فالکائو: حرکت ایرانی ها مایه افتخار من است؛ محبت آنها را هرگز فراموش نمی کنم

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، پس از دیدار تیم های فوتسال ایران و برزیل به با برتری ۷ بر ۶ تیم کشورمان پایان یافت، فالکائو اعجوبه دنیای فوتسال با دوران حرفه ای این رشته ورزشی وداع کرد.

پس از پایان دیدار تیم های فوتسال ایران و برزیل، که با شکست پرافتخارترین تیم تاریخ فوتسال جهان خاتمه یافت، کاپیتان این تیم در سن ۳۹ سالگی از دنیای فوتسال خداحافظی کرد. آلساندرو روزا ویرا، ملقب به فالکائو، به دوران ۲۵ ساله بازی های خود خاتمه داد و اعلام بازنشستگی کرد. از جمله افتخارات فالکائو می توان به تصاحب کفش طلای بهترین گلزن بازی های جام جهانی ۲۰۰۴، توپ طلای بهترین بازیکن بازی های جام جهانی در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، و همچنین قهرمانی جام جهانی فوتسال همراه تیم برزیل در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ اشاره کرد.
در لحظه خداحافظی فالکائو، بازیکنان تیم ایران صحنه ای ماندگار را رقم زدند که ارزش پیروزی آنها را دوچندان کرد و تحسین حاضران در سالن و همه رسانه های خبری را برانگیخت. بازیکنان ایران ضمن تقدیر و تشکر از اعجوبه برزیلی، او را روی دستان خود بلند کردند و با این حرکت از دو دهه حضور و خدمات ارزشمند فالکائو در ورزش فوتسال تشکر و قدردانی کردند. این حرکت ارزشمند بازیکنان ایران بازتاب گسترده ای در رسانه های ورزشی و خبری سراسر جهان داشت و همه به نیکی از رفتار و منش اعضای تیم فوتسال ایران یاد کردند.

فالکائو که با ۶۹۷ بازی و زدن ۹۳۲ گل کارنامه بسیار درخشانی از خود به جای گذاشت، در گفتگو با وب سایت رسمی فیفا به بیان احساساتش پرداخت و حرف هایش را اینگونه آغاز کرد:

بسیار خوشحالم که در آخرین بازی دوران ورزشی ام هت تریک کردم اما متأسفانه گل هایم از بین رفت. سه گلی که زدم عملاً هیچ ارزشی ندارند زیرا بازی را واگذار کردیم؛ این سه گل فقط برای بهبود رکوردم به درد می خورد. اگر در این تورنمنت می توانستم همه چیز را به نفع خودمان تغییر دهم و برزیل را به مقام قهرمانی جهان برسانم، در آن صورت بازیکن بزرگ و برجسته ای بودم.
فالکائو که با ۳۴ بازی و ۴۸ گل زده، رکورد تعداد بازی و گلزنی در جام های جهانی فوتسال را در اختیار دارد، صحبت هایش را اینگونه ادامه داد:

دوست داشتم با کسب عنوان قهرمانی جام جهانی از ورزش خداحافظی کنم، اما باز هم به همین عملکرد و نتایجی که به دست آورده ام، افتخار می کنم زیرا در حالی از دنیای حرفه ای فوتسال خداحافظی می کنم که همه مردم و کارشناسان و اهالی این رشته ورزشی از من به عنوان یک بازیکن مهم در تاریخ فوتسال یاد می کنند.

در این لحظه چشمانش پر از اشک شد و به سختی حرف می زد؛ اما با همان بغضی که داشت، آخرین حرف هایش را هم بر زبان آورد:

دو بار قهرمان جام جهانی شدم، اما بزرگترین افتخار من محبت و حمایت هواداران است. وقتی بازیکنان تیم حریف (ایران) به جای آنکه مشغول شادی برای برد تاریخی شان باشند، نزد من می آیند و از من تشکر می کنند، مرا روی دست هایشان گرفته و بالا و پائین می اندازند تا این لحظات را با من شریک باشند، به خودم می بالم و بسیار افتخار می کنم. این همان چیزی است که برایم اهمیت دارد و مایه مباهات من است. رفتار جوانمردانه بازیکنان ایران را هرگز از یاد نخواهم برد.
فالکائو در طی دوران حضورش در تیم فوتسال برزیل ۳۸۱ گل به ثمر رساند و جدی ترین رقیب وحید شمسایی برای کسب عنوان برترین گلزن تیم های ملی فوتسال به حساب می آمد؛ اما با خداحافظی این اعجوبه تکرار نشدنی، عنوان بهترین گلزن تیم های ملی فوتسال همچنان در اختیار وحید شمسایی بازیکن سابق تیم ملی ایران خواهد بود.