هدف اول تایلند کسب جواز جام‌جهانی است/ اسپانیا دیگر ابرقدرت جهان نیست/ مراکش غول جدید فوتسال جهان است

به گزارش پایگاه خبری فوتسال، در حالیکه تایلند با پاتو سرمربی باتجربه اینترمویستار به توافق رسیده بود، ذات‌الریه این مربی را در ICU بستری کرد تا در نهایت مسئولان‌ این کشور تصمیم بگیرند تا برای جام ملت‌های آسیا از سرمربی موقت استفاده کند.

به این ترتیب میگل رودریگو دیگر مربی مشهور اسپانیایی با توافق کوتاه به مدت سه ماه سکان هدایت تایلند را قبول کرد تا طی این مدت پاتو بتواند سلامتی خود را بدست آورده و به مسئولیت خود در سرمربیگری تایلند بازگردد.

اما میگل رودریگو سرمربی تیم‌ملی تایلند در جام ملت‌های آسیا این روزها درگیر آماده‌سازی تیمش با بازی‌های تدارکاتی متعدد است. گفتگوی اختصاصی این مربی اسپانیایی با خبرنگار Fut5al را در ادامه ملاحظه می‌کنید:

حس‌تان از بازگشت و مربیگری در کشوری که قبلاً هدایتش را به عهده داشته‌اید چیست؟

حس خیلی خوبی دارم، در تیم فعلی ۴بازیکن در مسابقات جام‌جهانی۲۰۱۶ کلمبیا همراهم بوده‌اند، ۴بازیکن دیگر هم از شاگردان خودم در تیم‌ملی جوانان تایلند بوده‌اند که در سال ۲۰۱۷ در اولین دوره مسابقات جوانان آسیا که در بانکوک برگزار شد حضور داشتیم و در دور نیمه نهایی و در وقت اضافه مقابل ایران شکست خوردیم و با ۳ بازیکن دیگر هم از این تیم در مسابقات قهرمانی آسیا بزرگسالان حضور داشتم. تقریباً با نیمی از تیم آشنا هستم و همین عامل باعث شد خیلی خوب و با ذهنیتی مثبت نسبت از تغییراتی که در سبک بازی تیم ایجاد کردم استقبال کنند.

از طرفی، بازگشت به سطح اول فوتسال بعد از مدت‌ها حس خوشحالی را برایم به ارمغان آورد چراکه تصمیم گرفته بودم دیگر در سطح اول فوتسال مربیگری نکنم ولی آقای آدیساک رئیس کمیته فوتسال تایلند تماسی با من گرفت و در شرایطی که می‌دانستم دچار مشکل شده بودند با آغوشی باز دعوتشان را پذیرفتم چراکه تایلند را خانه‌ خود می‌دانم.

تحول فوتسال آسیا را نسبت به سال ۲۰۰۹ که برای اولین بار برای مربیگری به آسیا آمدید، چطور ارزیابی می‌کنید؟

تحولی بسیار گسترده اتفاق افتاده است. این تغییر حتی نسبت به سال۲۰۱۹ که برای آخرین بار در تیم‌ملی ویتنام حضور داشتم بسیار قابل توجه است. اکنون شاهد تحول علمی فوتسال و ظهور مربیانی توانمند هستیم. شخصاً فکر می‌کنم حضور مربیان اسپانیایی که در دنیا از نظر دانش تاکتیکی و متدولوژی تمرینی بهترین هستند در لیگ‌های آسیایی تاثیر به سزایی داشته است. از طرف دیگر تلاش مدرسان AFC و همچنین حضور بازیکنان و مربیان برزیلی در مسابقات باشگاه‌های آسیا و لیگ داخلی کشورها باعث ارتقاء سطح بازیکنان داخلی شده است.

مسابقات آسیایی پیش رو را چطور می‌بینید؟

به نظرم مسابقات آسیایی پیش‌رو یکی از دشوارترین مسابقات در طول تاریخ خواهد بود. هیچ تیمی از پیش برنده نخواهد بود. برداشت من از شرکت در تورنمنت‌های دوستانه این مطلب را تصدیق می‌کند. اگرچه فقط سه هفته برای آماده‌سازی زمان داشتیم، مقابل استرالیا و کویت شکست خوردیم، مالزی را به سختی شکست دادیم و افعانستان هم به تیمی تبدیل شده که به راحتی نمی‌توان مقابلش به پیروزی رسید و این خبر خوبی برای فوتسال در آسیا است. اگرچه هنوز در برخی موارد مثل سازمان‌دهی لیگ داخلی کشورها، برگزاری جام باشگاه‌‌های آسیا به طور مداوم که چند سالی‌ست متوقف شده، اهمیت به سرمایه‌گذاری روی آموزش مربیان کلید پیشرفت هرچه بیشتر فوتسال در آسیا خواهد بود.

