یادداشت ویژه: بررسی علل قهرمان نشدن بانوان ایران در آسیا/کادرفنی ضعیف، اختلافات زیاد و تیم پیر و ترسو

به گزارش پایگاه خبری فوتسال، تیم ملی بانوان ایران پایانی خوش در سومین دوره جام ملت های آسیا داشت و توانست با پیروزی مقابل چین میزبان، ضمن قرار گرفتن بر سکوی سومی، سهمیه سوم آسیا برای حضور در جام جهانی را کسب کند. هر چقدر که کسب سهمیه جام جهانی شیرین است اما از دست رفتن قهرمانی تلخ است و به نظر می رسد با توجه به شرایط فوتسال آسیا و همچنین پیشینه تیم بانوان ایران که دو قهرمانی در دو دوره برگزاری این رقابت ها را یدک می کشد کسب سهمیه جام جهانی را نباید دستاوردی بزرگ تلقی کرد و بیش از آنکه از این مهم خوشحال باشیم، باید بابت از دست رفتن قهرمانی آسیا و استیلای فوتسال بانوان ایران بر قاره کهن ناراحت و نگران بود.

پایگاه خبری فوتسال که همواره در رقابت های ملی، اصل واجب و مهم را بر خود حمایت از تیم ملی و فوتسال کشورمان می داند با پایان این رقابت ها و با واکاوی آنچه بر تیم ملی گذشت نکاتی را جهت بهبود مسیر پیش روی تیم ملی فوتسال بانوان و البته کسب نتیجه مطلوب در نخستین دوره جام جهانی مطرح می کند به این امید که چراغ راهی برای آینده فوتسال بانوان باشد. در ادامه علل عدم قهرمانی تیم ملی و همچنین راهکارهایی برای رفع این علت ها مطرح شده است.

۱- خواب ۶ ساله فوتسال بانوان

پس از قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان در سال ۲۰۱۸، تیم ملی نیز به خوابی طولانی مدت رفت. همه گیری کرونا و لغو مسابقات بانوان باعث شد تا همزمان با این رخداد، تیم ملی فوتسال بانوان نیز به فراموشی سپرده شود. در این شرایط می شد با تغییر نسل و تشکیل تیم های پایه ، تیمی جدید را ساخت اما این اتفاق رخ نداد و تنها در زمانی که خبر رسید قرار است این مسابقات مجددا برگزار شود تیم تشکیل شد و آن هم با برگزاری اردوهای مختلف بدون بازی های بزرگ و حضور در تورنمنت فوق سطح پایین کافا. تنها تورنمنت مهم و جدی در ۶ سال اخیر پیش از جام ملت های آسیا، حضور در مسابقات تایلند در اوایل امسال بود که تیم های ژاپن، تایلند و ازبکستان در آن حضور داشتند و ملی پوشان محکی جدی خوردند و اتفاقا پس از این رقابت ها بود که نگرانی برای عدم موفقیت تیم ملی بانوان بیشتر شد. به نظر می رسد در راس امور فدراسیون فوتبال و متولیان فوتسال بانوان قرار دارند که نه برنامه ای برای آماده سازی این تیم داشتند و نه به خوبی تدارک مناسبی را در ماه های اخیر برای تیم ملی برنامه ریزی کردند.

۲- سلیمانی در قواره مربیگری تیم ملی نیست

احتمالا مهمترین تصویری که از فروزان سلیمانی در یادهاست همان است که رای خود به مهدی تاج در انتخابات چهارسال پیش فدراسیون فوتبال را به یکی از پیشکسوتان فوتسال نشان می دهد تا برای آینده از آن بهره برداری کند. خیلی ها می گویند او مزد این رای را با حضور روی نیمکت تیم ملی فوتسال گرفت. سلیمانی بدون کارنامه ای درخشان و در حالی که مخالفان زیادی هم در فدراسیون فوتبال، هم اهالی فوتسال و حتی بازیکنان داشت بر مسند تیم ملی فوتسال بانوان نشست. روند تیم ملی مشخص بود که با فروزان سلیمانی منجر به نتیجه نمی شود. او چه در اداره حواشی و چه در مسئله فنی نمره قبولی نگرفت.

۳- عدم تکمین فدراسیون به خواسته کمیته فنی

در اواسط سال گذشته بود که کمیته فنی فدراسیون فوتبال به ریاست مجید جلالی به تکاپو برای تغییر سرمربی تیم ملی بانوان افتاد. این کمیته که از ضعف های آشکار فنی تیم ملی فوتسال بانوان مطلع شده بود کار را تا جایی پیش برد که جلالی رسما از برکناری فروزان سلیمانی سخن گفت اما تصمیم او توسط تاج وتو شد و حتی اختلافات در این زمینه منجر به کمرنگ شدن حضور جلالی در کمیته فنی شد.

۴- انتخاب گزینه اشتباه برای مشاور فنی

علی صانعی به عنوان یک چهره شناخته شده و با کارنامه حضور روی نیمکت تیم ملی فوتسال آقایان در جام ملت های آسیا و جام جهانی، نقش بسزایی در موفقیت های گذشته تیم بانوان به عنوان مشاور فنی این تیم داشت و حتی این تاثیرگذاری از سوی مربیان خانم وقت تیم ملی نیز غیر قابل انکار است اما در دوره اخیر اتفاقات عجیبی در مورد حضور مشاور فنی مرد رخ داد. سید مهدی ابطحی از مربیان قدیمی فوتسال که ماه ها این تیم را همراهی می کرد ناگهان به دلیل اختلاف با سلیمانی کنار گذاشته شد و رضا کردی بدون کارنامه ای مشخص در رده ملی به کادرفنی اضافه شد و نتوانست به تیم ملی کمک شایانی بکند.

