دربی مشهد؛ نمایش متوسط های لیگ مثل فوتبال دهه ۶۰ محلات

چهل دقیقه جدال دو تیم شاید به اندازه انگشتان دو دست هم موقعیت نداشت و مثل فوتبال دهه ۶۰ محلات، بازی بیشتر در میانه زمین جریان داشت تا به این ترتیب وقت کسانی که برای دیدن این بازی وقت گذاشته بودند، به معنای واقعی کلمه تلف شود. عوض شدن مالکیت توپ در بیشتر دقایق این مسابقه مثلا مهم و حساس! یا به دلیل اشتباهات فردی بود یا خارج شدن توپ از خطوط طولی و عرضی زمین، وگرنه هیچ کدام از دو تیم چه در زمان توپ داشتن و چه در زمان نداشتن آن برنامه و تاکتیکی نداشتند.

حتی از خلاقیت‌های فردی هم خبری نبود و به غیر از یکی دو بازیکن که نمایشی معمولی داشتند، بقیه آن چنان ضعیف بازی می‌کردند که اگر کسی نمی‌دانست، باورش نمی‌شد این بازی در چارچوب لیگ برتر برگزار می‌شود. در روز تقابل بد‌ها و بدتر‌ها درنهایت این فرش آرا بود که از دو اشتباه فردی بزرگ بازیکنان چیپس استفاده کرد و با اینکه یک گل در ثانیه‌های پایانی بازی خورد، مثل بازی رفت برنده شد تا در هردو شهرآورد این فصل مشهدی‌ها پیروز شود. این شاید مهم‌ترین دستاورد فرش آرا در فصلی باشد که به هفته‌های پایانی اش رسیده؛ فصلی که بازهم با یک رتبه متوسط برای این تیم به آخر خواهد رسید.

نوک حملات به سمت پیکان

محمد پیکان از بهترین بازیکنان چیپس کامل در این فصل است که حضوری تأثیرگذار در این تیم دارد. او که زمان زیادی در ترکیب چیپس بازی می‌کند و اصطلاحا تایم بالایی دارد، در مسابقه دیروز مثل بیشتر بازیکنان از فرم ایدئالش دور بود و با دو اشتباه عجیب برخلاف همیشه این بار در باخت تیمش تأثیرگذار بود، نه پیروزی آن! دو خطای کشیدن پیراهن که او یک بار در نیمه اول و بار دیگر در نیمه دوم انجام داد دو ضربه جدی بر پیکره این تیم وارد کرد.

اشتباه او در بار اول یک پنالتی نقطه دوم به فرش آرا داد که به گل دوم این تیم هم تبدیل شد و اشتباه دومش باعث اخراج خودش شد، آن هم درحالی که چیپس برای جبران دو گل خورده اش سراپا حمله شده بود. اگر چه یک دقیقه بعد از اخراج محمد پیکان در اواسط نیمه دوم، علی نیک نام دروازه بان فرش آرا، هم اخراج شد تا هر دو تیم دو مهره کلیدی شان را از دست بدهند، اما نبود پیکان ضربه بیشتری به چیپس زد. در روزی که تقریبا هیچ کس خوب نبود، بودن او هرچند که روی فرم نبود، شاید می‌توانست به نباختن تیم چیپس کمک کند.

از پاورپلی خبری نبود

از ویژگی‌های تیم چیپس کامل در این فصل استفاده متعدد از بازی پاورپلی است. تاکتیکی که همه می‌دانند ایده منصور مولایی، دستیار اول حسین چنگی در این تیم است که این نوع بازی را خیلی دوست دارد. چیپسی‌ها در طول فصلی که به هفته‌های پایانی آن نزدیک می‌شویم، بار‌ها از این حربه استفاده کرده اند و با اینکه بیشتر از به کاربردن آن ضرر کرده اند تا سود، آن قدر به انجامش اصرار دارند که در ایران به این کار شهره شده اند. با این همه، نکته عجیب بازی دیروز این بود که چیپسی‌ها با وجود عقب افتادن از حریفشان به غیر از چند ثانیه در نیمه اول، در نیمه دوم فقط و فقط ۱۹ ثانیه به پایان بازی پاورپلی کردند که معلوم بود برای به نتیجه رسیدن زمان بسیار کمی بود.

نکته عجیب‌تر اینکه حتی زمانی که هردو تیم به دلیل اخراج یک بازیکن چهارنفره شده بودند هم کادرفنی چیپس یا به فکرشان نرسید یا نخواستند که قفل بازی را با بیرون کشیدن دروازه بان تیمشان و برتری عددی در زمان تصاحب توپ بشکنند. این ایراد البته شامل کادرفنی تیم فرش آرا هم بود، که ظاهرا آن‌ها هم اعتقاد داشتند یا شاید هم دارند که بازی پاورپلی فقط برای زمانی است که پنج بازیکن در زمین باشند!

۳ هفته خنثی بازهم در انتظار مشهدی‌ها

از لیگ برتر امسال فقط سه هفته دیگر باقی مانده و آن طور که کمیته فوتسال فدراسیون فوتبال اعلام کرده، این مسابقات ۲۰ اسفند به پایان خواهد رسید. فرش آرا در بهترین حالت ممکن که همه بازی‌ها را ببرد و نتایج همه رقبایش به سود این تیم باشد، ششم خواهد شد و در بدترین وضع از یازدهم پایین‌تر نمی‌رود. چیپس هم در بهترین حالت که باید شبیه معجزه باشد، می‌تواند ششم شود و در بدترین حالت که آن هم دست کمی از معجزه ندارد، سقوط می‌کند. با این وصف، فصل لیگ برتر به احتمال زیاد برای هردو نماینده خراسان رضوی با جایگاهی متوسط و متوسط روبه پایین طی خواهد شد؛ این یعنی همان همیشگی. همانی که با حضور یازده ساله فرش آرا در لیگ برتر بوده و فعلا با حضور دیگر تیم‌های مشهدی هم چندان تغییری نکرده است.

منبع:شهرآرا