شمسایی سرمربی تیم ملی؛ کاپیتان تاسیسات/ تصمیم دشوار برای آقای‌خاص فوتسال!

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران،داستان دوری وحید شمسایی از تیم ملی بالاخره به انتهای خود رسیده تا بار دیگر شاهد حضور این ستاره‌ سال‌های اخیر فوتسال ایران در تیم ملی باشیم اما این‌ بار با کمی تفاوت…

آخرین حضور شمسایی در عرصه‌ ملی به سال ۲۰۱۲(۱۳۹۱) بر‌می‌گردد؛ همان سالی که در امارات تیم‌ملی سوم شد تا جام‌قهرمانی تقدیم چشم‌بادامی‌ها شود ولی وحید عنوان آقای‌گلی آسیا را برای فوتسال‌ایران کسب کرد با این حال او دیگر روی خوش ندید تا پیراهن‌ و بازوبند ملی را از دست بدهد. اگرچه او بارها با انگیزه‌های عجیبی که داشت خود را ثابت کرد ولی نه تنها به تیم ملی دعوت نشد، بلکه هر روز از عرصه ملی دور و دورتر شد.

اما گذر زمان بار دیگر بر همه مسائل اثر خود را گذاشت و حالا زمان بازگشت است.

شمسایی در صورتی که فردا باشگاه‌تاسیسات‌دریایی موافقت خود را رسمی اعلام کند، این بار روی نیمکت تیم ملی خواهد نشست تا در جام‌ملت‌های آسیا تاج‌آسیایی را بعد از به فوتسال‌ملی‌ایران برگرداند؛‌ کاری که با تاسیسات‌دریایی همین ماه گذشته در اصفهان موفق به انجام آن شد.

با اینکه عده‌ای تلاش زیادی کردند تا گزینه‌های خود را روی نیمکت تیم ملی بنشانند ولی به نظر می‌رسد این بار افتخاری اصرار زیادی بر نشستن شمسایی روی نیمکت تیم ملی دارد و به نظر باید کار را تمام شده بدانیم چراکه باشگاه‌تاسیسات هم با نگاه‌ملی به این پروژه نگاه می‌کند و بدون‌شک مخالفتی با حضور همزمان شمسایی روی نیمکت تیم ملی و باشگاه تاسیسات نخواهد داشت.

نکته‌ای که هنوز مبهم است اینکه شمسایی در تیم‌ملی بازی هم خواهد کرد یا نه؛ اعلام اسامی تیم‌ملی از سوی کمیته‌فوتسال و دعوت‌نشدن شمسایی به عنوان بازیکن می‌تواند پایان رسمی دوران ملی بازیکنی باشد که باید او را اسطوره فوتسال ایران بنامیم.

دوران پر افتخار ملی شمسایی بر کسی پوشیده نیست. عناوینی که به گفته خود او در ویترین خانه‌اش و برگ برگ تاریخ فوتسال ایران ثبن و ضبط شده ولی اینکه شمسایی از بازی با لباس و بازوبند تیم ملی دست بکشد؛ کمی دور از ذهن می‌آید چراکه اشتها و عطش سیری‌ناپذیر او هنوز فروکش نکرده و همانگونه که در جام‌باشگاه‌های آسیا عنوان بهترین گلزن و بهترین بازیکن را یک تنه از آن خود کرد، هنوز انگیزه دارد با لباس ملی هم فتوحات دیگری هم داشته باشد.

قهرمانی با تیم ملی در ۸ دوره جام‌ملت‌ها و ۲ عنوان سومی سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۲ او را در تاریخ فوتسال ایران به بازیکنی جاویدان بدل کرده چشم پوشیدن از کسب دوباره جام در لباس ملی برای او سخت خواهد بود.

آیا او فقط به نشستن روی نیمکت تیم ملی و هدایت شاگردانش قناعت می‌کند؟ این سوال برای کسانی که از او شناخت کافی دارند سخت و آسان است…