نکاتی از دیدار تیم‌های ملی ایران و ازبکستان به قلم علی امینی

به گزارش پایگاه خبری فوتسال، در یادداشت علی امینی آمده است: همانطور که پیش‌بینی می‌شد تقابل ایران ازبکستان نخستین محک جدی برای تیم‌ملی کشورمان بود چراکه با احترام زیاد تیم‌های دیگر این جام با فاصله بسیار زیادی از همه جهات پایین‌تر از ما هستند. اگر خلاقیت بازیکنان ایرانی را کنار بگذاریم و صرفا تیم‌ها را از حیث تاکتیک مورد بررسی و مقایسه قرار دهیم به شرط درس گرفتن از غفلت‌ها و‌ضعف‌ها، عاقل که باشیم می‌توانیم بعد از این بازی به فوتسال خودمان کمک‌های زیادی کنیم. 

مشهود بود که تیم‌ملی ایران از ابتدای جام ملت‌ها دچار مشکلات عدیده‌ای  در دفاع تیمی و حتی برنامه‌های هجومی است. ما تا اینجا در تاکتیک‌های حمله‌ای هیچ پلن دومی نداشتیم به شکلی که از ابتدای جام تاکنون دست ما برای رقبا رو شده است اما تیمی در آسیا توان مقابله با بازیکنان ما را ندارد چون ابزاری که تیم‌ملی ایران دارد، ونانسیو لوپز در ازبکستانی که اینگونه ما را به چالش فرو برد، ندارد. 

بازیکنان ازبکستان همان بازیکنان تورنمت کافا هستند، فقط با یک تغییر، آنهم سرمربی و ونانسیو لوپز به خوبی نشان داد، علیرغم بازیکنان غیرقابل مقایسه با ایران می‌تواند با استراتژی مناسب و هوش بالا، یک تیم بسیار عالی، متمرکز و با برنامه را وارد زمین مسابقه کنند. 

از آن سو تیم‌ملی ایران علیرغم داشتن بازیکنان بسیار باکیفیت  که سطحشان از آسیا بالاتر است، نتوانست بازی را به گونه‌ای جلو ببرد که بینندگان تلویزیونی را قانع کند که با شناخت کامل نسبت به ازبکستان و استراتژی مناسب پا به این میدان گذاشته است. 

فراموش نکنید ۲ گل از ۳ گل زده ما به ازبکستان  را ازبک‌ها به اشتباه وارد دروازه خودشان کردند و از سویی گل‌هایی که دریافت کردیم و موقعیت‌هایی که بروی دروازه ما ایجاد شد نیز حاصل شناخت لوپز از اشکالات دفاعی ما بود. 

ازبکستان در این دیدار از دفاع کامبیوس و دفاع میکس (منطقه‌ای و من تو من) استفاده کرد، ازبک‌ها به خوبی می‌دانستند که نبرد یک در برابر یک را نباید ببازند، چون مهمترین برنامه تیم‌ملی ما در این روزها همین است یا بازی با احمدعباسی (راس) یا خط را خالی کنند، سالار برود یا مسلم برود. 

یکی دیگر از ضعف‌های ما در این تورنمت این بود که در حفظ گل‌زده ضعیف بودیم که در بازی با بحرین همین مشکل را داشتیم که امشب نیز در برابر ازبکستان که ۲مرتبه نتوانستیم گل برتری را حفظ کنیم. 

در استفاده از دروازه‌بان‌ها برای پاورپلی لحظه‌ای چه در حفظ توپ و ایجاد برتری عددی برای جلوگیری از خلاقیت‌های بازیکنان حریف (برنامه‌ای که ونانسیو لوپز برای همین هدف استفاده نمود)، چه در گلزنی و… ما از ویتنام هم شاید عقب‌تر باشیم در حالی که سال‌هاست تیم‌های مختلف دنیا این استراتژی را در پیش گرفته‌اند ما هیچ برنامه‌ای برای این موضوع نداریم و باید به فکر حل آن باشیم. 

ما فراتر از آسیا هستیم و بواسطه داشتن بازیکنانی مستعد و خلاق نباید مشکلی در آسیا داشته باشیم، اینکه با ازبکستان به ضربات پنالتی می‌رویم نشان دهنده درجا زدن ماست، این حرف‌ها نباید کسی را ناراحت کند، برای پیشرفت بیشتر و شناسایی اشکال‌ها باید از مشاوره مربیان با تجربه و کارکشته داخلی و خارجی بهره ببریم، با تیم های رنکینگ اول تا پنجم دنیا بازی دوستانه کنیم و در بازی با آنها مشکلات را بیشتر بفهمیم و راهکار برای رفع مشکلات پیدا کنیم، وقتی در بازی‌های دوستانه به برزیل و ‌روسیه باختیم و اشکالات را برطرف نکردیم، باید به مراکش هم می‌باختیم و عملکرد ضعیفی را درست قبل از اعزام به تایلند نشان می‌دادیم. 

مشکل ما آسیا نیست، مشکل جام‌جهانی‌ است، ما باید عملکردمان به گونه‌ای باشد که تیم‌مان را برای جام‌جهانی آماده کنیم، چرا که از حیث سرمایه انسانی بازیکنانی داریم که باید با آنها به فینال جام‌جهانی رسید، اما عملکرد در جام ملت‌ها تا‌کنون موید چنین مسئله‌ای نبوده و خاطرمان را جمع نکرده است. 

با احترام به عملکرد خوب مسعود محمدی روی ضربات پنالتی معتقدم کادر تیم‌ملی نباید اینگونه به شادی می‌پرداخت، اتفاقا اعضا محترم کادرفنی باید بلافاصله پس از سوت پایان بازی به این موضوع فکر می‌کردند که چرا کارمان در برابر ازبکستان به اینجا کشیده است و با این رویه در برابر پرتغال ، اسپانیا ، آرژانتین چه باید کرد. 

به امید استفاده تیم‌ملی فوتسال ایران از نقدها و استفاده در جهت عملکرد قدرتمندانه در چالش‌های پیش‌رو.