۹ سکانس از بازی دیروز ایران و تایلند

۱- ثانیه‌های ابتدایی مسابقه. یک کار تمرین شده روی اوت. مهدی کریمی با کف پا توپ را به جلو هل می‌دهد و در ادامه شوتی می‌زند که گلر تایلند از مهار آن عاجر است. یک استارت فوق‌العاده. هم کریمی برای دومین بار در جام ملت‌ها به تایلند گل می‌زند و هم تعداد گل‌های خود را در این جام به عدد ۵ می‌رساند. 

۲- دقیقه ۷ مسابقه. سعید احمد‌عباسی می‌خواهد گلی زیبا بزند. مسلم اولاد‌قباد، بازیکن تکنیکی تیم‌ملی یک پاس زیبا به او می‌دهد و در این لحظه شاهد یک گل کامپیوتری هستیم. احمد دروازه تایلند میزبان را رباح ماجری باز می‌کند تا با دو گل جلو بیفتیم. عباسی با این گل ۸ گله شده و آقای گل جام می‌شود. 

۳- یک لحظه غفلت کار دست تیم‌ملی می‌دهد. سورن ویچیان در مصافی تک به تک دروازه باقر محمدی را باز می‌کند تا تایلند یکی از گل‌های خورده را پاسخ دهد. 

۴- یک کرنر کاملا تاکتیکی. توپ را برای علی‌اصغر حسن‌زاده، کاپیتان تیم‌ملی می‌فرستند و کاپیتان بدون کوچکترین اشتباهی با بغل پا دروازه تایلند را باز می‌کند. 

۵- کار اینجا تمام می‌شود. تایلند که برای باز کردن دروازه ایران گلر خود را جلو می‌کشد و «پاورپلی» بازی می‌کند، دروازه‌اش خالی است. توپ به گلر ما می‌رسد و او هم با یک ضربه دقیق از همان محوطه جریمه خودی، دروازه تایلند را باز می‌کند. ۴ بر یک و کار تمام … . ایران برای سیزدهمین بار قهرمان آسیا می‌شود. ژاپن، فاتح فینال دوره قبل حالا از خانه تماشاگر این مسابقه است. ملی‌پوشان دوباره جام را به خانه بازمی‌گردانند تا ثابت کنند جام قهرمانی فوتسال آسیا متعلق به ایران است، به کشوری که قدرتی جهانی به حساب می‌آید و به تیمی که با اتحاد و یکدلی آسیا را فتح می‌کند. 

۶- وحید شمسایی می‌گوید این جام را به مردم ایران و پدرش تقدیم می‌کند. حسن‌زاده کاپیتان تیم می‌گوید: رمز پیروزی ما اتحاد بود. این قهرمانی وصف‌نشدنی است. خدا را شکر شرمنده مردم نشدیم. حالا تنها دقایقی از فینال گذشته و تصاویر تلویزیونی مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال و کیومرث هاشمی وزیر ورزش راروی سِن قهرمانی نشان می‌دهد. بازیکن تایلندی جایزه بازی جوانمردانه فیرپلی را می‌‍برد. عنوان بهترین گلر به محمدی سنگربان ایران می‌رسد. آقای گل جام خود را می‌گیرد و در مسیر بازگشت است که دوباره نامش را می‌خوانند. احمد عباسی عنوان برترین بازیکن جام را هم مال خود می‌کند. اینجاست که اشک می‌ریزد؛ حسی ویژه. بازیکنی که واقعا شایسته‌ این عنوان بود و هست. بازیکنی در حد کلاس جهانی. بعد نوبت به تیم‌ها می‌رسد. ازبکستان تیم سوم، تایلند تیم دوم و بعد نوبت به قهرمان‌های ایرانی می‌رسد. بچه‌ها با هم شوخی می‌کنند. مدال‌های‌شان را می‌بوسند و جام قهرمانی را با افتخار به بالا می‌برند. 

۷- کولاک بچه‌های فوتسال و خوشحالی ملی. صدای این شادی به گوش ابراهیم رئیسی هم می‌رسد تا در پیامی بگوید این درخشش نشانه‌ای دیگر بر شایستگی‌های جوانان پویای این مرز و بوم است. وی پیروزی مقتدرانه و غرورانگیز تیم‌ملی و اهتزاز پرچم پرافتخار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را که موجب سرافرازی و شادمانی همه ایرانیان ورزش‌‏دوست شد، تبریک گفت.

۸- احمد عباسی حیرتزده از یک تورنمنت فراموش‌نشدنی، خدا را شکر می‌کند: « عناوینی که گرفتم قطعا با کمک تمام بچه‌های تیم میسر شد. این جایزه را به کل تیم تقدیم می‌کنم.» یکی دیگر از زیبایی‌های جام. بازیکنی که بهترین شده، این عنوان را مال خود نمی‌داند و حرف از تیم می‌زند. یک اتحاد مثال‌زدنی که بی‌هیچ شک و تردیدی نقشی کلیدی در این قهرمانی داشت. تیم‌ملی فوتسال زیر فشار زیادی بود. همه قهرمانی می‌خواستند. حسین طیبی کاپیتان تیم‌ملی لحظه آخر آسیب دید. می‌گفتند که جای خالی‌اش احساس می‌شود ولی دیگر بازیکنان جای خالی‌اش را پر کردند و جام به خانه برگشت. 

۹- جشن قهرمانی. بازیکنان به نوبت روی سن می‌روند. آخرین نفر حسن‌زاده کاپیتان تیم‌ملی است. مهدی تاج و کیومرث هاشمی جام را به حسن‌زاده می‌دهند. او هم جام را بالا می‌برد و ورزشگاه منفجر می‌شود. یک جشن زیبا. ملی‌پوشان آنقدر شاد هستند که سر از پا نمی‌شناسند. هر کدام جام را می‌گیرند و بالای سرمی‌برند. وحید شمسایی هم خوشحال است. نفس راحتی کشیده. او کم فشار و استرس تحمل نکرد. پا به پای بازیکنان جنگید.