تحلیلی فنی سه دیدار آنگولا–ژاپن، ویتنام–برزیل و اسپانیا-پاراگوئه

به گزارش گروه بین‌الملل پایگاه خبری فوتسال ایران، هکتور سئوتو مربی اسپانیایی سابق تیم ملی ویتنام در یادداشتی برای Fut5al به تحلیل فنی سه دیدار جالب توجه از دور گروهی جام‌جهانی لیتوانی پرداخت که در ادامه می‌خوانید:

*آنگولا–ژاپن

در مورد ژاپن می توان نظم فوق العاده و شدت بالای دفاعیش را برجسته کرد. دفاعی انفرادی با واگذاری که باعث می‌شود بسیاری از بازپسگیری‌های توپ این تیم نزدیک دروازه حریف باشد که برخی منجر به گل شدند. این اتفاق در مقابل آنگولایی افتاد که در یک بازی پرریسک روی بازی‌سازی از دروازه‌اش اصرار فراوان داشت. به‌علاوه، ژاپن این پیروزی‌اش را مدیون تاکتیک‌های ایستگاهی فوق العاده‌اش هست که اوت و کرنرهای بی‌نظیرش که خصیصه تیم‌های برونو گارسیای اسپانیایی می‌باشد. البته ژاپن مرتکب اشتباهاتی انفرادی تأثیرگذاری در نیمه دوم شد که البته در بازی اول می‌تواند در بازی اول می‌تواند امری طبیعی باشد.

*ویتنام – برزیل

به عقیده من ویتنام با ترس بسیار زیادی از برزیل پا به میدان گذاشت و فقط به دنبال فرار از شکست بود. از نظر دفاعی سازمان‌دهی خوبی داشت ولی دفاعی به نسبت “منفعلانه” که در فاصله‌ی ۱۵ متری نقطه شروع طراحی حمله برزیل قرار گرفته بود و به حریفش امکان بازیسازی آسان را می‌داد. به‌علاوه، به نظرم در بحث حمله بیشتر در عرض زمین ‌بازی می‌کردند و بازی و پاس‌های عمقی در دستور کارشان نبود به‌طوری‌که ارتباط خوبی با بازیکن راس برقرار نمی‌شد و بیشتر خود pivot مجبور بود برای دریافت پاس به نیمه زمین بیاید. در بحث ضربات شروع مجدد به نسبت خوب بودند که این به دلیل تمرینات چندساله از زمان برونو گارسیا، سرمربی سابق تیم ملی ویتنام و مربی فعلی ژاپن می‌باشد. ذهنیت استفاده از پاور پلی برایم بسیار عجیب بود چرا که تفکر غالب حفظ توپ بود تا افزایش قوای حمله (این نکته اعتراض تماشاچیان حاضر در سالن را واداشت).

*اسپانیا – پاراگوئه

اسپانیا در این بازی از ترکیب سیستم‌های ۳-۱ و ۴-۰ در حمله استفاده کرد. سولانو و رائول گومز نقش به سزایی در پست راس در سیستم ۳-۱ داشتند (که البته هر دو موفق به گل‌زنی شدند)، هر دو بازیکن تلاش می‌کردند تا با حرکاتشان در سمت مخالف توپ هم‌تیمی‌هایشان را در بازی‌سازی حمله حمایت کنند. به‌علاوه، شوت‌های خوبی زدند و پاس‌های ارزشمندی دادند. هنگام استفاده از سیستم ۴-۰ آن‌ها به‌خوبی موفق به شکست خط دفاعی پاراگوئه شدند، به‌عنوان‌مثال گل آخر اسپانیا نمونه موفقی تاکتیک‌های تهاجمی مناسب مقابل دفاع انفرادی با واگذاری تیم پاراگوئه بود.

از طرف دیگر، پاراگوئه در فاز حمله از سیستم ۴-۰ استفاده کرد که اساسش روی حرکات چولو سالاس پایه‌ریزی شده بود. به هر سو در تقابل با این شیوه اسپانیا فوق العاده دفاع کرد. دفاع کامبیوس بسیار کم‌اشتباه و با شدت بالا و ایجاد تعادل و سازمان‌دهی مجدد در دفاع در صورت بروز هرگونه اشتباه توسط مدافعان اسپانیایی. تنها فرصت پاراگوئه روی چند ضد حمله شکل گرفت.

در مورد ضربات شروع مجدد، اسپانیا شوت‌های خوبی در ضربات ایستگاهی مستقیم و کرنر به دست آورد که نمونه‌اش گل دوم این تیم بود که توسط آدولفو به ثمر رسید.

هکتور سئوتو

مترجم: فرحان غضبان