یادداشت مخاطب در مورد تیم ملی/خوش بود گر محک تجربه آید به میان

به گزارش پایگاه خبری فوتسال ایران، یکی از مخاطبان پایگاه خبری فوتسال ایران در مورد تیم ملی یادداشتی برای ما نوشته که از نظرتان می گذرد:

وقتی ایران گل سوم را دریافت کرد، گزارشگر فیفا گفت ایرانی ها خواب بودند. درست هم می گفت: یک لحظه غفلت به بهای ترک جام برای ما تمام شد و طعم تلخی که تا مدت ها با ما خواهد بود و تنها یک شیرینی دلچسب، آن را از بین خواهد برد. البته قبل از ما روسیه و اسپانیا هم به همین سرنوشت دچار شدند: روسیه ای که قدر فرصت هایش را ندانست و اسپانیایی که بازی برده را در عین ناباوری؛ شاید هم غرور بیجا، واگذار کرد.

به هرحال هر چه بود گذشت و دیگر وقت غصه گذشته خوردن و بر قبر بی میت گریستن نیست. باید دید چه تجربه هایی بدست آورده ایم و چگونه می توانیم از آنها استفاده کنیم. واکاوی این بازی و بازی های دیگر تیم فوتسال چند مسئله را نشان می دهد. اول اینکه شادی بیش از حد قزاق ها بعد از گل دومشان نشان می داد که قزاق ها حتی به تساوی هم فکر نمی کردند و فقط می خواستند جام را جنگجویانه ترک کنند اما نمی دانستند همین شجاعت برگ برنده آنها خواهد شد.

دوم اینکه ما به تیم دوم برزیل باختیم نه به قزاقستان آنهم در حالیکه چند مهره کلیدی را در اختیار نداشتیم. ما عادت نداریم از طناب بقیه بالا برویم. و اما اصل مطلب: “ما در نیمه مربیان بازی برده را واگذار کردیم!” و این خیلی مهم است چرا که یک فلش بک نشان می دهد که ما در همه مسابقات در نیمه مربیان ضعیف ظاهر شدیم. شاید بتوان گفت که ما با همین بازیکنان هم می توانستیم این بازی را ببریم اگر کادر فنی ما تیم را در نیمه دوم بهتر سازماندهی می کرد. آوردن یک بازیکن مصدوم هر چند لژیونر با تیم که حتی ۱ دقیقه هم بازی نکرد، تنبیه انضباطی بازیکن وقتی بازیکن مصدوم داریم، استفاده از تاکتیک دفاع در نیمه خودی وقتی می توانستیم در نیمه حریف دفاع کنیم و برنامه نداشتن برای گرفتن خطا وقتی تیم مقابل ۵ خطایی شده بود، از جمله مواردی هستند که ضعف تاکتیکی تیم فوتسال ایران را نشان می دهد.

اگر کمی عقب تر برگردیم، قبل از شروع جام جهانی هم شکست سنگین فوتسال ایران از روسیه که سنگین ترین شکست فوتسال ایران طی ۱۵ سال گذشته به حساب می آمد، زنگ خطر را به صدا درآورده بود ولی کسی به آن توجه نکرد. همزمان توجیهات کادر فنی، قابل قبول نبود ولی هیچکس نخواست ضعف کادر فنی را بپذیرد و فقط انکار کردیم. در نتیجه می توان گفت که بهترین درس این شکست تلخ برای کادر فنی این است و آن اینکه وقت رفتن است. ماندن این کادر به ویژه این سرمربی دیگر توجیه ندارد. از تجربه یوآخیم لو درس بگیریم. او در حالیکه می توانست پس از قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۴، خداحافظی باشکوهی بکند و خود را در ویترین افتخارات آلمان بگذارد، بی دلیل ماند و نتیجه این اصرار بیجا، شکست های تحقیرآمیزی بود که مقابل کره جنوبی و اسپانیا دریافت کرد. ما در آینده رقابت های فوتسال آسیا را در پیش داریم که برای ما تقریبا بازی های راحتی هستند و اگر از الان یک سرمربی در حد کلاس اول فوتسال دنیا بیاوریم، می توانیم با جام آسیا خود را محک بزنیم و در جام جهانی بعدی نتیجه بگیریم.

سجّاد وجدانیان (ساکن کشور فنلاند، شهر اسپو)