نصیرلو، داوری که راه فغانی را می رود!

پایگاه خبری فوتسال ایران، احدنقش شور سپهر- مدیر روابط عمومی باشگاه مس

امر قضاوت، در هر سطح، جایگاه و فضایی، کاری سخت،حساس، مسوولیت آور و متعهدانه به شمار می رود و هرچه سطح و جایگاه قضاوت ؛ چه در سیستم قضایی و چه در سیستم مدیریت ورزشی ، بالاتر و حساس تر باشد ، آثار و تبعات قضاوت ها ، تصمیمات و احکام و آراء صادره از سوی مجریان امر قضا نیز حساس تر و مهم تر و چه بسا سرنوشت سازتر خواهد بود.

اساسا وقتی برای نظارت و مدیریت فرآیندی که در دو سوی آن رقابت یا چالشی جدی در میان است ، فرد یا گروهی به عنوان حکم ، ناظر ، قاضی یا داور تعیین می گردد ، بدان معناست که برگزیدگان نظارت و داوری افرادی بی طرف ، منصف ، عادل و قاطع هستند و نباید در پروسه حکمیت و داوری خطایی را مرتکب شوند که حقی – خواسته یا ناخواسته – از یکی از طرفین ضایع گردد.

موضوع داوری در ورزش به ویژه فوتبال و فوتسال ، که هر دو پرطرفدارترین ، پرمخاطب ترین و پرهزینه ترین ورزش ها نیز محسوب می شوند ، از آن دست مقولات حساسی است که همواره محل چالش ، اعتراض و موشکافی اهالی این دو رشته اعم از بازیکنان ، مربیان ، مدیران باشگاه ها ، هواداران و کارشناسان امر بوده و هرچه فوتبال و فوتسال حرفه ای تر و حساس تر و پرمخاطب تر می شود ، حساسیت های پیرامون امر داوری های فوتبال و فوتسال نیز بیشتر می شود.

این چند خط کوتاه که در بالا آمد ، اشاره ای گذار به اهمیت و جایگاه امر قضاوت بود ؛ با این همه آن چه بیش از خود داوری مهم و اثرگذارتر به نظر می رسد اخلاق و منش داوری در فوتبال و فوتسال است ، موضوعی که به هیچ عنوان ربطی به مهارت های داوری و آموزش ها و قوانین موضوعه این حوزه ندارد و در ارتباط مستقیم با شخصیت و رفتارهای فردی داوران به عنوان فردی از افراد اجتماع است.

هرچند در کنار آموزش های مداوم داوران در حوزه تخصصی ، هدایت رفتار و سکنات مدیریتی داوران در داخل زمین توسط بخش آموزش داوران فدراسیون فوتبال از الزامات حوزه آموزشی و فرهنگی این مجموعه به شمار می رود ؛ با این حال به نظر می رسد این وظیفه فرهنگی متولیان امر در پروسه هیاهوها و مهم تر از آن ترافیک کاری کمیته و دپارتمان داوری فدراسیون مغفول واقع شده و کم تر مورد توجه قرار می گیرد.

متأسفانه پرخاشگری ، چهره در هم کشیدن های غیرمعمول ، فریاد زدن های بی مورد ، تذکرهای تهدیدآمیز ، بازیکن ستیزی ، تقابل های عامدانه و بیهوده با بازیکنان و مربیان ، حضور احساسی در جریان بازی ها ، سلطه طلبی افراطی ، درگیری های لفظی متعدد با نیمکت تیم ها و … تنها نمونه های دم دستی از رفتارهای برخی داوران شناخته شده فوتبال در سال های اخیر بوده که همگان به عینه این رفتارها را در دیدارهای متعدد و مختلف لیگ طی سال های گذشته دیده اند و داورانی همچون محسن قهرمانی ، علی رضا فغانی و معدود داورانی از این دست متصف به چنین رفتارها و اخلاقیاتی در امر قضاوت خود هستند و البته تبعات و آثار این گونه قضاوت های داوران مذکور را نیز اهالی فوتبال چه در ماجراهای مربوط به قهرمانی و چه در ماجراهای ماه های اخیر علی رضا فغانی به ویژه در دو دیدار بحث برانگیز تراکتورسازی تبریز و نفت تهران در دیدار پایانی فصل گذشته و پرسپولیس و ذوب آهن در هفته گذشته مشاهده و لمس کرده اند.

