریایی تهران در دو فصل اخیر) و کارنامه عالی او در زمان بازیگری و حس و هوش ذاتی وی در این ورزش و داشتن تمامی ویژگی‌های مردی که راه‌های پیروزی در این ورزش را می‌شناسد، نشانگر این نکته است که شمسایی دیر یا زود سرمربی تیم ملی هم خواهد شد و روند فعلی فقط تاخیر انداختن در رویدادی است که سرانجام روزی روی خواهد داد ولی اینکه این تاخیر بیشتر باعث پخته‌تر شدن شمسایی یا ناکامی احتمالی ما در جام جهانی ۲۰۱۶ می‌شود، مساله‌ای است که تشخیص آن قدری سخت نشان می‌دهد و خیر یا شر بودن این تاخیر در مظان تردید است!

منبع:ایران ورزشی-وصال روحانی