فکر می‌کنم که در مسابقات پیش‌رو شاهد شگفتی خواهیم بود، دیروز که مشغول گپ‌زدن با دوستان و همکارانم بودیم، همه اتفاق نظر داشتیم که احتمال وقوع شگفتی خیلی زیاد است چراکه سطح تیم‌های بسیار به هم نزدیک شده است و در این شرایط میزان آمادگی جسمانی و ذهنی تیم‌ها هنگام پا گذاشتن به مسابقات خیلی تاثیرگذار خواهد بود. البته مطمئن هستم که تمامی تیم‌ها از نظر تاکتیکی آماده هستند. از عوامل دیگر تاثیرگذار می‌توان به مصدومیت‌ها و البته شانس به ثمر رسیدن گل اشاره کرد.

هدف تیم‌ملی تایلند در این مسابقات چیست؟

خب ما تیمی متوسط هستیم و با توجه به تغییر نسل انجام شده در تیم‌ملی بزرگسالان این بازیکنان نسبت به نسل قبلی سطحی متفاوت دارند. مثال گویای این مورد شکست ما مقابل تیم‌های استرالیا، افغانستان و کویت است.

باید قدم به قدم پیش رویم، ایجاد اعتماد به نفس برای صعود از گروه در مرحله مقدماتی که البته کار راحتی نیست اولویت ما خواهد بود. در گروه ما ویتنام حضور دارد که با هدایت دیگو جوستوزی آرژانتینی تغییر سطح خیلی خوبی داشته و یک رقیب خیلی خطرناک برای ما به شمار می‌آید.

روی کاغذ باید در مرحله یک چهارم حضور داشته باشیم و آنجا است که تیم ما باید از نظر ذهنی بسیار آماده باشد چراکه احتمال رویارویی با تیم‌های قدرتمندی چون ازبکستان، عربستان سعودی، عراق و یا استرالیا که همه از مربیان کارکشته خارجی بهره می‎برند وجود دارد.

هدف اول ما کسب جواز حضور در مسابقات جهانی است و از آنجا به بعد هر اتفاقی تجربه‌ای بزرگ برای نسل جدید فوتسال تایلند خواهد بود در کل کار خیلی سختی پیش رو خواهیم داشت و فینال ما مسابقه یک‌چهارم نهایی خواهد بود.

پیشرفت ایران را از دو سال پیش تاکنون با تغییر نسل انجام شده چطور ارزیابی می‌کنید؟

خب من در باشگاه تایسون نام ویتنام با حسین طیبی کار کردم و همیشه خیلی در مورد فوتسال ایران با هم صحبت می‌کردیم. پس از پایان کار نسل طلایی فوتسال ایران که به مقام سوم دنیا رسید سرمربی تیم‌ملی ایران تصمیم به جوانگرایی گرفت و باید بپذیریم که جوانگرایی نیاز به زمان برای تطبیق بازیکنان دارد و هیچ‌گاه کار ساده‌ای نبوده است.

نسل جدید ایران دارای بازیکنان توانمندی است، چه بازیکنان داخلی و چه لژیونرها که البته در مورد بازگشت‌شان به لیگ ایران گمانه‌زنه‌هایی شنیده می‌شود.

به نظرم این بازیکنان جوان نیاز به تجربه بین‌المللی دارند، می‌دانم که در ایران هنوز فوتسال خیابانی و فوتسال در مدارس رواج دارد و این مساله به پیشرفت استعداد فردی بازیکنان کمک زیادی کرده که به تعبیر من بازیکن ایرانی، برزیلی آسیاست. ایرانی‌ها بازیکنانی با قدرت ۱ در برابر ۱ فوق‌العاده، قدرت بالای شوت زنی، خلاقیت و فیزیک مناسب هستند که بسیاری از کشورها از این نعمت محروم‌اند. درکنار این مساله می‌دانم که مربیان ایرانی به دنبال ارتقاء دانش خود هستند و به همین دلیل قبلاً هم گفته‌ام ایران با برنامه‌ریزی مناسب می‌تواند در فینال جام‌جهانی حضور داشته باشد.

