فوتبال، فوتسال روی چمن!

پایگاه خبری فوتسال ایران- بابک منتی- استرالیا

فوتسال سریعترین رشته ورزشی در حال توسعه دنیا بشمار می رود. رشته ای که شاید معروفیتش را مدیون فوتبال باشد ولی محبوبیتی خاص و در خور توجه در دنیا بدست آورده است ، امروزه در بسیاری از کشورها نه تنها به فوتسال دیگر همان فوتبال داخل سالن نیست بلکه بعنوان یک رشته مجزا قلمداد می شود.

فوتسال در کشورهای دارای سبک نه تنها کاملا از زیر سایه ی فوتبال خارج شده است بلکه به عنوان رشته ای برای پرورش استعدادها جهت کمک به پیشرفت آکادمیک بازیکنان در مدارس فوتبال استفاده می شود .

اکنون میتوان این ادعا را داشت که فوتسال تاثیر بسزایی در فوتبال مدرن و تاکتیکهای روز آن داشته است و بسیاری از بهترین فوتبالیستهای روز دنیا یا از فوتسال به فوتبال معرفی شده یا از کشورهایی هستند که در فوتسال دارای سبک هستند.

چه بسا در آینده ی نزدیک  کاربرد عبارت «فوتبال داخل سالن» جای خود را به «فوتسال روی چمن» بدهد برای معرفی ورژنهای جدید فوتبال مدرن! براستی برنامه ی فدراسیون فوتبال ایران برای بهره بردن از پتانسیل غنی فوتسالی چیست؟

در فوتسال حرفه ای می توان به راحتی به تفاوت این رشته و فوتبال پی برد، شاید از دید افرادی که با این رشته آشنایی نزدیکی ندارند فوتسال ورژنی از بازی فوتبال باشد! اما حتی اگر قوانین هر دو در خیلی از جهات شباهت داشته باشند ولی خیلی از مسائل اساسی دیگر این دو رشته را کاملا مجزا کرده است.

این تفاوتها تنها به مقیاس زمین، زمان ،توپ ،نوع حرکت ، سرعت ، آمادگی جسملنی و یا مسائل فنی و تاکتیکی خلاصه نمی شود، بلکه از لحاظ روانشناسی، قوه ذهنی و اندیشه هم تفاوت اساسی بین این دو بازی وجود دارد. براستی برنامه های روانشناختی فدراسیون برای کمک به رشته های زیرمجموعه مثل فوتسال چیست؟

اینجاست که به این نتیجه خواهیم رسید که اگر میخواهیم به صورت حرفه ای به این رشته نگاه کنیم و این را باور داشته باشیم که این دو رشته ورزشی کاملا جدا از هم می باشند برای پیشرفت بیشتر باید از ساختار مدیریتی و سازمانی کاملا مجزا بهره برد.
ایران کشوری سرشار از استعداد است. این موضوع را نه تنها خود ما بلکه دنیا باور دارد. قرار گرفتن در سطح اول فوتسال دنیا طی بیست سال گذشته، داشتن سطح فنی بالا، مربیان و مدرسان بین المللی و وجود مدیران با تجربه فوتسالی چه در داخل و چه در سطح بین المللی این انتظار را به وجود آورده است که ایران باید حداقل در جمع چهار تیم برتر دنیا در فوتسال قرار بگیرد.

آری! این خواسته نا بجایی نیست؛ دور از ذهن هم نیست. ایران این پتانسیل را دراست به شرطی که با به وجود آوردن یک چارچوب مدیریتی خاص و مجزا  و اجرای یک ساختار و سبک نوین برای رسیدن با اهدف تلاش کرد. در این حال نباید از پیشرفت کشورهای دیگر غافل شد چه بسا هر گونه غفلت و از دست دادن زمان برابر است با از دست دادن جایگاه کنونی فوتسال ما.

انتهای پیام