از موضوع فوتبال که بگذریم ؛ متأسفانه روند داوری ها از یک سو و اخلاق برخی داوران فوتسال کشور طی هفته های گذشته نیز خالی از اشکال و بحث نبوده و باید اذعان کرد که متأسفانه مشکلات و حاشیه های داوری فوتسال کشور طی ۶ هفته گذشته در هیاهوهای مربوط به جنجال های تازه علی رضا فغانی ، علی رغم تذکر و درخواست های مکرر اهالی فوتسال و مدیران برخی باشگاه های فوتسال ، مورد بی توجهی ، غفلت و فراموشی قرار گرفته و به آن پرداخت نشده است، در حالی که وضعیت برخی داوری ها در فوتسال و مهم تر از آن رفتار و سکنات معدود داورانی که اتفاقا همچون همکاران فوتبالی شان از روحیه پرخاشگری و بازیکن ستیزی برخوردارند و از ابزارهایی که قانون در اختیارشان قرار داده بر علیه تیم ها ، بازیکنان ، مربیان و حتی اهالی فوتسال و خبرنگاران به شکل بدی استفاده می کنند و این نوع رفتارها را اگر متولیان ناظر بر امر داوری زنگ خطری قلمداد نکنند ، چه بسا فردا روزی اتفاقات مشابه مسأله فغانی در فوتبال ، گریبانگیر فوتسال نیز شود.

رفتارهای غیر استاندارد و نامتعارف محمود نصیرلو داور دیدار حساس تیم های مس سونگون و گیتی پسند اصفهان در هفته ششم لیگ برتر فوتسال ، فارغ از قضاوت سوأل برانگیز و پر حرف و حدیث این داور در جریان بازی ، در محوطه بیرونی سالن پیروزی اصفهان آن هم در مواجهه با سوالی ساده و البته دوستانه مبنی بر این که  «آیا صحنه خطای مدافع گیتی روی حسین طیبی بازیکن مس در دقایق پایانی بازی را ندیدید یا اعتقادی به خطا نداشتید؟»  و دیالوگ ها و تهدیدها و توهین های این داور فوتسال به فرد سوأل کننده ، که از سوی ناظران و شاهدان حاضر در آن صحنه صورتجلسه شده و محفوظ می باشد ، زنگ خطری جدی برای کمیته داوران فدراسیون فوتبال و البته کمیته فوتسال و مسوول محترم کمیته داوری این کمیته است که اگر با جدیت و حساسیت خاص نسبت به بررسی موضع اقدام نکنند ، چه بسا تبعات بعدی این قبیل رفتارها آن هم از سوی داورانی که آقایان بر الیت بودن و خوب بودنشان اذعان دارند و برای اثبات خوب بودنشان ، آن ها را به طور متوالی و سه بار در ۶ هفته گذشته برای قضاوت دیدارهای یک تیم انتخاب می کنند جبران ناپذیر بوده و باعث مهره سوزی دوباره در جامعه داوری ایران شود.

رفتارها و دیالوگ های توهین آمیز و برخوردهای زننده محمود نصیرلو که در جمع حداقل ۵۰ نفری حاضران در محوطه بیرونی سالن پیروزی اصفهان دیده و شنیده شد ، جای تأسفی بسیار و البته نمره منفی بزرگی برای دپارتمان داوری ، کمیته داوران و فوتسال کشور بود که امید است با جدیت مسوولان امر مورد پی گیری ، موشکافی و مهم تر از آن برخورد قاطع و قانونی قرار گیرد.

در این میان البته نهایت بی انصافی است اگر اشاره ای نیز به تصمیم و اقدام قاطع دپارتمان و کمیته داوران فدراسیون فوتبال در محروم کردن بابک وسیله بر داور دیدار تیم های صبای قم و گسترش فولاد تبریز به دلیل فحاشی و درگیری این داور با تماشاگران نکنیم ، اقدامی که نشان داد ، این دپارتمان اخلاق داوری و منش و سکنات پسندیده را بر اصل داوری ترجیح می دهد و در برخورد با داورانی که حرمت هواداران و مخاطبان فوتبال از یک سو و شأن و جایگاه رفیع داوری از سوی دیگر را نگه نمی دارند مسامحه و کوتاهی ندارد.

سخن آخر این که ؛ ما محمود نصیرلو را به عنوان یکی از داوران خوب فوتسال دوست داریم ؛ از آن می ترسیم که او راه فغانی را طی کند و به فغانی فوتسال تبدیل شود!