شما سابقه کار در سه کشور ژاپن، تایلند و ویتنام را داشته‌اید. از بین این سه کشور کدامیک را دارای برنامه جدی‌تر و هدفمندتر برای پیشرفت فوتسال می‌دانید؟

قطعاً ژاپن. ژاپن بهترین برنامه‌ریزی را در آسیا دارد. آن‌ها افرادی جدی در کار هستند، فساد در فوتسال‌شان وجود ندارد. آن‌ها یک برنامه استراتژیک دارند و در کنارش از تمامی عوامل انسانی و اقتصادی لازم برای اجرای برنامه‌شان استفاده می‌کنند. وقتی برنامه تدوین شد هیچ‌گاه در شیوه و زمان اجرا تغییری ایجاد نمی‌شود. مربیان ژاپنی عطش زیادی برای آموختن دارند، برای مدرسان دائماً کلاس برگزار می‌شود و جای تعجب نیست که در سال های ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و حتی در دوره گذشته با مربیگری بازیکن سابقم کوگوره موفق به کسب مقام قهرمانی شدند. رمز این عناوین برنامه‌ریزی، آموزش مربیان، تعهد فدراسیون در اجرای برنامه مطابق با تاریخ‌های تعیین شده، برگزاری بازی‌های بین‌المللی متعدد، ترانسفر بازیکنان به لیگ‌های خارجی برای آموزش می‌باشد. ژاپن تنها کشوریست که در آسیا برنامه استراتژیک فوتسال دارد.

وقتی پس از چند سال حضور در آسیا به اسپانیا بازگشتید متوجه چه تغییراتی در ساختار فوتسال کشورتان شدید؟

نکته مهم این بود که ما دیگر ابرقدرت فوتسال جهان نیستیم چراکه غرور کاذب این ذهنیت را در ما به وجود آورد که بهترین دنیا هستیم و همین عامل باعث شد سرعت پیشرفت ما کم شود. شاید یکی از اشکالات فوتسال اسپانیا توجه بیش از حد به تاکتیک تیمی، تئوری، اتکای زیاد به سیستم‌ها، غافل شدن از تاکتیک فردی بازیکن، مدیریت و رهبری تیم، کلاس‌های مربی‌گری با محتوای غیر کاربردی، تفکر نتیجه گرای بیش ازحد، فوتسال پربرخورد و فیزیکی با شیوه قضاوت داوران در مجاز دانستن برخی برخوردها و خطاها، استفاده مربیان از این شیوه، تکیه زیاد بر تاکتیک استفاده از دروازبان در پاورپلی که باعث می‌شود تحرک در بازی کم شود که در حقیقت مشکل ایجاد شده در استفاده از این سبک عدم نیاز به خلاقیت و مهارت انفرادی بازیکن است و همه چیز به حرکات دروازبان وابسته می‌شود. در حال حاضر در اسپانیا بسیاری از تیم‌های پایه از این تاکتیک کپی‌برداری می‌کنند و در حقیقت بازیکن در رده پایه از نظر انفرادی آموزش لازم را در مهارت‌های پایه فوتسال نمی‌بیند.

از طرفی تیم‌ملی‌ای داریم که نتایج خوبی کسب نکرده و این درحالی است که بازیکنان خوبی داریم چه در یک در برابر یک و چه در پست راس ولی به دلیل استفاده از یک شیوه اشتباه در فوتسال اسپانیا نتایج مورد انتظار کسب نمی‌شود.

به عنوان مدرس فیفا به کشورهای مختلفی سفر کرده‌اید و با مربیان زیادی در ارتباط بوده‌اید، فکر می‌کنید کدام کشور در دنیا پیشرفت و برنامه بهتری داشته‌اند؟

از نظر برنامه و پیشرفت و با توجه به اطلاعاتی که از شیوه کارشان دارم، کشور مراکش در حال سرمایه‌گذاری اقتصادی و انسانی روی فوتسال، دعوت از متخصصین و مدرسان مجرب است. در حال حاضر، نسل خوبی از بازیکنان را پرورش داده‌اند، اقدام به تاسیس مرکز ملی فوتسال کرده‌اند و مربیانی با ذهنیت باز نسبت به یادگیری مطالب جدید بدون هیچ‌گونه غرور دارند. به نظرم به زودی مراکش به عنوان یکی از قدرت‌‌های جهانی فوتسال مطرح خواهد شد و در نیمه نهایی جام‌جهانی حضور خواهد داشت. بدون شک، برزیل همیشه برزیل است چراکه فوتبال خیابانی هنوز در این کشور زنده است و در کنار استعداد جمعیت بالا هم دارد ولی درکل فکر میکنم مراکش دارای ترکیبی از بازیکنان با استعداد و برنامه‌ریزی مدون است.

مصاحبه و ترجمه : فرحان غضبان