۵- اختلاف بین بازیکنان

شایعاتی از اختلاف در بین بازیکنان به خصوص بزرگترهای تیم به گوش می رسید که موجب چند دستگی شده بود. اختلافاتی که به نظر می رسد کادرفنی چاره ای برای حل آن پیدا نکرد.

۶- ماجرای بازی با ویتنام

اوج اشتباه و افتضاح تیم ملی فوتسال بانوان، نمایش مسخره مقابل ویتنام بود. دیداری که ایران برای دوم شدن در گروه و رسیدن به مسیر آسان و عدم رویارویی یا تایلند و ژاپن در یکچهارم نهایی، تلاشی برای پیروزی در آن نکرد و واکنش های داخلی و خارجی زیادی داشت. دمیدن روح پیروز نشدن و ترس در تیم ملی (مثل بازی با فرانسه در جام جهانی آقایان که با ناکامی همراه شد) باعث شد تیم ملی در مصاف نیمه نهایی مقابل ژاپن با ترس وارد میدان شده و بازنده شود. ماجرای این بازی می تواند درسی برای کلاس های درس مدرسان فوتسال از جمله رضا کردی باشد که خودش منتقد این حرکت توسط شمسایی در جام جهانی بود اما آن را در رقابت هایی سطح پایین تر و مقابل تیمی ضعیف تر اجرا کرد. او باید فریم به فریم این بازی را برای شاگردانش با این عنوان که اگر با ترس بازی کنید محکوم به شکست هستید تدریس کند.

۷- تیم ملی با میانگین سنی بالا

زمانی که بحث تغییر سرمربی تیم ملی مطرح شد برای جبران آن راهکار اضافه کردن چند بازیکن قدیمی به تیم به میان آمد. واقعیت این است که اهالی فوتسال خاطرات خوشی از فرشته کریمی، فرزانه توسلی، نسیمه غلامی، سارا شیربیگی،نسترن مقیمی و … دارند اما نه اینکه به هر قیمت این بازیکنان پا به سن گذاشته بازی کنند و خاطرات خوش گذشته از یاد برود. در این رقابت ها، جز فرزانه توسلی که همچنان ستونی محکم و درون دروازه است سایر بازیکنان با تجربه چندان انتظارات را بر آورده نکردند. زمان بازی کم فرشته کریمی و سارا شیر بیگی که می تواند نشات گرفته از مصدومیت کهنه آنها هم باشد این سوال را به وجود می آورد که چه ضرورتی به حضور آنها بود و بهتر نبود از پشت خط مانده هایی که به عنوان توریست تیم را همراهی کردند استفاده می شد؟ یکبار دیگر نمایش خیره کننده مارال ترکمان را مرور کنیم که با نیروی جوانی چطور فوتسال دوستان ایران را به وجد آورد؟

۸- اختلاف در رده های مدیریتی

به نظر می رسد در رده های مدیریتی تیم ملی فوتسال نیز اختلافاتی وجود داشت. همانقدر که فروزان سلیمانی با سلیقه شخصی یا اختلاف با برخی بازیکنان روی نام چند چهره قلم قرمز کشید تغیر ناگهانی سرپرست تیم ملی فوتسال بانوان و جانشینی غزل سرشار به جای سمیرا بیگدلی نیز در جای خود تامل برانگیز و عجیب است که می تواند نشانی از وجود اختلافات در رده های مدیریتی تیم ملی فوتسال بانوان باشد.

۹- جدی نگرفتن لیگ

لیگ فوتسال هرسال با انصراف تیم های زیادی روبرو بوده و اسف بار اینکه این انصراف اکثرا از سوی تیم های قهرمان و پرستاره رخ می دهد. عدم توجه ویژه به لیگ و اسپانسرها باعث شده تا افت کیفی مسابقات را شاهد باشیم.

و اما چند راهکار:

*با حضور کادرفنی فعلی امید چندانی به نتیجه گیری در جام جهانی نیست. منطقی است که فدراسیون فوتبال ضمن مواخذه مربیان به دلیل عدم نمایش مناسب در مصاف با ویتنام و ژاپن با از دست رفتن قهرمانی، نسبت به تغییر کادرفنی اقدام کند.

*تا زمان چندماهه باقیمانده تا جام جهانی نسبت به تغییر میانگین سنی تیم ملی اقدام شود. هم اکنون تیم ملی نوجوانان تحت هدایت فاطمه شریف تشکیل شده و باید زودتر نیروهای جوان و زبده از این تیم شناسایی وبه تیم اصلی تزریق شوند. 

*برنامه ریزی مناسب برای آماده سازی تیم از قبل از حضور در تورنمنت های مختلف و بازی های دوستانه مناسب بازی تیم های بزرگ تا زمان شروع جام جهانی

*برنامه ریزی برای شروع به موقع و پرقدرت لیگ فوتسال و حمایت از اسپانسرها