فروزان سلیمانی در آزمون باشگاهی؛ جایگاه گذشته، سوالات امروز!

به گزارش پایگاه خبری فوتسال، فروزان سلیمانی، سرمربی سابق تیم ملی فوتسال بانوان ایران، یکی از چهره‌های شناخته شده در این رشته است که سابقه‌ای نسبتا خوب در سطح ملی دارد. اما عملکرد او در تیم باشگاهی ملی حفاری در لیگ برتر فوتسال بانوان در فصل جاری، فاصله قابل توجهی با موفقیت‌های گذشته‌اش نشان می‌دهد. تیم ملی حفاری پس از چهار بازی از آغاز فصل، بدون کسب حتی یک امتیاز در قعر جدول ۱۲ تیمی لیگ قرار گرفته است، وضعیتی که بیانگر ناکامی و ضعف عملکردی تیم تحت هدایت سلیمانی است.

ناکامی‌های مکرر ملی حفاری در حالی اتفاق می‌افتد که انتظار می‌رفت حضور یک مربی با تجربه و سابقه قوی در تیم ملی، به ارتقای کیفیت فنی و تاکتیکی تیم باشگاهی نیز کمک کند. اما آنچه در عمل مشاهده می‌شود، عدم تناسب میان سابقه و عملکرد واقعی است. این مسئله سوالات جدی درباره کیفیت مربیگری فروزان سلیمانی و شیوه مدیریت او در سطح باشگاهی ایجاد می‌کند.

برخی تحلیل‌گران و کارشناسان معتقدند که حضور طولانی مدت سلیمانی در تیم ملی فوتسال بانوان شاید بیشتر ناشی از روابط و تعاملات داخلی در بدنه فدراسیون و نهادهای مرتبط بوده تا معیارهای فنی و عملکردی. به عبارت دیگر، این نگرانی وجود دارد که مسائل غیر فنی، همچون روابط و نفوذهای شخصی، نقش پررنگ‌تری در حفظ جایگاه او نسبت به شایسته‌سالاری و کارنامه حرفه‌ای بازی کرده باشد.

این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که فوتبال و فوتسال بانوان ایران نیازمند مدیریت‌های شفاف، مبتنی بر شایسته‌سالاری و توجه ویژه به کیفیت فنی و تخصصی است. استمرار چنین شرایطی نه تنها به ضرر تیم ملی و باشگاه‌ها خواهد بود، بلکه می‌تواند مسیر پیشرفت ورزش بانوان را نیز تحت تأثیر منفی قرار دهد. در حالی که جوانان مستعد و بازیکنان با انگیزه به دنبال فرصت‌های برابر و مربیان حرفه‌ای هستند، ناکارآمدی در انتخاب‌ها و مدیریت‌ها می‌تواند انگیزه و روحیه آنها را کاهش دهد.

تجربه فروزان سلیمانی در تیم ملی فوتسال بانوان بی‌شک ارزشمند است، اما انتظار می‌رود او بتواند این تجربه را به صورت اثربخش در سطح باشگاهی نیز به کار گیرد و از طریق ارتقای عملکرد ملی حفاری، ثابت کند که جایگاهش نتیجه شایستگی‌های فنی و مدیریتی است و نه روابط پشت پرده.